Lucas 17
1 E disse aos discípulos: É impossível que não venham tentações para o pecado, mas ai [daquele] por quem [essas tentações] vierem!
I reče svojim učenicima: “Nije moguće da ne dođu sablazni, no jao onome po kom dolaze;
2 Melhor lhe seria que lhe atasse ao pescoço uma grande pedra de moinho, e fosse lançado no mar, do que conduzir ao pecado um destes pequenos.
je li s mlinskim kamenom o vratu strovaljen u more, korisnije mu je, nego da sablazni jednoga od ovih malenih.
3 Olhai por vós. E se teu irmão pecar contra ti, repreende-o; e se ele se arrepender, perdoa-lhe.
Čuvajte se!” “Pogriješi li tvoj brat, prekori ga; ako se obrati, oprosti mu.
4 E se pecar contra ti sete vezes ao dia, e se sete vezes ao dia voltar a ti, dizendo: Estou arrependido. Perdoa-lhe.
Pa ako se sedam puta na dan ogriješi o tebe i sedam se puta obrati tebi govoreći: 'Žao mi je!', oprosti mu.”
5 E os apóstolos disseram ao Senhor: Acrescenta-nos fé.
Apostoli zamole Gospodina: “Umnoži nam vjeru!”
6 E o Senhor disse: Se tivésseis fé como um grão de mostarda, diríeis a esta árvore de amoras: Arranca-te daqui pelas tuas raízes, e planta-te no mar, ela vos obedeceria.
Gospodin im odvrati: “Da imate vjere koliko je zrno gorušičino, rekli biste ovom dudu: 'Iščupaj se s korijenom i presadi se u more!' I on bi vas poslušao.”
7 E qual de vós terá um servo, lavrando ou apascentando [gado] que, voltando do campo, logo lhe diga: Chega, e senta [à mesa].
“Tko će to od vas reći sluzi svomu, oraču ili pastiru, koji se vrati s polja: 'Dođi brzo i sjedni za stol?'
8 E não lhe diga antes: Prepara-me o jantar, e apronta-te, e serve-me, até que eu tenha comido e bebido; e depois, que tu comas e bebas.
Neće li mu naprotiv reći: 'Pripravi što ću večerati pa se pripaši i poslužuj mi dok jedem i pijem; potom ćeš ti jesti i piti?'
9 Por acaso [o senhor] agradece a tal servo, porque fez o que lhe foi mandado?
Zar duguje zahvalnost sluzi jer je izvršio što mu je naređeno?
10 Assim também vós, quando fizerdes tudo o que vos for mandado, dizei: Somos servos inúteis, porque fizemos [somente] o que devíamos fazer.
Tako i vi: kad izvršite sve što vam je naređeno, recite: 'Sluge smo beskorisne! Učinismo što smo bili dužni učiniti!'”
11 E aconteceu que, indo ele para Jerusalém, passou por meio da Samaria e da Galileia.
Dok je tako putovao u Jeruzalem, prolazio je između Samarije i Galileje.
12 E entrando em uma certa aldeia, saíram-lhe ao encontro dez homens leprosos, os quais pararam de longe.
Kad je ulazio u neko selo, eto mu u susret deset gubavaca. Zaustave se podaleko
13 E levantaram a voz, dizendo: Jesus, Mestre, tem misericórdia de nós!
i zavape: “Isuse, Učitelju, smiluj nam se!”
14 E ele, vendo-os, disse-lhes: Ide, e mostrai-vos aos sacerdotes. E aconteceu que, enquanto eles iam, ficaram limpos.
Kad ih Isus ugleda, reče im: “Idite, pokažite se svećenicima!” I dok su išli, očistiše se.
15 E vendo um deles que estava são, voltou, glorificando a Deus a alta voz.
Jedan od njih vidjevši da je ozdravio, vrati se slaveći Boga u sav glas.
16 E caiu com o rosto a seus pés, agradecendo-lhe; e este era samaritano.
Baci se ničice k Isusovim nogama zahvaljujući mu. A to bijaše neki Samarijanac.
17 E respondendo Jesus, disse: Não foram os dez limpos? E onde estão os nove?
Nato Isus primijeti: “Zar se ne očistiše desetorica?
18 Não houve quem voltasse para dar glória a Deus, a não ser este estrangeiro?
A gdje su ona devetorica? Ne nađe li se nijedan koji bi se vratio i podao slavu Bogu, osim ovoga tuđinca?”
19 E disse-lhe: Levanta-te, e vai; tua fé te salvou.
A njemu reče: “Ustani! Idi! Tvoja te vjera spasila!”
20 E perguntado pelos fariseus [sobre] quando o Reino de Deus viria, respondeu-lhes, e disse: O Reino de Deus não vem com aparência visível.
Upitaju ga farizeji: “Kad će doći kraljevstvo Božje?” Odgovori im: “Kraljevstvo Božje ne dolazi primjetljivo.
21 Nem dirão: Eis aqui, ou Eis ali, porque eis que o Reino de Deus está entre vós.
Niti će se moći kazati: 'Evo ga ovdje!' ili: 'Eno ga ondje!' Ta evo - kraljevstvo je Božje među vama!”
22 E disse aos discípulos: Dias virão, quando desejareis ver um dos dias do Filho do homem, e não [o] vereis.
Zatim reče učenicima: “Doći će dani kad ćete zaželjeti vidjeti i jedan dan Sina Čovječjega, ali ga nećete vidjeti.
23 E vos dirão: Eis que [ele está] aqui, ou Eis que [ele está] ali, não vades, nem sigais.
Govorit će vam: 'Eno ga ondje, evo ovdje!' Ne odlazite i ne pomamite se!
24 Porque como o relâmpago, que relampeja desde o começo do céu, e brilha até ao fim do céu, assim será também o Filho do homem em seu dia.
Jer kao što munja sijevne na jednom kraju obzorja i odbljesne na drugom, tako će biti i sa Sinom Čovječjim u Dan njegov.
25 Mas é necessário primeiro sofrer muito, e ser rejeitado por esta geração.
No prije treba da on mnogo pretrpi i da ga ovaj naraštaj odbaci.”
26 E como aconteceu nos dias de Noé, assim será também nos dias do Filho do homem.
“I kao što bijaše u dane Noine, tako će biti i u dane Sina Čovječjega:
27 Comiam, bebiam, se casavam, e se davam em casamento, até o dia em que Noé entrou na arca; e veio o dilúvio, e destruiu a todos.
jeli su, pili, ženili se i udavali do dana kad Noa uđe u korablju. I dođe potop i sve uništi.
28 Como também da mesma maneira aconteceu nos dias de Ló, comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam, [e] construíam.
Slično kao što bijaše u dane Lotove: jeli su, pili, kupovali, prodavali, sadili, gradili.
29 Mas o dia em que Ló saiu de Sodoma, choveu fogo e enxofre do céu, e destruiu a todos.
A onog dana kad Lot iziđe iz Sodome, zapljušti s neba oganj i sumpor i sve uništi.
30 Assim será [também] no dia em que o Filho do homem se manifestar.
Tako će isto biti u dan kad se Sin Čovječji objavi.”
31 Naquele dia, o que estiver no telhado, e suas ferramentas em casa, não desça para pegá-las; e o que [estiver] no campo, não volte para trás.
“U onaj dan tko bude na krovu, a stvari mu u kući, neka ne siđe da ih uzme.
32 Lembrai-vos da mulher de Ló.
I tko bude u polju, neka se ne okreće natrag. Sjetite se žene Lotove!
33 Qualquer que procurar salvar sua vida a perderá; e qualquer que a perder, irá salvá-la.
Tko god bude nastojao život svoj sačuvati, izgubit će ga; a tko ga izgubi, živa će ga sačuvati.”
34 Digo-vos que naquela noite, dois estarão em uma cama; um será tomado, e o outro será deixado.
“Kažem vam, one će noći biti dvojica u jednoj postelji: jedan će se uzeti, drugi ostaviti.
35 Duas estarão juntas moendo; uma será tomada, e a outra será deixada.
Dvije će mljeti zajedno: jedna će se uzeti, druga ostaviti.”
37 E respondendo, disseram-lhe: Onde, Senhor? E ele lhes disse: Onde estiver o corpo, ali os abutres se juntarão.
Upitaše ga na to: “Gdje to, Gospodine?” A on im reče: “Gdje bude trupla, ondje će se okupljati i orlovi.”
