Provérbios 20
1 O vinho é zombador, a bebida forte é causadora de alvoroços; e todo aquele que errar por causa deles não é sábio.
Вино је подсмевач и силовито пиће немирник, и ко год за њим лута неће бити мудар.
2 O temor ao rei é como um rugido de leão; e quem se ira contra ele peca contra sua [própria] alma.
Страх је царев као рика младог лава; ко га дражи, греши својој души.
3 É honroso ao homem terminar a disputa; mas todo tolo nela se envolve.
Слава је човеку да се окани свађе; а ко је год безуман, уплеће се.
4 O preguiçoso não lavra no inverno; [por isso] ele mendigará durante a ceifa, pois nada terá.
Ради зиме ленивац не оре; проси о жетви, и ништа не добија.
5 O conselho no coração do homem [é como] águas profundas; mas o homem prudente [consegue] tirá-lo para fora.
Савет је у срцу човечијем дубока вода, али човек разуман црпе га.
6 Muitos homens, cada um deles afirma ter bondade; porém o homem fiel, quem o encontrará?
Највише људи хвали се својом добротом; али ко ће наћи човека истинитог?
7 O justo caminha em sua integridade; bem-aventurados [serão] seus filhos depois dele.
Праведник једнако ходи у безазлености својој; благо синовима његовим после њега!
8 O rei, ao se sentar no trono do juízo, com seus olhos dissipa todo mal.
Цар седећи на престолу судском расипа очима својим свако зло.
9 Quem poderá dizer: “Purifiquei meu coração; estou limpo de meu pecado”?
Ко може рећи: Очистио сам срце своје, чист сам од греха свог?
10 Dois pesos e duas medidas, ambos são abominação ao SENHOR.
Двојак потег и двојака мера, обоје је мрско Господу.
11 Até o jovem é conhecido pelas suas ações, se sua obra for pura e correta.
По делима својим познаје се и дете хоће ли бити чисто и хоће ли бити право дело његово.
12 O ouvido que ouve e o olho que vê, o SENHOR os fez ambos.
Ухо које чује, и око које види, обоје је Господ начинио.
13 Não ames ao sono, para que não empobreças; abre teus olhos, e te fartarás de pão.
Не љуби сна, да не осиромашиш; отварај очи своје, и бићеш сит хлеба.
14 [Preço] ruim, [preço] ruim, diz o comprador; mas quando vai embora, então se gaba.
Не ваља, не ваља, говори ко купује, а кад отиде онда се хвали.
15 Há ouro, e muitos rubis; mas os lábios do conhecimento são joia preciosa.
Има злата и много бисера, али су мудре усне најдрагоценији накит.
16 Toma a roupa daquele que fica por fiador de estranho; toma como penhor daquele [que fica por fiador] da estranha.
Узми хаљину ономе који се подјемчи за туђина, узми залог од њега за туђинку.
17 O pão da mentira é agradável ao homem; mas depois sua boca se encherá de pedregulhos.
Сладак је човеку хлеб од преваре, али му се после напуне уста песка.
18 Os planos são confirmados por meio do conselho; e com conselhos prudentes faze a guerra.
Мисли се утврђују саветом; зато разумно ратуј.
19 Quem anda fofocando revela segredos; por isso não te envolvas com aquele que fala demais com seus lábios.
Ко открива тајну, поступа неверно; зато се не мешај с оним који разваљује уста.
20 Aquele que amaldiçoar a seu pai ou a sua mãe terá sua lâmpada apagada em trevas profundas.
Ко псује оца свог или матер своју, његов ће се жижак угасити у црном мраку.
21 A herança ganha apressadamente no princípio, seu fim não será abençoado.
Наследство које се из почетка брзо добија, не бива на послетку благословено.
22 Não digas: Devolverei o mal; Espera pelo SENHOR, e ele te livrará.
Не говори: Вратићу зло. Чекај Господа, и сачуваће те.
23 O SENHOR abomina pesos falsificados; e balanças enganosas não são boas.
Мрзак је Господу двојак потег, мерила лажна нису добра.
24 Os passos do homem pertencem ao SENHOR; como, pois, o homem entenderá seu caminho?
Од Господа су кораци човечји, а човек како ће разумети пут његов?
25 Armadilha ao homem é prometer precipitadamente algo como sagrado, e [somente] depois pensar na seriedade dos votos[ que fez].
Замка је човеку да прождре светињу, и после завета опет да тражи.
26 O rei sábio espalha os perversos, e os atropela.
Мудар цар расипа безбожнике и пушта на њих коло.
27 O espírito humano é uma lâmpada do SENHOR, que examina todo o interior do ventre.
Видело је Господње душа човечија, истражује све што је у срцу.
28 A bondade e a fidelidade protegem o rei; e com bondade seu trono é sustentado.
Милост и истина чувају цара, и милошћу подупире свој престо.
29 A beleza dos jovens é sua força; e a honra dos velhos é [seus] cabelos brancos.
Слава је младићима сила њихова, а старцима част седа коса.
30 Os golpes das feridas purificam os maus; como também as pancadas no interior do corpo.
Модрице од боја и ударци који продиру до срца јесу лек зломе.
