Juízes 1
1 E aconteceu depois da morte de Josué, que os filhos de Israel consultaram ao SENHOR, dizendo: Quem subirá por nós primeiro para lutar contra os cananeus?
Дупэ моартя луй Иосуа, копиий луй Исраел ау ынтребат пе Домнул ши ау зис: „Чине динтре ной сэ се суе ынтый ымпотрива канааницилор, ка сэ порняскэ лупта ку ей?”
2 E o SENHOR respondeu: Judá subirá; eis que eu entreguei a terra em suas mãos.
Домнул а рэспунс: „Иуда сэ се суе; ятэ кэ ам дат цара ын мыниле луй.”
3 E Judá disse a Simeão seu irmão: Sobe comigo à minha porção, e lutemos contra os cananeus, e eu também irei contigo à tua porção. E Simeão foi com ele.
Ши Иуда а зис фрателуй сэу Симеон: „Суе-те ымпреунэ ку мине ын цара каре мь-а кэзут ла сорць ши сэ луптэм ымпотрива канааницилор ши вой мерӂе ши еу ку тине ын цара каре ць-а кэзут ла сорць.” Ши Симеон с-а дус ку ел.
4 E subiu Judá, e o SENHOR entregou em suas mãos aos cananeus e aos perizeus; e deles feriram em Bezeque dez mil homens.
Иуда с-а суит ши Домнул а дат пе канааниць ши пе ферезиць ын мыниле лор; ау учис зече мий де оамень ла Безек.
5 E acharam a Adoni-Bezeque em Bezeque, e lutaram contra ele: e feriram aos cananeus e aos perizeus.
Ау гэсит пе Адони-Безек ла Безек; ау порнит лупта ымпотрива луй ши ау бэтут пе канааниць ши ферезиць.
6 Mas Adoni-Bezeque fugiu; e seguiram-no, e prenderam-no, e cortaram-lhe os polegares das mãos e dos pés.
Адони-Безек а луат фуга, дар ей л-ау урмэрит ши л-ау принс ши й-ау тэят деӂетеле челе марь де ла мынь ши де ла пичоаре.
7 Então disse Adoni-Bezeque: Setenta reis, cortados os polegares de suas mãos e de seus pés, colhiam as migalhas debaixo de minha mesa: como eu fiz, assim Deus me pagou. E meteram-no em Jerusalém, de onde morreu.
Адони-Безек а зис: „Шаптезечь де ымпэраць, ку деӂетеле челе марь де ла мынь ши де ла пичоаре тэяте, стрынӂяу мынкаре суб маса мя; Думнезеу ымь рэсплэтеште ши мие кум ам фэкут.” Л-ау дус ла Иерусалим ши а мурит аколо.
8 E combateram os filhos de Judá a Jerusalém, e a tomaram, e puseram à espada, e puseram a fogo a cidade.
Фиий луй Иуда ау порнит лупта ымпотрива Иерусалимулуй ши л-ау луат; л-ау трекут прин аскуцишул сабией ши ау дат фок четэций.
9 Depois os filhos de Judá desceram para lutar contra os cananeus que habitavam nas montanhas, e ao sul, e nas planícies.
Фиий луй Иуда с-ау коборыт апой ка сэ батэ пе канааниць, каре локуяу мунтеле, цинутул де мязэзи ши кымпия.
10 E partiu Judá contra os cananeus que habitavam em Hebrom, a qual se chamava antes Quiriate-Arba; e feriram a Sesai, e a Aimã, e a Talmai.
Иуда а порнит ымпотрива канааницилор каре локуяу ла Хеброн, нумит май ынаинте Кириат-Арба, ши а бэтут пе Шешай, пе Ахиман ши пе Талмай.
11 E dali foi aos que habitavam em Debir, que antes se chamava Quiriate-Sefer.
Де аколо а порнит ымпотрива локуиторилор Дебирулуй: Дебирул се нумя май ынаинте Кириат-Сефер.
12 E disse Calebe: O que ferir a Quiriate-Sefer, e a tomar, eu lhe darei a Acsa minha filha por mulher.
Калеб а зис: „Вой да пе фийкэ-мя Акса де невастэ куй ва бате Кириат-Сеферул ши-л ва луа.”
13 E tomou-a Otniel filho de Quenaz, irmão menor de Calebe: e ele lhe deu a Acsa sua filha por mulher.
Отниел, фиул луй Кеназ, фрателе чел май мик ал луй Калеб, а пус мына пе четате; ши Калеб й-а дат де невастэ пе фийкэ-са Акса.
14 E quando a levavam, persuadiu-lhe que pedisse a seu pai um campo. E ela desceu do asno, e Calebe lhe disse: Que tens?
Кынд а интрат еа ла Отниел, л-а ындемнат сэ чарэ ун огор де ла татэл ей. Еа с-а коборыт де пе мэгар; ши Калеб й-а зис: „Че врей?”
15 Ela então lhe respondeu: Dá-me uma bênção: pois me deste terra de secura, que me dês também fontes de águas. Então Calebe lhe deu as fontes de acima e as fontes de abaixo.
Еа й-а рэспунс: „Дэ-мь ун дар, кэч мь-ай дат ун пэмынт сечетос; дэ-мь ши извоаре де апэ.” Ши Калеб й-а дат извоареле де сус ши извоареле де жос.
16 E os filhos de queneu, sogro de Moisés, subiram da cidade das palmeiras com os filhos de Judá ao deserto de Judá, que está ao sul de Arade: e foram e habitaram com o povo.
Фиий Кенитулуй, сокрул луй Мойсе, с-ау суит дин Четатя Финичилор, ымпреунэ ку фиий луй Иуда, ын пустиул луй Иуда ла мязэзи де Арад ши с-ау дус де с-ау ашезат ынтре попор.
17 E foi Judá ao seu irmão Simeão, e feriram aos cananeus que habitavam em Zefate, e assolaram-na: e puseram por nome à cidade, Hormá.
Иуда а порнит ку фрателе сэу Симеон ши ау бэтут пе канааниций каре локуяу ла Цефат; ау нимичит четатя ку десэвыршире ши ау нумит-о Хорма.
18 Tomou também Judá a Gaza com seu termo, e a Asquelom com seu termo, e a Ecrom com seu termo.
Иуда а май пус мына пе Газа ши пе цинутул ей, пе Аскалон ши пе цинутул луй ши пе Екрон ши пе цинутул луй.
19 E o SENHOR foi com Judá, e expulsaram os das montanhas; mas não puderam expulsar os que habitavam nas planícies, os quais tinham carros de ferro.
Домнул а фост ку Иуда; ши Иуда а пус стэпынире пе мунте, дар н-а путут сэ изгоняскэ пе локуиторий дин кымпие, пентру кэ авяу каре де фер.
20 E deram Hebrom a Calebe, como Moisés havia dito: e ele expulsou dali três filhos de Anaque.
Ау дат Хебронул луй Калеб, кум спусесе Мойсе, ши ел а изгонит де аколо пе чей трей фий ай луй Анак.
21 Mas aos jebuseus que habitavam em Jerusalém, não expulsaram os filhos de Benjamim, e tanto os jebuseus habitaram com os filhos de Benjamim em Jerusalém até hoje.
Фиий луй Бениамин н-ау изгонит пе иебусиций каре локуяу ла Иерусалим, ши иебусиций ау локуит ын Иерусалим ку фиий луй Бениамин пынэ ын зиуа де азь.
22 Também os da casa de José subiram a Betel; e o SENHOR foi com eles.
Каса луй Иосиф с-а суит ши еа ымпотрива Бетелулуй, ши Домнул а фост ку ей.
23 E os da casa de José puseram espias em Betel, a qual cidade antes se chamava Luz.
Чей дин каса луй Иосиф ау искодит Бетелул, каре май ынаинте се кема Луз.
24 E os que espiavam viram um homem que saía da cidade, e disseram-lhe: Mostra-nos agora a entrada da cidade, e faremos contigo misericórdia.
Стрэжерий ау вэзут пе ун ом ешинд дин четате ши й-ау зис: „Аратэ-не пе унде путем интра ын четате ши вом авя милэ де тине.”
25 E ele lhes mostrou a entrada à cidade, e feriram-na a fio de espada; mas deixaram a aquele homem com toda sua família.
Ел ле-а арэтат пе унде ар путя сэ интре ын четате. Ши ау трекут четатя прин аскуцишул сабией, дар пе омул ачела л-ау лэсат сэ плече ку тоатэ фамилия луй.
26 E fosse o homem à terra dos heteus, e edificou uma cidade, à qual chamou Luz; e este é seu nome até hoje.
Омул ачела с-а дус ын цара хетицилор; а зидит о четате ши й-а пус нумеле Луз, нуме пе каре л-а пуртат пынэ ын зиуа де азь.
27 Tampouco Manassés expulsou os de Bete-Seã, nem aos de suas aldeias, nem aos de Taanaque e suas aldeias, nem os de Dor e suas aldeias, nem os habitantes de Ibleão e suas aldeias, nem aos que habitavam em Megido e em suas aldeias; mas os cananeus quiseram habitar nessa terra.
Манасе н-а изгонит нич ел пе локуиторий дин Бет-Шеан ши дин сателе димпрежурул луй, дин Таанак ши сателе луй, дин Дор ши сателе димпрежурул луй, дин Иблеам ши сателе димпрежурул луй, дин Мегидо ши сателе димпрежурул луй, аша ынкыт канааниций ау избутит сэ рэмынэ ын цара ачаста.
28 Porém quando Israel tomou forças fez aos cananeus tributários, mas não o expulsou.
Кынд Исраел а фост дестул де таре, а супус пе канааниць ла ун бир, дар ну й-а изгонит.
29 Também Efraim não expulsou os cananeus que habitavam em Gezer; antes habitaram os cananeus em meio deles em Gezer.
Ефраим н-а изгонит пе канааниций каре локуяу ла Гезер ши канааниций ау локуит ын мижлокул луй Ефраим ла Гезер.
30 Também Zebulom não expulsou aos que habitavam em Quitrom e aos que habitavam em Naalol; mas os cananeus habitaram no meio dele, e lhe foram tributários.
Забулон н-а изгонит нич ел пе локуиторий дин Китрон, нич пе локуиторий дин Нахалол, ши канааниций ау локуит ын мижлокул луй Забулон, дар ау фост супушь ла ун бир.
31 Também Aser não expulsou aos que habitavam em Aco, e aos que habitavam em Sidom, Alabe, Aczibe, Helba, Afeque, e em Reobe;
Нич Ашер н-а изгонит пе локуиторий дин Ако, нич пе локуиторий дин Сидон, нич пе чей дин Ахлаб, дин Акзиб, дин Хелба, дин Афик ши дин Рехоб,
32 em vez disso, Aser morou entre os cananeus que habitavam na terra; pois não os expulsou.
ши ашериций ау локуит ын мижлокул канааницилор, локуиторий цэрий, кэч ну й-ау изгонит.
33 Também Naftali não expulsou os que habitavam em Bete-Semes e os que habitavam em Bete-Anate, mas morou entre os cananeus que habitavam na terra; todavia, os moradores de Bete-Semes e os moradores de Bete-Anate foram-lhe tributários.
Нефтали н-а изгонит пе локуиторий дин Бет-Шемеш, нич пе локуиторий дин Бет-Анат ши а локуит ын мижлокул канааницилор, локуиторий цэрий, дар локуиторий дин Бет-Шемеш ши дин Бет-Анат ау фост супушь ла ун бир.
34 Os amorreus pressionaram os filhos de Dã até as montanhas; pois não os permitiram descer ao vale.
Амориций ау дат ынапой ын мунте пе фиий луй Дан ши ну й-ау лэсат сэ се кобоаре ын кымпие.
35 E os amorreus quiseram habitar no monte de Heres, em Aijalom e em Saalbim; mas a mão da tribo de José foi mais forte, e os fizeram tributários.
Амориций ау избутит сэ рэмынэ ла Хар-Херес, ла Аиалон ши ла Шаалбим, дар мына касей луй Иосиф а апэсат асупра лор ши ау фост супушь ла ун бир.
36 E o limite dos amorreus foi desde a subida de Acrabim, desde a rocha, e daí acima.
Цинутул аморицилор се ынтиндя де ла суишул Акрабим, де ла Села, ши ын сус.
