Provérbios 18

1 Quem se isola busca seu [próprio] desejo; ele se volta contra toda sabedoria.

१जो कोणी आपणास वेगळा करतो तो स्वतःची इच्छा पूर्ण करायला पाहतो; आणि तो सर्व स्वस्थ सुज्ञतेविरूद्ध लढतो.

2 O tolo não tem prazer no entendimento, mas sim em revelar sua [própria] opinião.

२मूर्खाला समंजसपणात आनंद मिळत नाही, पण केवळ आपल्या मनात काय आहे हे प्रगट करण्यात त्यास आनंद आहे.

3 Na vinda do perverso, vem também o desprezo; e com a desonra [vem] a vergonha.

३जेव्हा वाईट मनुष्य येतो, त्याच्याबरोबर तिरस्कार येतो, निर्भत्सना आणि लाज त्यासह येतात.

4 A boca do homem são [como] águas profundas; e o manancial de sabedoria [como] um ribeiro transbordante.

४मनुष्याच्या मुखाचे शब्द खोल पाण्यासारखे आहेत; ज्ञानाचा झरा वाहणाऱ्या प्रवाहासारखे आहेत.

5 Não é bom favorecer ao perverso para prejudicar ao justo num julgamento.

५जे कोणी चांगले करतात त्यांचा न्याय विपरित करण्यासाठी, दुष्टाचा पक्ष धरणे चांगले नाही.

6 Os lábios do tolo entram em briga, e sua boca chama pancadas.

६मूर्खाचे ओठ त्यास भांडणात पाडतात, आणि त्याचे मुख मारास आमंत्रण देते.

7 A boca do tolo é sua [própria] destruição, e seus lábios [são] armadilha para sua alma.

७मूर्खाचा नाश त्याच्या तोंडामुळे होतो, आणि त्याचे ओठ त्यास स्वतःला पाश होतात.

8 As palavras do fofoqueiro são como alimentos deliciosos, que descem até o interior do ventre.

८गप्पागोष्टी करणाऱ्याचे शब्द स्वादिष्ट पक्वान्नासारखे आहेत, आणि ते अगदी खोल पोटात शिरतात.

9 O preguiçoso em fazer sua obra é irmão do causador de prejuízo.

९जो कोणी आपल्या कामात निष्काळजी आहे तो नाश करणाऱ्याचा भाऊ आहे.

10 O nome do SENHOR é uma torre forte; o justo correrá até ele, e ficará seguro.

१०परमेश्वराचे नाव बळकट बुरुजाप्रमाणे आहे; नीतिमान त्यामध्ये धावत जातो आणि सुरक्षित राहतो.

11 Os bens do rico são [como] uma cidade fortificada, e como um muro alto em sua imaginação.

११श्रीमंताची संपत्ती त्याचे बळकट नगर आहे; आणि त्याच्या कल्पनेने तो उंच भींतीसारखा आहे.

12 Antes da ruína o coração humano é orgulhoso; e antes da honra [vem] a humildade.

१२मनुष्याच्या नाशापूर्वी त्याचे अंतःकरण गर्विष्ठ असते, पण गौरवापूर्वी विनम्रता येते.

13 Quem responde antes de ouvir [age] como tolo e causa vergonha para si.

१३जो कोणी ऐकण्यापूर्वी उत्तर देतो, त्याचे ते करणे मूर्खपणाचे आणि लज्जास्पद असते.

14 O espírito do homem o sustentará quando doente; mas o espírito abatido, quem o levantará?

१४आजारपणात मनुष्याचा आत्मा जिवंत राहतो, पण तुटलेला आत्मा कोणाच्याने सोसवेल?

15 O coração do prudente adquire conhecimento; e o ouvido dos sábios busca conhecimento.

१५सुज्ञाचे मन ज्ञान प्राप्त करून घेते, आणि शहाणा ऐकून ते शोधून काढतो.

16 O presente do homem alarga seu caminho, e o leva perante a face dos grandes.

१६मनुष्याचे दान त्याच्यासाठी मार्ग उघडते, आणि महत्वाच्या मनुष्यांसमोर त्यास आणते.

17 Aquele que primeiro mostra sua causa [parece ser] justo; mas [somente até] que outro venha, e o investigue.

१७जो सुरुवातीला आपली बाजू मांडतो तो बरोबर आहे असे वाटते, पण त्याचा प्रतिस्पर्धी येऊन त्यास प्रश्र विचारतो.

18 O sorteio cessa disputas, e separa poderosos [de se confrontarem].

१८चिठ्ठ्या टाकल्याने भांडणे मिटतात, आणि बलवान प्रतिस्पर्धी वेगळे होतात.

19 O irmão ofendido [é mais difícil] que uma cidade fortificada; e as brigas são como ferrolhos de uma fortaleza.

१९दुखवलेल्या भावाची समजूत घालणे हे बळकट तटबंदी असलेले शहर जिंकण्यापेक्षा कठीण आहे. आणि भांडणे राजवाड्याच्या अडसरासारखे आहेत.

20 Do fruto da boca do homem seu ventre se fartará; dos produtos de seus lábios se saciará.

२०मनुष्याचे पोट त्याच्या मुखाच्या फळाने भरेल, तो आपल्या ओठांच्या पीकाने तृप्त होईल.

21 A morte e a vida estão no poder da língua; e aquele que a ama comerá do fruto dela.

२१जीवन किंवा मरण ही जीभेच्या अधिकारात आहेत; आणि ज्या कोणाला ती प्रिय आहे तो तिचे फळ खातो.

22 Quem encontrou esposa, encontrou o bem; e obteve o favor do SENHOR.

२२ज्या कोणाला पत्नी मिळते त्यास चांगली वस्तू मिळते, आणि त्यास परमेश्वराचा अनुग्रह प्राप्त होतो.

23 O pobre fala com súplicas; mas o rico responde com durezas.

२३गरीब मनुष्य दयेची विनवणी करतो, पण श्रीमंत मनुष्य कठोरपणाने उत्तर देतो.

24 O homem [que tem] amigos pode ser prejudicado [por eles]; porém há um amigo mais chegado que um irmão.

२४जो कोणी पुष्कळ मित्र करतो तो आपल्याच नाशासाठी ते करतो, परंतु एखादा असा मित्र असतो की तो आपल्या भावापेक्षाही आपणांस धरून राहतो.