Provérbios 17
1 Melhor é um pedaço seco de comida com tranquilidade, do que uma casa cheia de carne com briga.
Бољи је залогај сувог хлеба с миром него кућа пуна поклане стоке са свађом.
2 O servo prudente dominará o filho causador de vergonha, e receberá parte da herança entre os irmãos.
Разуман слуга биће господар над сином срамотним и с браћом ће делити наследство.
3 O crisol é para a prata, e o forno para o ouro; mas o SENHOR prova os corações.
Топионица је за сребро и пећ за злато, а срца искушава Господ.
4 O malfeitor presta atenção ao lábio injusto; o mentiroso inclina os ouvidos à língua maligna.
Зао човек пази на усне зле, а лажљивац слуша језик пакостан.
5 Quem ridiculariza o pobre insulta o seu Criador; aquele que se alegra da calamidade não ficará impune.
Ко се руга сиромаху, срамоти Створитеља његовог; ко се радује несрећи, неће остати без кара.
6 A coroa dos idosos [são] os filhos de seus filhos; e a glória dos filhos são seus pais.
Венац су старцима унуци, а слава синовима оци њихови.
7 Não é adequado ao tolo falar com elegância; muito menos para o príncipe falar mentiras.
Не приличи безумном висока беседа, а камоли кнезу лажљива беседа.
8 O presente é [como] uma pedra preciosa aos olhos de seus donos; para onde quer que se voltar, [tentará] ter algum proveito.
Поклон је драги камен ономе који га прима, куда се год окрене напредује.
9 Quem perdoa a transgressão busca a amizade; mas quem repete o assunto afasta amigos íntimos.
Ко покрива преступ, тражи љубав; а ко понавља ствар, раставља главне пријатеље.
10 A repreensão entra mais profundamente no prudente do que cem açoites no tolo.
Укор тишти разумног већма него лудог сто удараца.
11 Na verdade quem é mal busca somente a rebeldia; mas o mensageiro cruel será enviado contra ele.
Зао човек тражи само одмет, али ће се љут гласник послати на њ.
12 [É melhor] ao homem encontrar uma ursa roubada [de seus filhotes], do que um tolo em sua loucura.
Боље је да човека срете медведица којој су отети медведићи, него безумник у свом безумљу.
13 Quanto ao que devolve o mal no lugar do bem, o mal nunca se afastará de sua casa.
Ко враћа зло за добро, неће се зло одмаћи од куће његове.
14 Começar uma briga é [como] deixar águas rolarem; por isso, abandona a discussão antes que haja irritação.
Ко почне свађу, отвори уставу води; зато пре него се заметне, прођи се распре.
15 Quem absolve ao perverso e quem condena ao justo, ambos são abomináveis ao SENHOR.
Ко оправда кривога и ко осуди правога, обојица су гад Господу.
16 Para que serve o dinheiro na mão do tolo, já que ele não tem interesse em obter sabedoria?
На шта је благо безумном у руци кад нема разума да прибави мудрост?
17 O amigo ama em todo tempo, e o irmão nasce para [ajudar] na angústia.
У свако доба љуби пријатељ, и брат постаје у невољи.
18 O homem imprudente assume compromisso, ficando como fiador de seu próximo.
Човек безуман даје руку и јамчи се за пријатеља свог.
19 Quem ama a briga, ama a transgressão; quem constrói alta sua porta busca ruína.
Ко милује свађу, милује грех; ко подиже увис врата своја, тражи погибао.
20 O perverso de coração nunca encontrará o bem; e quem distorce [as palavras de] sua língua cairá no mal.
Ко је опаког срца, неће наћи добра; и ко дволичи језиком, пашће у зло.
21 Quem gera o louco [cria] sua própria tristeza; e o pai do imprudente não se alegrará.
Ко роди безумна, на жалост му је, нити ће се радовати отац лудога.
22 O coração alegre é um bom remédio, mas o espírito abatido faz os ossos se secarem.
Срце весело помаже као лек, а дух жалостан суши кости.
23 O perverso toma o presente do seio, para perverter os caminhos da justiça.
Безбожник прима поклон из недара да преврати путеве правди.
24 A sabedoria está diante do rosto do prudente; porém os olhos do tolo [estão voltados] para os confins da terra.
Разумном је на лицу мудрост, а очи безумнику врљају накрај земље.
25 O filho tolo é tristeza para seu pai, e amargura para aquela que o gerou.
Жалост је оцу свом син безуман, и јад родитељци својој.
26 Também não é bom punir ao justo, nem bater nos príncipes por causa da justiça.
Није добро глобити праведника, ни да кнезови бију кога што је радио право.
27 Quem entende o conhecimento guarda suas palavras; [e] o homem de bom entendimento [é] de espírito calmo.
Устеже речи своје човек који зна, и тиха је духа човек разуман.
28 Até o tolo, quando está calado, é considerado como sábio; [e] quem fecha seus lábios, como de bom senso.
И безуман кад ћути, мисли се да је мудар, и разуман, кад стискује усне своје.
