< Lamentações de Jeremias 3 >

1 Eu sou o homem que viu a aflição pela vara de seu furor.
(Alǝf) Mǝn uning ƣǝzǝp tayiⱪini yǝp jǝbir-zulum kɵrgǝn adǝmdurmǝn.
2 Guiou-me e levou-me a trevas, e não à luz.
Meni U ⱨǝydiwǝtti, Nurƣa ǝmǝs, bǝlki ⱪarangƣuluⱪⱪa mangdurdi;
3 Com certeza se virou contra mim, revirou sua mão o dia todo.
Bǝrⱨǝⱪ, U kün boyi ⱪolini manga ⱪayta-ⱪayta ⱨujum ⱪildurdi;
4 Fez envelhecer minha carne e minha pele, quebrou meus ossos.
(Bǝt) Ətlirimni wǝ terilirimni ⱪaⱪxal ⱪiliwǝtti, Sɵngǝklirimni sunduruwǝtti.
5 Edificou contra mim, e cercou [-me] de fel e de trabalho.
U manga muⱨasirǝ ⱪurdi, Ɵt süyi wǝ japa bilǝn meni ⱪapsiwaldi.
6 Fez-me habitar em lugares escuros, como os que já morrera há muito tempo.
U meni ɵlgili uzun bolƣanlardǝk ⱪapⱪarangƣu jaylarda turuxⱪa mǝjbur ⱪildi.
7 Cercou-me por todos lados, e não posso sair; tornou pesados os meus grilhões.
(Gimǝl) U meni qiⱪalmaydiƣan ⱪilip qitlap ⱪorxiwaldi; Zǝnjirimni eƣir ⱪildi.
8 Até quando clamo e dou vozes, fechou [os ouvidos] à minha oração.
Mǝn warⱪirap nida ⱪilsammu, U duayimni ⱨeq ixtimidi.
9 Cercou meus caminhos com pedras lavradas, retorceu as minhas veredas.
U yollirimni jipsilaxⱪan tax tam bilǝn tosuwaldi, Qiƣir yollirimni ǝgri-toⱪay ⱪiliwǝtti.
10 Foi para mim como um urso que espia, como um leão escondido.
(Dalǝt) U manga paylap yatⱪan eyiⱪtǝk, Pistirmida yatⱪan xirdǝktur.
11 Desviou meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.
Meni yollirimdin burap tetma-titma ⱪildi; Meni tügǝxtürdi.
12 Armou seu arco, e me pôs como alvo para a flecha.
U oⱪyasini kerip, Meni oⱪining ⱪarisi ⱪildi.
13 Fez entrar em meus rins as flechas de sua aljava.
(He) Oⱪdenidiki oⱪlarni bɵrǝklirimgǝ sanjitⱪuzdi.
14 Servi de escárnio a todo o meu povo, de canção ridícula deles o dia todo.
Mǝn ɵz hǝlⱪimgǝ rǝswa obyekti, Kün boyi ularning mǝshirǝ nahxisining nixani boldum.
15 Fartou-me de amarguras, embebedou-me de absinto.
U manga zǝrdabni toyƣuqǝ yutⱪuzup, Kǝkrǝ süyini toyƣuqǝ iqküzdi.
16 Quebrou os meus dentes com cascalho, cobriu-me de cinzas.
(Waw) U qixlirimni xeƣil taxlar bilǝn qeⱪiwǝtti, Meni küllǝrdǝ tügüldürdi;
17 E afastou minha alma da paz, fez-me esquecer da boa vida.
Jenim tinq-hatirjǝmliktin yiraⱪlaxturuldi; Arambǝhxning nemǝ ikǝnlikini untup kǝttim.
18 Então eu disse: Pereceram minha força e minha esperança no SENHOR.
Mǝn: «Dǝrmanim ⱪalmidi, Pǝrwǝrdigardin ümidim ⱪalmidi» — dedim.
19 Lembra-te da minha aflição e do meu sofrimento, do absinto e do fel.
(Zain) Mening har ⱪilinƣanlirimni, sǝrgǝdan bolƣanlirimni, Əmǝn wǝ ɵt süyini [yǝp-iqkinimni] esinggǝ kǝltürgǝysǝn!
20 Minha alma se lembra e se abate em mim.
Jenim bularni ⱨǝrdaim ǝslǝwatidu, Yǝrgǝ kirip kǝtküdǝk bolmaⱪta.
21 Disto me recordarei na minha mente, por isso terei esperança:
Lekin xuni kɵnglümgǝ kǝltürüp ǝslǝymǝnki, Xuning bilǝn ümid ⱪaytidin yanidu, —
22 É pelas bondades do SENHOR que não somos consumidos, porque suas misericórdias não têm fim.
(Hǝt) Mana, Pǝrwǝrdigarning ɵzgǝrmǝs meⱨribanliⱪliri! Xunga biz tügǝxmiduⱪ; Qünki Uning rǝⱨimdilliⱪlirining ayiƣi yoⱪtur;
23 Elas são novas a cada manhã; grande é a tua fidelidade.
Ular ⱨǝr sǝⱨǝrdǝ yengilinidu; Sening ⱨǝⱪiⱪǝt-sadiⱪliⱪing tolimu moldur!
24 O SENHOR é minha porção, diz a minha alma; portanto nele esperarei.
Ɵz-ɵzümgǝ: «Pǝrwǝrdigar mening nesiwǝmdur; Xunga mǝn Uningƣa ümid baƣlaymǝn» — dǝymǝn.
25 Bom é o SENHOR para os que nele esperam, para a alma que o busca.
(Tǝt) Pǝrwǝrdigar Ɵzini kütkǝnlǝrgǝ, Ɵzini izdigǝn jan igisigǝ meⱨribandur;
26 É bom esperar e tranquilo aguardar a salvação do SENHOR.
Pǝrwǝrdigarning nijatini kütüx, Uni süküt iqidǝ kütüx yahxidur.
27 É bom ao homem levar o jugo em sua juventude.
Adǝmning yax waⱪtida boyunturuⱪni kɵtürüxi yahxidur.
28 Sente-se só, e fique quieto; pois ele o pôs sobre si.
(Yod) U yeganǝ bolup süküt ⱪilip oltursun; Qünki Rǝb buni uningƣa yüklidi.
29 Ponha sua boca no pó; talvez haja esperança.
Yüzini topa-tupraⱪⱪa tǝgküzsun, — Eⱨtimal, ümid bolup ⱪalar?
30 Dê a face ao que o ferir; farte-se de insultos.
Mǝngzini urƣuqiƣa tutup bǝrsun; Til-aⱨanǝtlǝrni toyƣuqǝ ixitsun!
31 Pois o Senhor não rejeitará para sempre:
(Kaf) Qünki Rǝb ǝbǝdil-ǝbǝd insandin waz kǝqmǝydu;
32 Mesmo que cause aflição, ele também se compadecerá segundo a grandeza de suas misericórdias.
Azar bǝrgǝn bolsimu, Ɵzgǝrmǝs meⱨribanliⱪlirining molluⱪi bilǝn iqini aƣritidu;
33 Pois não é sua vontade afligir nem entristecer os filhos dos homens.
Qünki U insan balilirini har ⱪilixni yaki azablaxni haliƣan ǝmǝstur.
34 Esmagar debaixo de seus pés a todos os prisioneiros da terra,
(Lamǝd) Yǝr yüzidiki barliⱪ ǝsirlǝrni ayaƣ astida yanjixⱪa,
35 Perverter o direito do homem diante da presença do Altíssimo,
Ⱨǝmmidin Aliy Bolƣuqining aldida adǝmni ɵz ⱨǝⱪⱪidin mǝⱨrum ⱪilixⱪa,
36 Prejudicar ao homem em sua causa: o Senhor não aprova ) [tais coisas].
Insanƣa ɵz dǝwasida uwal ⱪilixⱪa, — Rǝb bularning ⱨǝmmisigǝ guwaⱨqi ǝmǝsmu?
37 Quem é que pode fazer suceder [algo] que diz, se o Senhor não tiver mandado?
(Mǝm) Rǝb uni buyrumiƣan bolsa, Kim deginini ǝmǝlgǝ axuralisun?
38 Por acaso da boca do Altíssimo não sai tanto a maldição como a bênção?
Külpǝtlǝr bolsun, bǝht-saadǝt bolsun, ⱨǝmmisi Ⱨǝmmidin Aliy Bolƣuqining aƣzidin kǝlgǝn ǝmǝsmu?
39 Por que o homem vivente se queixa da punição de seus próprios pecados?
Əmdi tirik bir insan nemǝ dǝp aƣrinidu, Adǝm balisi gunaⱨlirining jazasidin nemǝ dǝp waysaydu?
40 Examinemos nossos caminhos, investiguemos, e nos voltemos ao SENHOR.
(Nun) Yollirimizni tǝkxürüp sinap bilǝyli, Pǝrwǝrdigarning yeniƣa yǝnǝ ⱪaytayli;
41 Levantemos nossos corações e as mãos a Deus nos céus,
Ⱪollirimizni kɵnglimiz bilǝn billǝ ǝrxtiki Tǝngrigǝ kɵtürǝyli!
42 [Dizendo: ] Nós transgredimos e fomos rebeldes; tu não perdoaste.
Biz itaǝtsizlik ⱪilip sǝndin yüz ɵriduⱪ; Sǝn kǝqürüm ⱪilmiding.
43 Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste sem teres compaixão.
(Samǝⱪ) Sǝn ɵzüngni ƣǝzǝp bilǝn ⱪaplap, bizni ⱪoƣliding; Sǝn ɵltürdüng, ⱨeq rǝⱨim ⱪilmiding.
44 Cobriste-te de nuvens, para que [nossa] oração não passasse.
Sǝn Ɵzüngni bulut bilǝn ⱪapliƣansǝnki, Dua-tilawǝt uningdin ⱨeq ɵtǝlmǝs.
45 Tu nos tornaste como escória e rejeito no meio dos povos.
Sǝn bizni hǝlⱪlǝr arisida daxⱪal wǝ nijasǝt ⱪilding.
46 Todos os nossos inimigos abriram sua boca contra nós.
(Pe) Barliⱪ düxmǝnlirimiz bizgǝ ⱪarap aƣzini yoƣan eqip [mazaⱪ ⱪildi];
47 Medo e cova vieram sobre nós, devastação e destruição.
Üstimizgǝ qüxti alaⱪzadilik wǝ ora-tuzaⱪ, Wǝyranqiliⱪ ⱨǝm ⱨalakǝt.
48 Rios de águas correm de meus olhos, por causa da destruição da filha de meu povo.
Hǝlⱪimning ⱪizi nabut bolƣini üqün, Kɵzümdin yaxlar ɵstǝng bolup aⱪmaⱪta.
49 Meus olhos destilam, e não cessam; não haverá descanso,
(Ayin) Kɵzüm yaxlarni üzülmǝy tɵküwatidu, Ular ⱨeq tohtiyalmaydu,
50 Até que o SENHOR preste atenção, e veja desde os céus.
Taki Pǝrwǝrdigar asmanlardin tɵwǝngǝ nǝzǝr selip [ⱨalimizƣa] ⱪariƣuqǝ.
51 Meus olhos afligem minha alma, por causa de todas as filhas de minha cidade.
Mening kɵzüm Roⱨimƣa azab yǝtküzmǝktǝ, Xǝⱨirimning barliⱪ ⱪizlirining Ⱨali tüpǝylidin.
52 Sem motivo meus inimigos me caçam como a um passarinho.
(Tsadǝ) Manga sǝwǝbsiz düxmǝn bolƣanlar, Meni ⱪuxtǝk ⱨǝdǝp owlap kǝldi.
53 Tentaram tirar minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
Ular orida jenimni üzmǝkqi bolup, Üstümgǝ taxni qɵridi.
54 As águas inundaram sobre minha cabeça; eu disse: É o meu fim.
Sular beximdin texip aⱪti; Mǝn: «Üzüp taxlandim!» — dedim.
55 Invoquei o teu nome, SENHOR, desde a cova profunda.
(Kof) Ⱨangning tüwliridin namingni qaⱪirip nida ⱪildim, i Pǝrwǝrdigar;
56 Ouviste minha voz: não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
Sǝn awazimni angliding; Ⱪutulduruxⱪa nidayimƣa ⱪuliⱪingni yupuruwalmiƣin!
57 Tu te achegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
Sanga nida ⱪilƣan künidǝ manga yeⱪin kǝlding, «Ⱪorⱪma» — deding.
58 Defendeste, Senhor, as causas de minha alma; redimiste minha vida.
(Rǝx) I rǝb, jenimning dǝwasini ɵzüng soriding; Sǝn manga ⱨǝmjǝmǝt bolup ⱨayatimni ⱪutⱪuzdung.
59 Viste, SENHOR, a maldade que me fizeram; julga minha causa.
I Pǝrwǝrdigar, manga bolƣan uwalliⱪni kɵrdüngsǝn; Mǝn üqün ⱨɵküm qiⱪarƣaysǝn;
60 Viste toda a vingança deles, todos os seus pensamentos contra mim.
Sǝn ularning manga ⱪilƣan barliⱪ ɵqmǝnliklirini, Barliⱪ ⱪǝstlirini kɵrdungsǝn.
61 Ouvido os seus insultos, ó SENHOR, todos os seus pensamentos contra mim;
(Xiyn) I Pǝrwǝrdigar, ularning aⱨanǝtlirini, Meni barliⱪ ⱪǝstligǝnlirini anglidingsǝn,
62 As coisas ditas pelos que se levantam contra mim, e seu planos contra mim o dia todo.
Manga ⱪarxi turƣanlarning xiwirlaxlirini, Ularning kün boyi kǝynimdin kusur-kusur ⱪilixⱪanlirini anglidingsǝn.
63 Olha para tudo quanto eles fazem; com canções zombam de mim.
Olturƣanlirida, turƣanlirida ularƣa ⱪariƣaysǝn! Mǝn ularning [mǝshirǝ] nahxisi boldum.
64 Retribui-lhes, SENHOR, conforme a obra de suas mãos.
(Taw) Ularning ⱪolliri ⱪilƣanliri boyiqǝ, i Pǝrwǝrdigar, bexiƣa jaza yandurƣaysǝn;
65 Dá-lhes angústia de coração, tua maldição a eles.
Ularning kɵngüllirini kaj ⱪilƣaysǝn! Bu sening ularƣa qüxidiƣan lǝniting bolidu!
66 Persegue-os com ira, e destrua-os de debaixo dos céus do SENHOR.
Ƣǝzǝp bilǝn ularni ⱪoƣliƣaysǝn, Ularni Pǝrwǝrdigarning asmanliri astidin yoⱪatⱪaysǝn!

< Lamentações de Jeremias 3 >