Jó 6
1 Mas Jó respondeu, dizendo:
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: |
2 Oh se pesassem justamente minha aflição, e meu tormento juntamente fosse posto em uma balança!
| «خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە! |
3 Pois na verdade seria mais pesada que a areia dos mares; por isso minhas palavras têm sido impulsivas.
| بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد. |
4 Porque as flechas do Todo-Poderoso estão em mim, cujo veneno meu espírito bebe; e temores de Deus me atacam.
| تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە. |
5 Por acaso o asno selvagem zurra junto à erva, ou o boi berra junto a seu pasto?
| ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟ |
6 Por acaso se come o insípido sem sal? Ou há gosto na clara do ovo?
| ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟ |
7 Minha alma se recusa tocar [essas coisas], que são para mim como comida detestável.
| من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم. |
8 Ah se meu pedido fosse realizado, e se Deus [me] desse o que espero!
| «خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام، |
9 Que Deus me destruísse; ele soltasse sua mão, e acabasse comigo!
| کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە! |
10 Isto ainda seria meu consolo, um alívio em meio ao tormento que não [me] poupa; pois eu não tenho escondido as palavras do Santo.
| هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە. |
11 Qual é minha força para que eu espere? E qual meu fim, para que eu prolongue minha vida?
| «هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟ |
12 É, por acaso, a minha força a força de pedras? Minha carne é de bronze?
| ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟ |
13 Tenho eu como ajudar a mim mesmo, se todo auxílio me foi tirado?
| سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟ |
14 Ao aflito, seus amigos deviam ser misericordiosos, mesmo se ele tivesse abandonado o temor ao Todo-Poderoso.
| «ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە. |
15 Meus irmãos foram traiçoeiros comigo, como ribeiro, como correntes de águas que transbordam,
| بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن. |
16 Que estão escurecidas pelo gelo, e nelas se esconde a neve;
| کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە، |
17 Que no tempo do calor se secam e, ao se aquecerem, desaparecem de seu lugar;
| بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن. |
18 Os cursos de seus caminhos se desviam; vão se minguando, e perecem.
| کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن. |
19 As caravanas de Temã as veem; os viajantes de Sabá esperam por elas.
| کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە، |
20 Foram envergonhados por aquilo em que confiavam; e ao chegarem ali, ficaram desapontados.
| کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو. |
21 Agora, vós vos tornastes semelhantes a elas; pois vistes o terror, e temestes.
| ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین. |
22 Por acaso eu disse: Trazei-me [algo]? Ou: Dai presente a mim de vossa riqueza?
| ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە، |
23 Ou: Livrai-me da mão do opressor? Ou: Resgatai-me das mãos dos violentos?
| لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“ |
24 Ensinai-me, e eu [me] calarei; e fazei-me entender em que errei.
| «فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم! |
25 Como são fortes as palavras de boa razão! Mas o que vossa repreensão reprova?
| ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟ |
26 Pretendeis repreender palavras, sendo que os argumentos do desesperado são como o vento?
| ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟ |
27 De fato vós lançaríeis [sortes] sobre o órfão, e venderíeis vosso amigo.
| بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن. |
28 Agora, pois, disponde-vos a olhar para mim; e [vede] se eu minto diante de vós.
| «ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم. |
29 Mudai de opinião, pois, e não haja perversidade; mudai de opinião, pois minha justiça continua.
| تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە. |
30 Há perversidade em minha língua? Não poderia meu paladar discernir as coisas más?
| ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟ |
