Provérbios 16
1 Do homem são os planejamentos do coração, mas a reposta da boca [vem] do SENHOR.
Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
2 Todos os caminhos do homem são puros aos seus [próprios] olhos; mas o SENHOR pesa os espíritos.
Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
3 Confia tuas obras ao SENHOR, e teus pensamentos serão firmados.
Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
4 O SENHOR fez tudo para seu propósito; e até ao perverso para o dia do mal.
Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
5 O SENHOR abomina todo orgulhoso de coração; certamente não ficará impune.
Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
6 Com misericórdia e fidelidade a perversidade é reconciliada; e com o temor ao SENHOR se desvia do mal.
Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
7 Quando os caminhos do homem são agradáveis ao SENHOR, ele faz até seus inimigos terem paz com ele.
Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
8 Melhor é o pouco com justiça, do que a abundância de rendas com injustiça.
Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
9 O coração do homem planeja seu caminho, mas é o SENHOR que dirige seus passos.
Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
10 Nos lábios do rei estão palavras sublimes; sua boca não transgride quando julga.
Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
11 O peso e a balança justos pertencem ao SENHOR; a ele pertencem todos os pesos da bolsa.
Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
12 Os reis abominam fazer perversidade, porque com justiça é que se confirma o trono.
Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
13 Os lábios justos são do agrado dos reis, e eles amam ao que fala palavras direitas.
Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
14 A ira do rei é como mensageiros de morte; mas o homem sábio a apaziguará.
Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
15 No brilho do rosto do rei há vida; e seu favor é como uma nuvem de chuva tardia.
W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
16 Obter sabedoria é tão melhor do que o ouro! E obter sabedoria é mais excelente do que a prata.
Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
17 A estrada dos corretos se afasta do mal; e guarda sua alma quem vigia seu caminho.
Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
18 Antes da destruição vem a arrogância, e antes da queda vem a soberba de espírito.
Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
19 É melhor ser humilde de espírito com os mansos, do que repartir despojos com os arrogantes.
Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
20 Aquele que pensa prudentemente na palavra encontrará o bem; e quem confia no SENHOR é bem-aventurado.
Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
21 O sábio de coração será chamado de prudente; e a doçura dos lábios aumentará a instrução.
Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
22 Manancial de vida é o entendimento, para queles que o possuem; mas a instrução dos tolos é loucura.
Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
23 O coração do sábio dá prudência à sua boca; e sobre seus lábios aumentará a instrução.
Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24 Favo de mel são as palavras suaves: doces para a alma, e remédio para os ossos.
Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25 Há um caminho que parece direito ao homem, porém seu fim são caminhos de morte.
Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26 A alma do trabalhador faz ele trabalhar para si, porque sua boca o obriga.
Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27 O homem maligno cava o mal, e em seus lábios [há] como que um fogo ardente.
Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28 O homem perverso levanta contenda, e o difamador faz [até] grandes amigos se separarem.
Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29 O homem violento ilude a seu próximo, e o guia por um caminho que não é bom.
Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 Ele fecha seus olhos para imaginar perversidades; ele aperta os lábios para praticar o mal.
Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
31 Cabelos grisalhos são uma coroa de honra, [caso] se encontrem no caminho de justiça.
Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32 Melhor é o que demora para se irritar do que o valente; e [melhor é] aquele que domina seu espírito do que aquele que toma uma cidade.
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
33 A sorte é lançada no colo, mas toda decisão pertence ao SENHOR.
Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
