Jó 41
1 Poderás tu pescar ao leviatã com anzol, ou abaixar sua língua com uma corda?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 Podes pôr um anzol em seu nariz, ou com um espinho furar sua queixada?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Fará ele súplicas a ti, [ou] falará contigo suavemente?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Fará ele pacto contigo, para que tu o tomes por escravo perpétuo?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Brincarás tu com ele como com um passarinho, ou o atarás para tuas meninas?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 Os companheiros farão banquete dele? Repartirão dele entre os mercadores?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Poderás tu encher sua pele de espetos, ou sua cabeça com arpões de pescadores?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Põe tua mão sobre ele; te lembrarás da batalha, e nunca mais voltarás a fazer.
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Eis que a esperança de alguém [de vencê-lo] falhará; pois, apenas ao vê-lo será derrubado.
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Ninguém há [tão] ousado que o desperte; quem pois, [ousa] se opor a mim?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Quem me deu primeiro, para que eu [o] recompense? Tudo o que há debaixo dos céus é meu.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 Eu não me calarei a respeito de seus membros, nem de [suas] forças, e da graça de sua estatura.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Quem descobrirá sua vestimenta superficial? Quem poderá penetrar sua couraça dupla?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Quem poderia abrir as portas de seu rosto? Ao redor de seus dentes há espanto.
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Seus fortes escudos são excelentes; cada um fechado, como um selo apertado.
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 Um está tão próximo do outro, que vento não pode entrar entre eles.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 Estão grudados uns aos outros; estão tão travados entre si, que não se podem separar.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Cada um de seus roncos faz resplandecer a luz, e seus olhos são como os cílios do amanhecer.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 De sua boca saem tochas, faíscas de fogo saltam dela.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 De suas narinas sai fumaça, como de uma panela fervente ou de um caldeirão.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Seu fôlego acende carvões, e de sua boca sai chama.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 A força habita em seu pescoço; diante dele salta-se de medo.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 As dobras de sua carne estão apegadas [entre si]; cada uma está firme nele, e não podem ser movidas.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Seu coração é rígido como uma pedra, rígido como a pedra de baixo de um moinho.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Quando ele se levanta, os fortes tremem; por [seus] abalos se recuam.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Se alguém lhe tocar com a espada, não poderá prevalecer; nem arremessar dardo, ou lança.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Ele considera o ferro como palha, e o aço como madeira podre.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 A flecha não o faz fugir; as pedras de funda são para ele como sobras de cascas.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Considera toda arma como sobras de cascas, e zomba do mover da lança.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Por debaixo de si tem conchas pontiagudas; ele esmaga com suas pontas na lama.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Ele faz ferver as profundezas como a uma panela, e faz do mar como um pote de unguento.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 Ele faz brilhar o caminho atrás de si; faz parecer ao abismo com cabelos grisalhos.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Não há sobre a terra algo que se possa comparar a ele. Ele foi feito para não temer.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 Ele vê tudo que é alto; ele é rei sobre todos os filhos dos animais soberbos.
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
