< Provérbios 14 >

1 Toda mulher sábia edifica sua casa; porém a tola a derruba com suas mãos.
هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید.۱
2 Aquele que anda corretamente teme ao SENHOR; mas o que se desvia de seus caminhos o despreza.
کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید.۲
3 Na boca do tolo está a vara da arrogância, porém os lábios dos sábios os protegem.
در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.۳
4 Não havendo bois, o celeiro fica limpo; mas pela força do boi há uma colheita abundante.
جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود.۴
5 A testemunha verdadeira não mentirá, mas a testemunha falsa declara mentiras.
شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند.۵
6 O zombador busca sabedoria, mas não [acha] nenhuma; mas o conhecimento é fácil para o prudente.
استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.۶
7 Afasta-te do homem tolo, porque [nele] não encontrarás lábios inteligentes.
از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.۷
8 A sabedoria do prudente é entender seu caminho; mas a loucura dos tolos é engano.
حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.۸
9 Os tolos zombam da culpa, mas entre os corretos está o favor.
احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است.۹
10 O coração conhece sua [própria] amargura, e o estranho não pode partilhar sua alegria.
دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد.۱۰
11 A casa dos perversos será destruída, mas a tenda dos corretos florescerá.
خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.۱۱
12 Há um caminho que [parece] correto para o homem, porém o fim dele são caminhos de morte.
راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.۱۲
13 Até no riso o coração terá dor, e o fim da alegria é a tristeza.
هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است.۱۳
14 Quem se desvia de coração será cheio de seus próprios caminhos, porém o homem de bem [será recompensado] pelos seus.
کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است.۱۴
15 O ingênuo crê em toda palavra, mas o prudente pensa cuidadosamente sobre seus passos.
مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید.۱۵
16 O sábio teme, e se afasta do mal; porém o tolo se precipita e se acha seguro.
مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد.۱۶
17 Quem se ira rapidamente faz loucuras, e o homem de maus pensamentos será odiado.
مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.۱۷
18 Os ingênuos herdarão a tolice, mas os prudentes serão coroados [com] o conhecimento.
نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.۱۸
19 Os maus se inclinarão perante a face dos bons, e os perversos diante das portas do justo.
بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند.۱۹
20 O pobre é odiado até pelo seu próximo, porém os amigos dos ricos são muitos.
همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند.۲۰
21 Quem despreza a seu próximo, peca; mas aquele que demonstra misericórdia aos humildes [é] bem-aventurado.
هر‌که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید.۲۱
22 Por acaso não andam errados os que tramam o mal? Mas [há] bondade e fidelidade para os que planejam o bem.
آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود.۲۲
23 Em todo trabalho cansativo há proveito, mas o falar dos lábios só [leva] à pobreza.
از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد.۲۳
24 A coroa dos sábios é a sua riqueza; a loucura dos tolos é loucura.
تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.۲۴
25 A testemunha verdadeira livra almas, mas aquele que declara mentiras é enganador.
شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است.۲۵
26 No temor ao SENHOR [há] forte confiança; e será refúgio para seus filhos.
در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.۲۶
27 O temor ao SENHOR é manancial de vida, para se desviar dos laços da morte.
ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.۲۷
28 Na multidão do povo está a honra do rei, mas a falta de gente é a ruína do príncipe.
جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.۲۸
29 Quem demora para se irar tem muito entendimento, mas aquele de espírito impetuoso exalta a loucura.
کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد.۲۹
30 O coração em paz é vida para o corpo, mas a inveja é [como] podridão nos ossos.
دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.۳۰
31 Quem oprime ao pobre insulta ao seu Criador; mas aquele que mostra compaixão ao necessitado o honra.
هر‌که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هر‌که بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید.۳۱
32 Por sua malícia, o perverso é excluído; porém o justo [até] em sua morte mantém a confiança.
شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.۳۲
33 No coração do prudente repousa a sabedoria; mas ela será conhecida até entre os tolos.
حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد.۳۳
34 A justiça exalta a nação, mas o pecado é a desgraça dos povos.
عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است.۳۴
35 O rei se agrada do seu servo prudente; porém ele mostrará seu furor ao causador de vergonha.
رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان.۳۵

< Provérbios 14 >