< Provérbios 31 >
1 Palavras do rei Lemuel, a profecia que sua mãe o ensinava.
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 O que [posso te dizer], meu filho, ó filho do meu ventre? O que [te direi], filho de minhas promessas?
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 Não dês tua força às mulheres, nem teus caminhos para [coisas] que destroem reis.
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 Lemuel, não convém aos reis beber vinho; nem aos príncipes [desejar] bebida alcoólica.
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 Para não acontecer de que bebam, e se esqueçam da lei, e pervertam o direito de todos os aflitos.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Dai bebida alcoólica aos que estão a ponto de morrer, e vinho que têm amargura na alma,
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 Para que bebam, e se esqueçam de sua pobreza, e não se lembrem mais de sua miséria.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Abre tua boca no lugar do mudo pela causa judicial de todos os que estão morrendo.
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Abre tua boca, julga corretamente, e faze justiça aos oprimidos e necessitados.
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 Mulher virtuosa, quem a encontrará? Pois seu valor é muito maior que o de rubis.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 O coração de seu marido confia nela, e ele não terá falta de bens.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 Ela lhe faz bem, e não o mal, todos os dias de sua vida.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Ela busca lã e linho, e com prazer trabalha com suas mãos.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 Ela é como um navio mercante; de longe traz a sua comida.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Ainda de noite ela se levanta, e dá alimento a sua casa; e ordens às suas servas.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Ela avalia um campo, e o compra; do fruto de suas mãos planta uma vinha.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 Ela prepara seus lombos com vigor, e fortalece seus braços.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 Ela prova que suas mercadorias são boas, [e] sua lâmpada não se apaga de noite.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Ela estende suas mãos ao rolo de linha, e com suas mãos prepara os fios.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 Ela estende sua mão ao aflito, e estica os braços aos necessitados.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 Ela não terá medo da neve por sua casa, pois todos os de sua casa estão agasalhados.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Ela faz cobertas para sua cama; de linho fino e de púrpura é o seu vestido.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 Seu marido é famoso às portas [da cidade], quando ele se senta com os anciãos da terra.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Ela faz panos de linho fino, e os vende; e fornece cintos aos comerciantes.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Força e glória são suas roupas, e ela sorri pelo seu futuro.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 Ela abre sua boca com sabedoria; e o ensinamento bondoso está em sua língua.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 Ela presta atenção aos rumos de sua casa, e não come pão da preguiça.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 Seus filhos se levantam e a chamam de bem-aventurada; seu marido também a elogia, [dizendo]:
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 Muitas mulheres agem com virtude, mas tu és melhor que todas elas.
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 A beleza é enganosa, e a formosura é passageira; [mas] a mulher que teme ao SENHOR, essa será louvada.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 Dai a ela conforme o fruto de suas mãos, e que suas obras a louvem às portas [da cidade].
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.