< Marcos 5 >
1 E chegaram ao outro lado do mar, à terra dos Gerasenos.
И дођоше преко мора у околину гадаринску.
2 Assim que [Jesus] saiu do barco, veio das sepulturas ao seu encontro um homem com um espírito imundo,
И кад изиђе из лађе, одмах Га срете човек с духом нечистим,
3 que morava nas sepulturas, e nem mesmo com correntes conseguiam mais prendê-lo;
Који живљаше у гробовима и нико га не могаше свезати ни веригама;
4 pois muitas vezes fora preso com grilhões e correntes; mas as correntes eram por ele feitas em pedaços, os grilhões eram esmigalhados, e ninguém o conseguia controlar.
Јер је много пута био метнут у пута и у вериге, па је искидао вериге и пута изломио; и нико га не могаше укротити.
5 E sempre dia e noite andava gritando pelas sepulturas e pelos montes, e ferindo-se com pedras.
И једнако дан и ноћ бављаше се у гробовима и у горама вичући и бијући се камењем.
6 Quando ele viu Jesus de longe, correu e prostrou-se diante dele.
А кад виде Исуса из далека, потече и поклони Му се.
7 E gritou em alta voz: Que tenho eu contigo Jesus, Filho do Deus Altíssimo? Imploro-te por Deus que não me atormentes.
И повикавши гласно рече: Шта је Теби до мене, Исусе Сине Бога Вишњег? Заклињем Те Богом, не мучи ме.
8 (Pois [Jesus] havia lhe dito: “Sai deste homem, espírito imundo”.)
Јер му говораше: Изађи, душе нечисти, из човека.
9 Então perguntou-lhe: Qual é o teu nome? E respondeu: Legião é o meu nome, porque somos muitos.
И питаше га: Како ти је име? И одговори Му: Легеон ми је име; јер нас је много.
10 E rogava-lhe muito que não os expulsasse daquela terra.
И молише Га веома да их не шаље из оне околине.
11 Havia ali perto do monte uma grande manada de porcos pastando.
А онде по брегу пасло је велико крдо свиња.
12 E [aqueles demônios] rogaram-lhe, dizendo: Manda-nos para aqueles porcos, para que entremos neles.
И молише Га сви ђаволи говорећи: Пошаљи нас у свиње да у њих уђемо.
13 [Jesus] lhes permitiu. Então aqueles espíritos imundos saíram para entrar nos porcos; e a manada lançou-se abaixo no mar; (eram quase dois mil) e afogaram-se no mar.
И допусти им Исус одмах. И изашавши духови нечисти уђоше у свиње; и навали крдо с брега у море; а беше их око две хиљаде: и потопише се у мору.
14 Os que os apascentavam fugiram, e avisaram na cidade e nos campos; e [as pessoas] foram ver o que havia acontecido.
А свињари побегоше, и јавише у граду и по селима. И изађоше људи да виде шта је било.
15 Então aproximaram-se de Jesus, e viram o endemoninhado sentado, vestido, e em sã consciência o que tivera a legião; e ficaram apavorados.
И дођоше к Исусу, и видеше беснога у коме је био легеон где седи обучен и паметан; и уплашише се.
16 E os que haviam visto contaram-lhes o que acontecera ao endemoninhado, e sobre os porcos.
А они што су видели казаше им шта би од беснога и од свиња.
17 Então começaram a rogar-lhe que saísse do território deles.
И почеше Га молити да иде из њихових крајева.
18 Quando [Jesus] entrava no barco, o que fora endemoninhado rogou-lhe que estivesse com ele.
И кад уђе у лађу, мољаше Га онај што је био бесан да буде с Њим.
19 [Jesus ] se recusou, porém lhe disse: Vai para a tua casa, aos teus, e anuncia-lhes quão grandes coisas o Senhor fez contigo, e [como] teve misericórdia de ti.
А Исус не даде му, већ му рече: Иди кући својој к својима и кажи им шта ти Господ учини, и како те помилова.
20 Então ele foi embora, e começou a anunciar em Decápolis quão grandes coisas Jesus havia feito com ele; e todos se admiravam.
И оде и поче приповедати у Десет градова шта му учини Исус; и сви се дивљаху.
21 Depois de Jesus passar outra vez num barco para o outro lado, uma grande multidão se ajuntou a ele; e ele ficou junto ao mar.
И кад пређе Исус у лађи опет на оне стране, скупи се народ многи око Њега; и беше крај мора.
22 E veio um dos líderes de sinagoga, por nome Jairo; e quando o viu, prostrou-se aos seus pés.
И гле, дође један од старешина зборничких по имену Јаир; и видевши Га паде пред ноге Његове.
23 E implorava-lhe muito, dizendo: Minha filhinha está a ponto de morrer. [Rogo-te] que venhas pôr as mãos sobre ela, para que seja curada, e viva.
И мољаше Га врло говорећи: Кћи је моја на самрти; да дођеш и да метнеш на њу руке да оздрави и живи.
24 [Jesus] foi com ele. Uma grande multidão o seguia, e o apertavam.
И пође с њим; и за Њим иђаше народа много и туркаху Га.
25 E havia uma mulher, que tinha um fluxo de sangue havia doze anos,
И жена некаква која је дванаест година боловала од течења крви
26 que tinha sofrido muito por meio de muitos médicos, e gastado tudo quanto possuía, e nada havia lhe dado bom resultado; ao invés disso, piorava.
И велику муку поднела од многих лекара, и потрошила све што је имала, и ништа јој нису помогли, него још горе начинили,
27 Quando ela ouviu falar de Jesus, veio entre a multidão por detrás, e tocou a roupa dele.
Кад је чула за Исуса, дође у народу састраг, и дотаче се хаљине Његове.
28 Pois dizia: Se tão somente tocar as suas roupas, serei curada.
Јер говораше: Ако се само дотакнем хаљина Његових оздравићу.
29 E imediatamente a fonte do seu sangue parou se secou; e sentiu no corpo que já havia sido curada daquele flagelo.
И одмах пресахну извор крви њене, и осети у телу да оздрави од болести.
30 Jesus logo notou em si o poder que dele havia saído. Então virou-se na multidão, e perguntou: Quem tocou as minhas roupas?
И одмах Исус осети у себи силу што изађе из Њега, и обазревши се на народ рече: Ко се то дотаче мојих хаљина?
31 E seus discípulos lhe disseram: Eis que a multidão te aperta, e perguntas: Quem me tocou?
И рекоше Му ученици Његови: Видиш народ где Те турка, па питаш: Ко се дотаче мене?
32 E ele olhava em redor, para ver quem havia lhe feito isso.
И Он се обазираше да види ону која то учини.
33 Então a mulher temendo, e tremendo, sabendo o que lhe havia sido feito, veio, prostrou-se diante dele, e disse-lhe toda a verdade.
А жена уплашивши се дрхташе, и знајући шта јој се догоди, дође и клече пред Њим, и каза Му сву истину.
34 E ele lhe disse: Filha, a tua fé te salvou. Vai em paz, e estejas curada deste teu flagelo.
А Он рече јој: Кћери! Вера твоја поможе ти; иди с миром, и буди здрава од болести своје.
35 Estando ele ainda falando, alguns vieram [da casa] do líder de sinagoga, e disseram: A tua filha já morreu; por que ainda estás incomodando o Mestre?
Још Он говораше, а дођоше од старешине зборничког говорећи: Кћи твоја умре; што већ трудиш учитеља?
36 Mas Jesus, não dando atenção a essa palavra que havia sido falada, disse ao líder de sinagoga: Não temas; crê somente.
А Исус одмах чувши реч што рекоше рече старешини: Не бој се, само веруј.
37 E não permitiu que ninguém o seguisse, a não ser Pedro, Tiago, e João irmão de Tiago.
И не даде за собом ићи никоме осим Петра и Јакова и Јована брата Јаковљевог.
38 Eles chegaram à casa do líder de sinagoga, e [Jesus] viu o alvoroço, os que choravam muito e pranteavam.
И дође у кућу старешине зборничког, и виде вреву и плач и јаук велики.
39 E ao entrar, disse-lhes: Por que fazeis alvoroço e chorais? A menina não morreu, mas está dormindo.
И ушавши рече им: Шта сте узаврели те плачете? Девојка није умрла, него спава.
40 E riram dele. Porém ele, depois de pôr todos fora, tomou consigo o pai e a mãe da menina, e os que estavam com ele. Em seguida, entrou onde a menina estava.
И подсмеваху Му се. А Он истеравши све узе оца девојчиног и матер и који беху с Њим, и уђе где лежаше девојка.
41 Ele pegou a mão da menina, e lhe disse: “Talita cumi”, (que significa: “Menina, eu te digo, levanta-te”).
И узевши девојку за руку рече јој: Талита куми, које значи: Девојко, теби говорим, устани.
42 E logo a menina se levantou e andou, pois já tinha doze anos de idade. E logo ficaram grandemente espantados.
И одмах уста девојка и хођаше; а беше од дванаест година. И зачудише се чудом великим.
43 E mandou-lhes muito que ninguém o soubesse; e mandou que dessem a ela de comer.
И запрети им врло да нико не дозна за то, и рече: Подајте јој нек једе.