< Jó 8 >
1 Então Bildade, o suíta, respondeu, dizendo:
Билдад дин Шуах а луат кувынтул ши а зис:
2 Até quando falarás tais coisas, e as palavras de tua boca serão como um vento impetuoso?
„Пынэ кынд врей сэ ворбешть астфел ши пынэ кынд вор фи кувинтеле гурий тале ка ун вынт путерник?
3 Por acaso Deus perverteria o direito, ou o Todo-Poderoso perverteria a justiça?
Оаре ва рэстурна Думнезеу дрептул? Сау ва рэстурна Чел Атотпутерник дрептатя?
4 Se teus filhos pecaram contra ele, ele também os entregou ao castigo por sua transgressão.
Дакэ фиий тэй ау пэкэтуит ымпотрива Луй, й-а дат пе мына пэкатулуй.
5 Se tu buscares a Deus com empenho, e pedires misericórdia ao Todo-Poderoso;
Дар ту, дакэ алерӂь ла Думнезеу, дакэ роӂь пе Чел Атотпутерник,
6 Se fores puro e correto, certamente logo ele se levantará em teu favor, e restaurará a morada de tua justiça.
дакэ ешть курат ши фэрэ приханэ, атунч, негрешит, Ел ва вегя асупра та ши ва да ынапой феричиря локуинцей тале невиновате.
7 Ainda que teu princípio seja pequeno, o teu fim será muito grandioso.
Векя та пропэшире ва фи микэ фацэ де чя де май тырзиу.
8 Pois pergunta agora à geração passada, e considera o que seus pais descobriram.
Ынтрябэ пе чей дин нямуриле трекуте ши я аминте ла пэцания пэринцилор лор.
9 Pois nós somos de ontem e nada sabemos, pois nossos dias sobre a terra são como a sombra.
Кэч ной сунтем де ерь ши ну штим нимик, зилеле ноастре пе пэмынт ну сунт декыт о умбрэ.
10 Por acaso eles não te ensinarão, e te dirão, e falarão palavras de seu coração?
Ей те вор ынвэца, ыць вор ворби ши вор скоате дин инима лор ачесте кувинте:
11 Pode o papiro crescer sem lodo? Ou pode o junco ficar maior sem água?
‘Креште папура фэрэ балтэ? Креште трестия фэрэ умезялэ?’
12 Estando ele ainda verde, sem ter sido cortado, ainda assim se seca antes de toda erva.
Фиинд ынкэ верде ши фэрэ сэ се тае, еа се усукэ май репеде декыт тоате ербуриле.
13 Assim são os caminhos de todos os que esquecem de Deus; e a esperança do corrupto perecerá;
Аша се ынтымплэ тутурор челор че уйтэ пе Думнезеу, ши нэдеждя челуй нелеӂюит ва пери.
14 Sua esperança será frustrada, e sua confiança será como a teia de aranha.
Ынкредеря луй есте здробитэ, ши сприжинул луй есте о пынзэ де пэянжен.
15 Ele se apoiará em sua casa, mas ela não ficará firme; ele se apegará a ela, mas ela não ficará de pé.
Се бизуеште пе каса луй, дар ну есте таре; се принде де еа, дар ну цине.
16 Ele está bem regado diante do sol, e seus ramos brotam por cima de sua horta;
Кум дэ соареле, ынверзеште, ышь ынтинде рамуриле песте грэдина са,
17 Suas raízes se entrelaçam junto à fonte, olhando para o pedregal.
ышь ымплетеште рэдэчиниле принтре петре, пэтрунде пынэ ын зидурь.
18 Se lhe arrancarem de seu lugar, este o negará, [dizendo]: Nunca te vi.
Дар, дакэ-л смулӂь дин локул ын каре стэ, локул ачеста се ляпэдэ де ел ши зиче: ‘Ну штиу сэ те фи куноскут вреодатэ!’
19 Eis que este é o prazer de seu caminho; e do solo outros brotarão.
Ятэ, аша сунт десфэтэриле пе каре и ле адук кэиле веций луй; апой дин ачелашь пэмынт рэсар алций дупэ ел.
20 Eis que Deus não rejeita ao íntegro, nem segura pela mão aos malfeitores.
Ну, Думнезеу ну ляпэдэ пе омул фэрэ приханэ ши ну окротеште пе чей рэй.
21 Ainda ele encherá tua boca de riso, e teus lábios de júbilo.
Ба ынкэ, Ел ыць умпле гура ку стригэте де букурие, ши бузеле ку кынтэрь де веселие.
22 Os que te odeiam se vestirão de vergonha, e nunca mais haverá tenda de perversos.
Врэжмаший тэй вор фи акопериць де рушине, яр кортул челор рэй ва пери.”