Lamentações de Jeremias 5

1 Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

2 Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.

3 Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.

ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

4 Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.

آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

5 Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.

در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

6 Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.

خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

7 Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.

پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

8 Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.

بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

9 Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.

برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

10 Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.

از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

11 Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.

زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

12 Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.

رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

13 Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].

جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

14 Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.

پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

15 Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.

شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

16 Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.

وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

17 Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;

دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

18 Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.

زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

19 Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.

ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

20 Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?

مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

21 Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;

ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

22 A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.