Provérbios 29
1 O homem que age com teimosia, mesmo depois de muitas repreensões, será tão destruído que não terá mais cura.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 Quando os justos se engrandecem, o povo se alegra; mas quando o perverso domina, o povo geme.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 O homem que ama a sabedoria alegra a seu pai; mas o companheiro de prostitutas gasta os bens.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 O rei por meio da justiça firma a terra; mas o amigo de subornos a transtorna.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 O homem que lisonjeia a seu próximo arma uma rede para seus pés.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 Na transgressão do homem mau há uma armadilha; mas o justo se alegra e se enche de alegria.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 O justo considera a causa judicial dos pobres; [mas] o perverso não entende [este] conhecimento.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Homens zombadores trazem confusão a cidade; mas os sábios desviam a ira.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 O homem sábio que disputa no julgamento contra um tolo, mesmo se perturbado ou rindo, não terá descanso.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 Homens sanguinários odeiam o honesto; mas os corretos procuram o seu bem.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 O louco mostra todo o seu ímpeto; mas o sábio o mantém sob controle.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 O governante que dá atenção a palavras mentirosas, todos os seus servos serão perversos.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 O pobre e o enganador se encontram: o SENHOR ilumina aos olhos de ambos.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 O rei que julga aos pobres por meio da verdade, seu trono se firmará para sempre.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 A vara e a repreensão dão sabedoria; mas o rapaz deixado solto envergonha a sua mãe.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 Quando os perversos se multiplicam, multiplicam-se as transgressões; mas os justos verão sua queda.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Castiga a teu filho, e ele te fará descansar, e dará prazeres à tua alma.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Não havendo visão profética, o povo fica confuso; porém o que guarda a lei, ele é bem-aventurado.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 O servo não será corrigido por meio de palavras; porque [ainda que] entenda, mesmo assim ele não responderá [corretamente].
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Viste um homem precipitado em suas palavras? Mais esperança há para um tolo do que para ele.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 Aquele que mima a seu servo desde a infância, por fim ele quererá ser [seu] filho.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 O homem que se irrita facilmente levanta brigas; e o furioso multiplica as transgressões.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 A arrogância do homem o abaterá; mas o humilde de espírito obterá honra.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 Aquele que reparte com o ladrão odeia sua [própria] alma; ele ouve maldições e não [o] denuncia.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 O temor do homem arma ciladas; mas o que confia no senhor ficará em segurança.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Muitos buscam a face do governante; mas o julgamento de cada um [vem] do SENHOR.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 O justos odeiam ao homem perverso; e o injusto odeia aos que andam no caminho correto.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
