Jó 5
1 Clama agora! Haverá alguém que te responda? E a qual dos santos te voltarás?
Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
2 Pois a ira acaba com o louco, e o zelo mata o tolo.
Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
3 Eu vi ao louco lançar raízes, porém logo amaldiçoei sua habitação.
Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
4 Seus filhos estarão longe da salvação; na porta são despedaçados, e não há quem os livre.
Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
5 O faminto devora sua colheita, e a tira até dentre os espinhos; e o assaltante traga sua riqueza.
Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
6 Porque a aflição não procede do pó da terra, nem a opressão brota do chão.
Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
7 Mas o ser humano nasce para a opressão, assim como as faíscas das brasas se levantam a voar.
Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
8 Porém eu buscaria a Deus, e a ele confiaria minha causa;
Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
9 [Pois] ele é o que faz coisas grandiosas e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
10 Ele é o que dá a chuva sobre a face da terra, e envia águas sobre os campos.
Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
11 Ele põe os humildes em lugares altos, para que os sofredores sejam postos em segurança.
Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
12 Ele frustra os planos dos astutos, para que suas mãos nada consigam executar.
Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
13 Ele prende aos sábios em sua própria astúcia; para que o conselho dos perversos seja derrubado.
Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
14 De dia eles se encontram com as trevas, e ao meio-dia andam apalpando como de noite.
En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
15 Porém livra ao necessitado da espada de suas bocas, e da mão do violento.
Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
16 Pois ele é esperança para o necessitado, e a injustiça tapa sua boca.
Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
17 Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; portanto não rejeites o castigo do Todo-Poderoso.
Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
18 Pois ele faz a chaga, mas também põe o curativo; ele fere, mas suas mãos curam.
Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
19 Em seis angústias ele te livrará, e em sete o mal não te tocará.
Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
20 Na fome ele te livrará da morte, e na guerra [livrará] do poder da espada.
In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
21 Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a destruição quando ela vier.
Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
22 Tu rirás da destruição e da fome, e não temerás os animais da terra.
Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
23 Pois até com as pedras do campo terás teu pacto, e os animais do campo serão pacíficos contigo.
Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
24 E saberás que há paz em tua tenda; e visitarás tua habitação, e não falharás.
Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
25 Também saberás que tua semente se multiplicará, e teus descendentes serão como a erva da terra.
Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
26 Na velhice virás à sepultura, como o amontoado de trigo que se recolhe a seu tempo.
Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
27 Eis que é isto o que temos constatado, e assim é; ouve-o, e pensa nisso tu para teu [bem].
Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
