< Jó 42 >
1 E Jó respondeu ao SENHOR, dizendo:
Chutah chun Job in Pakai chu adonbut tai.
2 Eu sei que tudo podes, e nenhum de teus pensamentos pode ser impedido.
Thil ijakai bolthei nahi naleh, nanatoh koiman nasuh tang theilou chu keiman kahei.
3 [Tu dizes]: Quem é esse que obscurece o conselho sem conhecimento? Por isso eu falei do que não entendia; coisas que eram maravilhosas demais para mim, e eu não as conhecia.
Thil hetkhen theina beija kathil hetkhen theina dongpa chu koiham? Tin nei donge. Hichepa chu kei kahi. Chule keiman kahet khah louhel thu kana sei kha tai.
4 Escuta-me, por favor, e eu falarei; eu te perguntarei, e tu me ensina.
Ngaijin keiman nasei peh inge. Keiman nangma thu kadoh a chuleh nangin nei donbut ding ahi.
5 Com os ouvidos eu ouvira falar de ti; mas agora meus olhos te veem.
Masanga chu nangma hi athu a bou kana jah tho ahin, ahinlah tun vang kamit tah in kamutai.
6 Por isso [me] abomino, e me arrependo no pó e na cinza.
Kana thusei jouse kageldoh sohkei tai. Chuleh keima kakisih taiti vetsahnan, leivui leh vutvam lah a hin katouve.
7 E sucedeu que, depois que o SENHOR acabou de falar essas palavras a Jó, o SENHOR disse a Elifaz, o temanita: Minha ira se acendeu contra ti e contra os teus dois amigos; porque não falastes de mim o que era correto, como o meu servo Jó.
Pakaiyin thu hijatpi hi Job koma asei nungin Teman mipa Eliphaz komah aseitai. Nangma leh nagol teni chunga kalung ahange. Kasohpa Job sei bangin kachungchang thu adihchet in nanghon nasei pouve.
8 Por isso tomai sete bezerros e sete carneiros, ide ao meu servo Jó, e oferecei holocaustos em vosso favor, então meu servo Jó orará por vós; pois certamente atenderei a ele para eu não vos tratar conforme a vossa insensatez; pois não falastes de mim o que era correto, como o meu servo Jó.
Hijeh chun bongchal sagi leh kelngoichal sagi ma kikai unlang kasohpa Job koma cheuvin, chuleh nangma ho a dingin kilhaina govam thilto gabol un. Kasohpan nangho dingin nataopeh untin chuleh keiman taona chu nangho minna kasan peh a, natoh dungjui uva kalethuh tahlou ding ahi. Ijeh inem itile nanghon kasohpa Job bangin kachungchang thu adihchet in nasei pouve ati.
9 Então foram Elifaz, o temanita, Bildade, o suíta, e Zofar, o naamita, e fizeram como o SENHOR havia lhes dito; e o SENHOR atendeu a Jó.
Hiti chun Teman mipa Eliphaz, Shuh mipa Bildad chule Naamat mi Zophar chun Pakai thupeh bangin agabol un chuleh Pakaiyin Job taona asanpeh tai.
10 E o SENHOR livrou Jó de seu infortúnio, enquanto ele orava pelos seus amigos; e o SENHOR acrescentou a Jó o dobro de tudo quanto ele[ antes] possuía.
Job chun aloi agolte dinga ataopeh phat in Pakaiyin vangphat nan akile sah in, tahbeh in Pakaiyin masanga aneijat sanga ajatni a tamjon apetai.
11 Então vieram e ele todos os seus irmãos, e todas as suas irmãs, e todos os que o conheciam antes; e comeram com ele pão em sua casa, e condoeram-se dele, e o consolaram acerca de toda a calamidade que o SENHOR tinha trazido sobre ele; e cada um deles lhe deu uma peça de dinheiro, e uma argola de ouro.
Chutah chun asopi pasal holeh numeiho chuleh masanga akihetpi aloi agolte ahungun a in'ah an anehkhompi uvin ahi. Pakaiyin ama douna a achung hange thilse analhunsah ho jouse jal chun amapa chu alhem un chuleh alhamon un ahi. Chuleh amaho khat cheh chun amapa din thilpeh sum le sana khutjem ahin choipeh uve.
12 E [assim] o SENHOR abençoou o último estado de Jó mais que o seu primeiro; porque teve catorze mil ovelhas, seis mil camelos, mil juntas de bois, e mil asnas.
Hijeh chun Pakaiyin Job hinkho anukhat lang chu akipat tillai sangin phatthei aha boh jon, hijeh chun tun kelngoi sangsom le sangli aneiyin, sangong sao sang gup aneiyin, bongchal kop sangkhat aneiyin, chule sanganpi sangkhat aneitai.
13 Também teve sete filhos e três filhas.
Aman jong Job chu chapa sagi apeh ben, chule numei jong thum jen apeh bei.
14 E chamou o nome da uma Jemima, e o nome da segunda Quézia, e o nome da terceira Quéren-Hapuque.
Amapan achanu masapen chu Jemiah asah in, anina Keziah asah in, chule athumna Keremhappuch asah e.
15 E em toda a terra não se acharam mulheres tão belas como as filhas de Jó; e seu pai lhes deu herança entre seus irmãos.
Gamsung jouse a numei lah a Job Chanute banga melhoi dang aumpoi. Chuleh apaovin amaho chu asopi pasal ho toh alunglhaina bang tah in asem khomin ahi.
16 E depois disto Jó viveu cento e quarenta anos; e viu seus filhos, e os filhos de seus filhos, até quatro gerações.
Hicheng nung hin Job chu kum jakhat le somli ahingin, achate leh atute khangli chan geijin amun ahi.
17 Então Jó morreu, velho, e farto de dias.
Chutah chun Job chu hinkho bulhingset in ahingin, tehse mong monga hingin atehthi tai.