< 40 >

1 Então o SENHOR respondeu mais a Jó, dizendo:
Og Herren svara Job og sagde:
2 Por acaso quem briga contra o Todo-Poderoso pode ensiná-lo? Quem quer repreender a Deus, responda a isto.
«Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
3 Então Jó respondeu ao SENHOR, dizendo:
Då svara Job Herren og sagde:
4 Eis que eu sou insignificante; o que eu te responderia? Ponho minha mão sobre minha boca.
«For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
5 Uma vez falei, porém não responderei; até duas vezes, porém não prosseguirei.
Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
6 Então o SENHOR respondeu a Jó desde o redemoinho, dizendo:
Og Herren svara Job or stormen og sagde:
7 Cinge-te agora os teus lombos como homem; eu te perguntarei, e tu me explica.
«Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
8 Por acaso tu anularias o meu juízo? Tu me condenarias, para te justificares?
Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
9 Tens tu braço como Deus? Ou podes tu trovejar com [tua] voz como ele?
Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
10 Orna-te, pois, de excelência e alteza; e veste-te de majestade e glória.
Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
11 Espalha os furores de tua ira; olha a todo soberbo, e abate-o.
Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
12 Olha a todo soberbo, e humilha-o; e esmaga aos perversos em seu lugar.
Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
13 Esconde-os juntamente no pó; ata seus rostos no oculto.
Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
14 E eu também te reconhecerei; pois tua mão direita te terá livrado.
So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
15 Observa o beemote, ao qual eu fiz contigo; ele come erva come como o boi.
Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
16 Eis que sua força está em seus lombos, e seu poder na musculatura de seu ventre.
Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
17 Ele torna sua cauda dura como o cedro, e os nervos de suas coxas são entretecidos.
Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
18 Seus ossos são [como] tubos de bronze; seus membros, como barras de ferro.
Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
19 Ele é a obra-prima dos caminhos de Deus; aquele que o fez o proveu de sua espada.
Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
20 Pois os montes lhe produzem pasto; por isso todos os animais do campo ali se alegram.
Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
21 Ele se deita debaixo das árvores sombrias; no esconderijo das canas e da lama.
Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
22 As árvores sombrias o cobrem, cada uma com sua sombra; os salgueiros do ribeiro o cercam.
Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
23 Ainda que o rio se torne violento, ele não se apressa; confia ainda que o Jordão transborde até sua boca.
Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
24 Poderiam, por acaso, capturá-lo à vista de seus olhos, [ou] com laços furar suas narinas?
Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?

< 40 >