Juízes 7
1 Levantando-se, pois, de manhã Jerubaal, o qual é Gideão, e todo aquele povo que estava com ele, assentaram o acampamento junto à fonte de Harode: e tinha o acampamento dos midianitas ao norte, da outra parte do morro de Moré, no vale.
Иерубаал, сау Гедеон, ши тот попорул каре ера ку ел с-ау скулат дис-де-диминяцэ ши ау тэбэрыт ла изворул Харод. Табэра луй Мадиан ера ла мязэноапте де Гедеон, спре дялул Море, ын вале.
2 E o SENHOR disse a Gideão: O povo que está contigo é muito para que eu dê aos midianitas em sua mão: para que não se glorie Israel contra mim, dizendo: Minha mão me salvou.
Домнул а зис луй Гедеон: „Попорул пе каре-л ай ку тине есте пря мулт пентру ка сэ дау пе Мадиан ын мыниле луй; ел ар путя сэ се лауде ымпотрива Мя ши сэ зикэ: ‘Мына мя м-а избэвит.’
3 Agora, pois, proclama aos ouvidos do povo, dizendo: Aquele que teme e se estremece, volte e retire-se do monte de Gileade. E do povo voltaram vinte e dois mil; e restaram dez mil.
Вестеште дар лукрул ачеста ын аузул попорулуй: ‘Чине есте фрикос ши се теме, сэ се ынтоаркэ ши сэ се депэртезе де Мунтеле Галаадулуй.’” Доуэзечь ши доуэ де мий де оамень дин попор с-ау ынторс ши ау май рэмас зече мий.
4 E o SENHOR disse a Gideão: Ainda é muito o povo; leva-os às águas, e ali eu te os provarei; e do que eu te disser: Vá este contigo, vá contigo: mas de qualquer um que eu te disser: Este não vá contigo, o tal não vá.
Домнул а зис луй Гедеон: „Попорул есте ынкэ пря мулт. Кобоарэ-й ла апэ ши аколо ци-й вой алеӂе; ачела деспре каре ыць вой спуне: ‘Ачеста сэ мяргэ ку тине’ ва мерӂе ку тине, ши ачела деспре каре ыць вой спуне: ‘Ачеста сэ ну мяргэ ку тине’ ну ва мерӂе ку тине.”
5 Então levou o povo às águas: e o SENHOR disse a Gideão: Qualquer um que lamber as águas com sua língua como lambe o cão, aquele porás à parte; também qualquer um que se dobrar sobre seus joelhos para beber.
Гедеон а коборыт попорул ла апэ, ши Домнул а зис луй Гедеон: „Пе тоць чей че вор липэи апэ ку лимба, кум липэе кынеле, сэ-й деспарць де тоць чей че вор бя апэ дин ӂенункь.”
6 E foi o número dos que lamberam as águas, achegando-a com a mão à boca, trezentos homens: e todo aquele resto do povo se dobrou sobre seus joelhos para beber as águas.
Чей че ау липэит апа, дукынд-о ла гурэ ку мына, ау фост ын нумэр де трей суте де оамень; ши тот попорул челэлалт а ынӂенункят ка сэ бя.
7 Então o SENHOR disse a Gideão: Com estes trezentos homens que lamberam o água vos salvarei, e entregarei aos midianitas em tuas mãos; e vá-se todo o resto do povo cada um a seu lugar.
Ши Домнул а зис луй Гедеон: „Ку чей трей суте де оамень каре ау липэит, вэ вой мынтуи ши вой да пе Мадиан ын мыниле тале. Тоць чейлалць дин попор сэ се дукэ фиекаре акасэ.”
8 Depois de tomarem a provisão do povo e suas trombetas, ele enviou todos os israelitas cada um a sua tenda, mas manteve aqueles trezentos homens; e o campo de Midiã estava no vale abaixo dele.
Ау луат меринделе попорулуй ши трымбицеле луй. Апой Гедеон а тримис пе тоць бэрбаций луй Исраел, пе фиекаре ын кортул луй, ши а цинут пе чей трей суте де оамень. Табэра луй Мадиан ера жос, ын вале.
9 E aconteceu que aquela noite o SENHOR lhe disse: Levanta-te, e desce ao acampamento; porque eu o entreguei em tuas mãos.
Домнул а зис луй Гедеон ын тимпул нопций: „Скоалэ-те ши кобоарэ-те ын табэрэ, кэч ам дат-о ын мыниле тале.
10 E se temes descer para atacar, desce apenas tu e o teu servo Pura ao acampamento,
Дакэ ць-е фрикэ сэ те коборь, кобоарэ-те ку Пура, служиторул тэу.
11 e ouvirás o que falam; e então tuas mãos se fortalecerão, e descerás para atacar o acampamento. E ele desceu com o seu servo Pura à extremidade dos homens armados que estavam no acampamento.
Сэ аскулць че вор зиче ши дупэ ачея ци се вор ынтэри мыниле: кобоарэ-те дар ын табэрэ.” Ел с-а коборыт ку Пура, служиторул луй, пынэ ла ынтыя стражэ а таберей.
12 E Midiã, e Amaleque, e todos os orientais, estavam estendidos no vale como gafanhotos em multidão, e seus camelos eram inúmeros, como a areia que está à beira do mar em multidão.
Мадиан, Амалек ши тоць фиий Рэсэритулуй ерау рэспындиць ын вале, ка о мулциме де лэкусте, ши кэмилеле лор ерау фэрэ нумэр, ка нисипул де пе марӂиня мэрий.
13 E logo que chegou Gideão, eis que um homem estava contando a seu companheiro um sonho, dizendo: Eis que eu sonhei um sonho: que via um pão de cevada que rodava até o acampamento de Midiã, e chegava às tendas, e as feria de tal maneira que caíam, e as virava de cima abaixo, e as tendas caíam.
Гедеон а сосит ши ятэ кэ ун ом историся товарэшулуй сэу ун вис. Ел зичя: „Ам висат ун вис ши се фэчя кэ о туртэ де орз се ростоголя ын табэра луй Мадиан; а венит де с-а ловит пынэ ла корт, ши кортул а кэзут; л-а рэстурнат ку сусул ын жос ши кортул а фост дэрымат.”
14 E seu companheiro respondeu, e disse: Isto não é outra coisa a não ser a espada de Gideão filho de Joás, homem de Israel: Deus entregou em suas mãos aos midianitas com todo o acampamento.
Товарэшул луй а рэспунс ши а зис: „Ачаста ну есте алтчева декыт сабия луй Гедеон, фиул луй Иоас, бэрбатул луй Исраел; Думнезеу а дат ын мыниле луй пе Мадиан ши тоатэ табэра.”
15 E quando Gideão ouviu a história do sonho e sua interpretação, adorou; e voltado ao acampamento de Israel, disse: Levantai-vos, que o SENHOR entregou o acampamento de Midiã em vossas mãos.
Кынд а аузит Гедеон историсиря висулуй ши тылкуиря луй, с-а арункат ку фаца ла пэмынт, с-а ынторс ын табэра луй Исраел ши а зис: „Скулаци-вэ, кэч Домнул а дат ын мыниле воастре табэра луй Мадиан!”
16 E repartindo os trezentos homens em três esquadrões, deu a cada um deles trombetas em suas mãos, e cântaros vazios com tochas ardendo dentro dos cântaros.
А ымпэрцит ын трей чете пе чей трей суте де оамень ши ле-а дат тутурор трымбице ши урчоаре гоале ку ниште фэклий ын урчоаре.
17 E disse-lhes: Olhai a mim, e fazei como eu fizer; eis que quando eu chegar ao princípio do acampamento, como eu fizer, assim fareis vós.
Ел ле-а зис: „Сэ вэ уйтаць ла мине ши сэ фачець ка мине. Кум вой ажунӂе ын табэрэ, сэ фачець че вой фаче еу
18 Eu tocarei a trombeta e todos os que estiverem comigo; e vós tocareis então as trombetas ao redor de todo aquele campo, e direis: Pelo SENHOR e Gideão!
ши кынд вом суна дин трымбицэ еу ши тоць чей че вор фи ку мине, сэ сунаць ши вой дин трымбицэ де жур ымпрежурул таберей ши сэ зичець: ‘Сабия Домнулуй ши а луй Гедеон!’”
19 Chegou, pois, Gideão, e os cem homens que levava consigo, ao princípio do acampamento, à entrada da vigília do meio, quando acabavam de renovar as sentinelas; e tocaram as trombetas, e quebraram os cântaros que levavam em suas mãos:
Гедеон ши чей о сутэ де оамень каре ерау ку ел ау ажунс ла капэтул таберей ла ынчепутул стрэжий де ла мижлокул нопций, ындатэ дупэ че пусесерэ пе пэзиторь. Ау сунат дин трымбицэ ши ау спарт урчоареле пе каре ле авяу ын мынэ.
20 E os três esquadrões tocaram as trombetas, e quebrando os cântaros tomaram nas mãos esquerdas as tochas, e nas direitas as trombetas com que tocavam, e deram grito: A espada do SENHOR e de Gideão!
Челе трей чете ау сунат дин трымбицэ ши ау спарт урчоареле; ау апукат фэклииле ку мына стынгэ ши трымбицеле ку мына дряптэ, ка сэ суне, ши ау стригат: „Сабия Домнулуй ши а луй Гедеон!”
21 E estiveram em seus lugares em derredor do acampamento: e todo aquele acampamento foi alvoroçado, e fugiram gritando.
А рэмас фиекаре ла локул луй, ын журул таберей, ши тоатэ табэра а ынчепут сэ алерӂе, сэ ципе ши сэ фугэ.
22 Mas os trezentos tocavam as trombetas: e o SENHOR pôs a espada de cada um contra seu companheiro em todo aquele acampamento. E o exército fugiu até Bete-Sita, até Zererá, e até o termo de Abel-Meolá em Tabate.
Чей трей суте де оамень ау сунат ярэшь дин трымбицэ ши, ын тоатэ табэра, Домнул й-а фэкут сэ ынтоаркэ сабия уний ымпотрива алтора. Табэра а фуӂит пынэ ла Бет-Шита, спре Церера, пынэ ла хотарул де ла Абел-Мехола, лынгэ Табат.
23 E juntando-se os de Israel, de Naftali, e de Aser, e de todo Manassés, seguiram aos midianitas.
Бэрбаций луй Исраел с-ау стрынс, чей дин Нефтали, дин Ашер ши дин тот Манасе, ши ау урмэрит пе Мадиан.
24 Gideão também enviou mensageiros a todo aquele monte de Efraim, dizendo: Descei ao encontro dos midianitas, e tomai-lhes as águas até Bete-Bara e o Jordão. E juntos todos os homens de Efraim, tomaram as águas de Bete-Bara e o Jordão.
Гедеон а тримис соль ын тот мунтеле луй Ефраим ка сэ спунэ: „Коборыци-вэ ынаинтя луй Мадиан ши тэяци-ле тречеря апелор пынэ ла Бет-Бара ши Йордан.” Тоць бэрбаций луй Ефраим с-ау стрынс ши ау пус стэпынире пе тречеря апелор пынэ ла Бет-Бара ши Йордан.
25 E tomaram dois príncipes dos midianitas, Orebe e Zeebe: e mataram a Orebe na penha de Orebe, e a Zeebe o mataram na prensa de uvas de Zeebe; e depois que seguiram aos midianitas, trouxeram as cabeças de Orebe e de Zeebe a Gideão da outra parte do Jordão.
Ау пус мына пе доуэ кэпетений але луй Мадиан: Ореб ши Зееб; ау учис пе Ореб ла стынка луй Ореб ши ау учис пе Зееб ла тяскул луй Зееб. Ау урмэрит пе Мадиан ши ау адус капетеле луй Ореб ши Зееб ла Гедеон, де чялалтэ парте а Йорданулуй.
