< Lamentações de Jeremias 3 >
1 Eu sou o homem que viu a aflição pela vara de seu furor.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Guiou-me e levou-me a trevas, e não à luz.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Com certeza se virou contra mim, revirou sua mão o dia todo.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Fez envelhecer minha carne e minha pele, quebrou meus ossos.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Edificou contra mim, e cercou [-me] de fel e de trabalho.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Fez-me habitar em lugares escuros, como os que já morrera há muito tempo.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Cercou-me por todos lados, e não posso sair; tornou pesados os meus grilhões.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Até quando clamo e dou vozes, fechou [os ouvidos] à minha oração.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Cercou meus caminhos com pedras lavradas, retorceu as minhas veredas.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Foi para mim como um urso que espia, como um leão escondido.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Desviou meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Armou seu arco, e me pôs como alvo para a flecha.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Fez entrar em meus rins as flechas de sua aljava.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Servi de escárnio a todo o meu povo, de canção ridícula deles o dia todo.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Fartou-me de amarguras, embebedou-me de absinto.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Quebrou os meus dentes com cascalho, cobriu-me de cinzas.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 E afastou minha alma da paz, fez-me esquecer da boa vida.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Então eu disse: Pereceram minha força e minha esperança no SENHOR.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Lembra-te da minha aflição e do meu sofrimento, do absinto e do fel.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Minha alma se lembra e se abate em mim.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Disto me recordarei na minha mente, por isso terei esperança:
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 É pelas bondades do SENHOR que não somos consumidos, porque suas misericórdias não têm fim.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Elas são novas a cada manhã; grande é a tua fidelidade.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 O SENHOR é minha porção, diz a minha alma; portanto nele esperarei.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Bom é o SENHOR para os que nele esperam, para a alma que o busca.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 É bom esperar e tranquilo aguardar a salvação do SENHOR.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 É bom ao homem levar o jugo em sua juventude.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Sente-se só, e fique quieto; pois ele o pôs sobre si.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Ponha sua boca no pó; talvez haja esperança.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Dê a face ao que o ferir; farte-se de insultos.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Pois o Senhor não rejeitará para sempre:
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Mesmo que cause aflição, ele também se compadecerá segundo a grandeza de suas misericórdias.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Pois não é sua vontade afligir nem entristecer os filhos dos homens.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Esmagar debaixo de seus pés a todos os prisioneiros da terra,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 Perverter o direito do homem diante da presença do Altíssimo,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 Prejudicar ao homem em sua causa: o Senhor não aprova ) [tais coisas].
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Quem é que pode fazer suceder [algo] que diz, se o Senhor não tiver mandado?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Por acaso da boca do Altíssimo não sai tanto a maldição como a bênção?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Por que o homem vivente se queixa da punição de seus próprios pecados?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Examinemos nossos caminhos, investiguemos, e nos voltemos ao SENHOR.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Levantemos nossos corações e as mãos a Deus nos céus,
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 [Dizendo: ] Nós transgredimos e fomos rebeldes; tu não perdoaste.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste sem teres compaixão.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Cobriste-te de nuvens, para que [nossa] oração não passasse.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Tu nos tornaste como escória e rejeito no meio dos povos.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Todos os nossos inimigos abriram sua boca contra nós.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Medo e cova vieram sobre nós, devastação e destruição.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Rios de águas correm de meus olhos, por causa da destruição da filha de meu povo.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Meus olhos destilam, e não cessam; não haverá descanso,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 Até que o SENHOR preste atenção, e veja desde os céus.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Meus olhos afligem minha alma, por causa de todas as filhas de minha cidade.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Sem motivo meus inimigos me caçam como a um passarinho.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Tentaram tirar minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 As águas inundaram sobre minha cabeça; eu disse: É o meu fim.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Invoquei o teu nome, SENHOR, desde a cova profunda.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Ouviste minha voz: não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Tu te achegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Defendeste, Senhor, as causas de minha alma; redimiste minha vida.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Viste, SENHOR, a maldade que me fizeram; julga minha causa.
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Viste toda a vingança deles, todos os seus pensamentos contra mim.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Ouvido os seus insultos, ó SENHOR, todos os seus pensamentos contra mim;
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 As coisas ditas pelos que se levantam contra mim, e seu planos contra mim o dia todo.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Olha para tudo quanto eles fazem; com canções zombam de mim.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Retribui-lhes, SENHOR, conforme a obra de suas mãos.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Dá-lhes angústia de coração, tua maldição a eles.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Persegue-os com ira, e destrua-os de debaixo dos céus do SENHOR.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!