Jó 5
1 Clama agora! Haverá alguém que te responda? E a qual dos santos te voltarás?
Зови; хоће ли ти се ко одазвати? И коме ћеш се између светих обратити?
2 Pois a ira acaba com o louco, e o zelo mata o tolo.
Доиста безумног убија гнев, и лудог усмрћује срдња.
3 Eu vi ao louco lançar raízes, porém logo amaldiçoei sua habitação.
Ја видех безумника где се укоренио; али одмах проклех стан његов.
4 Seus filhos estarão longe da salvação; na porta são despedaçados, e não há quem os livre.
Синови су његови далеко од спасења и сатиру се на вратима а нема ко да избави.
5 O faminto devora sua colheita, e a tira até dentre os espinhos; e o assaltante traga sua riqueza.
Летину његову једе гладни и испред трња купи је, и лупеж ждере благо њихово.
6 Porque a aflição não procede do pó da terra, nem a opressão brota do chão.
Јер мука не излази из праха нити невоља из земље ниче.
7 Mas o ser humano nasce para a opressão, assim como as faíscas das brasas se levantam a voar.
Него се човек рађа на невољу, као што искре из угљевља узлећу у вис.
8 Porém eu buscaria a Deus, e a ele confiaria minha causa;
Али ја бих Бога тражио, и пред Бога бих изнео ствар своју,
9 [Pois] ele é o que faz coisas grandiosas e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
Који чини ствари велике и неиспитиве, дивне, којима нема броја;
10 Ele é o que dá a chuva sobre a face da terra, e envia águas sobre os campos.
Који спушта дажд на земљу и шаље воду на поља;
11 Ele põe os humildes em lugares altos, para que os sofredores sejam postos em segurança.
Који подиже понижене, и жалосне узвишује к спасењу;
12 Ele frustra os planos dos astutos, para que suas mãos nada consigam executar.
Који расипа мисли лукавих да руке њихове не сврше ништа;
13 Ele prende aos sábios em sua própria astúcia; para que o conselho dos perversos seja derrubado.
Који хвата мудре у њиховом лукавству, и намеру опаких обара;
14 De dia eles se encontram com as trevas, e ao meio-dia andam apalpando como de noite.
Дању наилазе на мрак, и у подне пипају као по ноћи.
15 Porém livra ao necessitado da espada de suas bocas, e da mão do violento.
Он избавља убогог од мача, од уста њихових и од руке силног.
16 Pois ele é esperança para o necessitado, e a injustiça tapa sua boca.
Тако има надања сиромаху, а злоћа затискује уста своја.
17 Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; portanto não rejeites o castigo do Todo-Poderoso.
Гле, благо човеку кога Бог кара; и зато не одбацуј карање Свемогућег.
18 Pois ele faz a chaga, mas também põe o curativo; ele fere, mas suas mãos curam.
Јер Он задаје ране, и завија; Он удара, и руке Његове исцељују.
19 Em seis angústias ele te livrará, e em sete o mal não te tocará.
Из шест невоља избавиће те; ни у седмој неће те се зло дотаћи.
20 Na fome ele te livrará da morte, e na guerra [livrará] do poder da espada.
У глади избавиће те од смрти и у рату од мача.
21 Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a destruição quando ela vier.
Кад језик шиба, бићеш сакривен, нити ћеш се бојати пустоши кад дође.
22 Tu rirás da destruição e da fome, e não temerás os animais da terra.
Смејаћеш се пустоши и глади, нити ћеш се бојати зверја земаљског.
23 Pois até com as pedras do campo terás teu pacto, e os animais do campo serão pacíficos contigo.
Јер ћеш с камењем пољским бити у вери, и зверје ће пољско бити у миру с тобом.
24 E saberás que há paz em tua tenda; e visitarás tua habitação, e não falharás.
И видећеш да је мир у шатору твом, кућићеш кућу своју и нећеш се преварити.
25 Também saberás que tua semente se multiplicará, e teus descendentes serão como a erva da terra.
Видећеш како ће ти се умножити семе твоје, и пород ће твој бити као трава на земљи.
26 Na velhice virás à sepultura, como o amontoado de trigo que se recolhe a seu tempo.
Стар ћеш отићи у гроб као што се жито сноси у стог у своје време.
27 Eis que é isto o que temos constatado, e assim é; ouve-o, e pensa nisso tu para teu [bem].
Ето, разгледасмо то, тако је; послушај и разуми.
