Provérbios 20
1 O vinho é zombador, a bebida forte é causadora de alvoroços; e todo aquele que errar por causa deles não é sábio.
Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
2 O temor ao rei é como um rugido de leão; e quem se ira contra ele peca contra sua [própria] alma.
Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
3 É honroso ao homem terminar a disputa; mas todo tolo nela se envolve.
Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
4 O preguiçoso não lavra no inverno; [por isso] ele mendigará durante a ceifa, pois nada terá.
Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
5 O conselho no coração do homem [é como] águas profundas; mas o homem prudente [consegue] tirá-lo para fora.
Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
6 Muitos homens, cada um deles afirma ter bondade; porém o homem fiel, quem o encontrará?
Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
7 O justo caminha em sua integridade; bem-aventurados [serão] seus filhos depois dele.
Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
8 O rei, ao se sentar no trono do juízo, com seus olhos dissipa todo mal.
Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
9 Quem poderá dizer: “Purifiquei meu coração; estou limpo de meu pecado”?
Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
10 Dois pesos e duas medidas, ambos são abominação ao SENHOR.
Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
11 Até o jovem é conhecido pelas suas ações, se sua obra for pura e correta.
Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
12 O ouvido que ouve e o olho que vê, o SENHOR os fez ambos.
Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
13 Não ames ao sono, para que não empobreças; abre teus olhos, e te fartarás de pão.
Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
14 [Preço] ruim, [preço] ruim, diz o comprador; mas quando vai embora, então se gaba.
Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
15 Há ouro, e muitos rubis; mas os lábios do conhecimento são joia preciosa.
Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
16 Toma a roupa daquele que fica por fiador de estranho; toma como penhor daquele [que fica por fiador] da estranha.
Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
17 O pão da mentira é agradável ao homem; mas depois sua boca se encherá de pedregulhos.
Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
18 Os planos são confirmados por meio do conselho; e com conselhos prudentes faze a guerra.
Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
19 Quem anda fofocando revela segredos; por isso não te envolvas com aquele que fala demais com seus lábios.
Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
20 Aquele que amaldiçoar a seu pai ou a sua mãe terá sua lâmpada apagada em trevas profundas.
Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
21 A herança ganha apressadamente no princípio, seu fim não será abençoado.
Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
22 Não digas: Devolverei o mal; Espera pelo SENHOR, e ele te livrará.
Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
23 O SENHOR abomina pesos falsificados; e balanças enganosas não são boas.
Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
24 Os passos do homem pertencem ao SENHOR; como, pois, o homem entenderá seu caminho?
Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
25 Armadilha ao homem é prometer precipitadamente algo como sagrado, e [somente] depois pensar na seriedade dos votos[ que fez].
Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
26 O rei sábio espalha os perversos, e os atropela.
Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
27 O espírito humano é uma lâmpada do SENHOR, que examina todo o interior do ventre.
Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
28 A bondade e a fidelidade protegem o rei; e com bondade seu trono é sustentado.
Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
29 A beleza dos jovens é sua força; e a honra dos velhos é [seus] cabelos brancos.
Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
30 Os golpes das feridas purificam os maus; como também as pancadas no interior do corpo.
Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
