< 39 >

1 Sabes tu o tempo em que as cabras montesas dão filhotes? Ou observaste tu as cervas quando em trabalho de parto?
War miyaad taqaan markay ri'dibadeedda qarka joogta dhasho? Miyaadse arki kartaa markay deerooyinku dhalaan?
2 Contaste os meses que elas cumprem, e sabes o tempo de seu parto?
Miyaad tirin kartaa bilaha sidkoodu ku buuxsamo? Miyaadse taqaan wakhtiga ay dhalaan?
3 Quando se encurvam, produzem seus filhos, [e] lançam de si suas dores.
Intay arruntaan ayay ubadkooda dhalaan, Oo fooshoodana way iska saaraan.
4 Seus filhos se fortalecem, crescem como o trigo; saem, e nunca mais voltam a elas.
Oo ubadkooda yaryaruna way kobcaan, oo waxay ku koraan berrin bannaan, Oo intay baxaan ayaanay mar dambe soo noqon.
5 Quem despediu livre ao asno montês? E quem ao asno selvagem soltou das ataduras?
Bal yaa dameerdibadeedka xoreeyey? Yaase dameerdibadeedka xadhkihiisii ka furay?
6 Ao qual eu dei a terra desabitada por casa, e a terra salgada por suas moradas.
Kaas gurigiisa waxaan ka dhigay cidlada, Oo rugtiisuna waa dalka cusbada.
7 Ele zomba do tumulto da cidade; não ouve os gritos do condutor.
Magaalada buuqeeda wuu quudhsadaa, Oo kexeeyaha qayladiisana ma maqlo.
8 A extensão dos montes é seu pasto; e busca tudo o que é verde.
Xidhiidhka buurahu waa daaqiisa, Oo wuxuu raadiyaa wax kasta oo cagaar ah.
9 Por acaso o boi selvagem quererá te servir, ou ficará junto de tua manjedoura?
Dibidibadeedku miyuu raalli ku noqon doonaa inuu kuu adeego? Miyuuse qabaalka xeradaada ku ag hoyan doonaa?
10 Ou amarrarás ao boi selvagem com sua corda para o arado? Ou lavrará ele aos campos atrás de ti?
Dibidibadeedka miyaad xadhko ku xidhi kartaa si uu beerta u qodo? Miyuuse dooxooyinka kaa daba hagaajin?
11 Confiarás nele, por ser grande sua força, e deixarás que ele faça teu trabalho?
Xooggiisa badan daraaddiis miyaad isugu hallaynaysaa? Hawshaadase ma isagaad u daynaysaa?
12 Porás tua confiança nele, para que ele colha tua semente, e a junte em tua eira?
Ma waxaad isaga ugu kalsoon tahay inuu midhahaaga guriga keeno, Oo uu kuu soo urursho hadhuudhka goobkaaga wax lagu tumo?
13 As asas da avestruz batem alegremente, mas são suas asas e penas como as da cegonha?
Gorayada garabkeedu farxad buu la ruxmadaa, Laakiinse garbaheeda iyo baalasheedu ma wax bay u roon yihiin?
14 Ela deixa seus ovos na terra, e os esquenta no chão,
Waayo, iyadu ugaxdeeda waxay kaga tagtaa dhulka dushiisa, Oo ciidday ku diirisaa,
15 E se esquece de que pés podem os pisar, e os animais do campo [podem] os esmagar.
Oo waxay illowdaa inay cagtu burburinayso, Iyo inuu dugaaggu ku tumanayo.
16 Age duramente para com seus filhos, como se não fossem seus, sem temer que seu trabalho tenha sido em vão.
Waxay ku adkaataa dhasheeda, sidii iyagoo aan kuweedii ahayn, Oo in kastoo ay waxtarla'aan u hawshooto haddana iyadu cabsi ma qabto,
17 Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
Maxaa yeelay, Ilaah baa iyada xigmad u diiday, Oo waxgarashona ma uu siin.
18 Porém quando se levanta para correr, zomba do cavalo e do seu cavaleiro.
Oo markay kor isu qaaddo inay carartona, Waxay quudhsataa faraska iyo kii fuushanba.
19 És tu que dás força ao cavalo, ou que vestes seu pescoço com crina?
War ma adigaa faraska xooggiisa siiyey? Surkiisase ma adigaa guudka ruxma huwiyey?
20 Podes tu o espantar como a um gafanhoto? O sopro de suas narinas é terrível.
War ma adigaa ka dhigay inuu sida ayaxa u boodo? Haybadda bururufta sankiisu way cabsi badan tahay.
21 Ele escarva a terra, alegra-se de sua força, [e] sai ao encontro das armas;
Dooxaduu qoobka ku garaacaa, oo xooggiisuu ku reyreeyaa, Oo intuu baxo ayuu ka hor tagaa ragga hubka sita.
22 Ele zomba do medo, e não se espanta; nem volta para trás por causa da espada.
Cabsida wuu ku qoslaa, oo ma uu baqo, Oo seeftana dib ugama noqdo.
23 Contra ele rangem a aljava, o ferro brilhante da lança e do dardo;
Korkiisa waxaa ka sanqadha gabooye, Iyo waran birbirqaya iyo hoto.
24 Sacudido-se com furor, ele escarva a terra; ele não fica parado ao som da trombeta.
Isagu dhulkuu ku liqaa gariir iyo cadho, Oo buunka codkiisa hadduu maqlona ma istaago.
25 Ao som das trombetas diz: Eia! E desde longe cheira a batalha, o grito dos capitães, e o barulho.
Oo mar alla markii buunku dhawaaqo ayuu "Haw" yidhaahdaa, Oo meel fog ayuu dagaalka ka uriyaa, Wuxuuna maqlaa saraakiisha qayladooda onkodaysa iyo hugunka.
26 Por acaso é por tua inteligência que o gavião voa, [e] estende suas asas para o sul?
Haadka adagu ma xigmaddaaduu kor ugu duulaa? Garbihiisase xagga koonfureed ma u fidiyaa?
27 Ou é por tua ordem que a água voa alto e põe seu ninho na altura?
Baqalyaduse ma amarkaagay kor ugu duushaa? Oo ma saasay buulkeeda meelaha sarsare uga dhisataa?
28 Nas penhas ela mora e habita; no cume das penhas, e em lugares seguros.
Waxay ku hoyataa qarka dheer korkiisa, oo hoygeeduna halkaasuu ku yaal, Xagga qarka dheer dhaladiisa, iyo meesha adag dusheeda.
29 Desde ali espia a comida; seus olhos avistam de longe.
Oo iyadoo halkaas joogta ayay ugaadh ka fiirsataa, Oo indhaheeduna meel fog bay wax ka arkaan.
30 Seus filhotes sugam sangue; e onde houver cadáveres, ali ela está.
Dhasheeda yaryaru dhiig bay nuugaan, Oo iyana waxay joogtaa hadba meeshii raqu taal.

< 39 >