Provérbios 19
1 Melhor é o pobre que anda em sua honestidade do que o perverso de lábios e tolo.
Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.
2 E não é bom a alma sem conhecimento; e quem tem pés apressados comete erros.
Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.
3 A loucura do homem perverte seu caminho; e seu coração se ira contra o SENHOR.
Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.
4 A riqueza faz ganhar muitos amigos; mas ao pobre, até seu amigo o abandona.
Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.
5 A falsa testemunha não ficará impune; e quem fala mentiras não escapará.
Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.
6 Muitos suplicam perante o príncipe; e todos querem ser amigos daquele que dá presentes.
Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.
7 Todos os irmãos do pobre o odeiam; ainda mais seus amigos se afastam dele; ele corre atrás deles com palavras, mas eles nada lhe [respondem].
Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.
8 Quem adquire entendimento ama sua alma; quem guarda a prudência encontrará o bem.
Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.
9 A falsa testemunha não ficará impune; e quem fala mentiras perecerá.
Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.
10 O luxo não é adequado ao tolo; muito menos ao servo dominar sobre príncipes.
Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.
11 A prudência do homem retém sua ira; e sua glória é ignorar a ofensa.
Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.
12 A fúria do rei é como o rugido de um leão; mas seu favor é como orvalho sobre a erva.
Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.
13 O filho tolo é uma desgraça ao seu pai; e brigas da esposa são [como] uma goteira duradoura.
Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.
14 A casa e as riquezas são a herança dos pais; porém a mulher prudente [vem] do SENHOR.
Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.
15 A preguiça faz cair num sono profundo; e a alma desocupada passará fome.
Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.
16 Quem guarda o mandamento cuida de sua alma; e quem despreza seus caminhos morrerá.
Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.
17 Quem faz misericórdia ao pobre empresta ao SENHOR; e ele lhe pagará sua recompensa.
Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.
18 Castiga a teu filho enquanto há esperança; mas não levantes tua alma para o matar.
Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.
19 Aquele que tem grande irá será punido; porque se tu [o] livrares, terás de fazer o mesmo de novo.
[Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].
20 Ouve o conselho, e recebe a disciplina; para que sejas sábio nos teus últimos [dias].
Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.
21 Há muitos pensamentos no coração do homem; porém o conselho do SENHOR prevalecerá.
Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.
22 O que se deseja do homem [é] sua bondade; porém o pobre é melhor do que o homem mentiroso.
Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.
23 O temor ao SENHOR [encaminha] para a vida; aquele que [o tem] habitará satisfeito, nem mal algum o visitará.
Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.
24 O preguiçoso põe sua mão no prato, e nem sequer a leva de volta à boca.
Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.
25 Fere ao zombador, e o ingênuo será precavido; e repreende ao prudente, e ele aprenderá conhecimento.
Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.
26 Aquele que prejudica ao pai [ou] afugenta a mãe é filho causador de vergonha e de desgraça.
Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.
27 Filho meu, deixa de ouvir a instrução, [então] te desviarás das palavras de conhecimento.
Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.
28 A má testemunha escarnece do juízo; e a boca dos perversos engole injustiça.
Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.
29 Julgamentos estão preparados para zombadores, e açoites para as costas dos tolos.
Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.
