< Jó 38 >
1 Então o SENHOR respondeu a Jó desde um redemoinho, e disse:
Afei, Awurade firi ahum mu buaa Hiob sɛ,
2 Quem é esse que obscurece o conselho com palavras sem conhecimento?
“Hwan ne deɛ ɔde nsɛm a nimdeɛ nni mu katakata mʼafotuo so?
3 Agora cinge teus lombos como homem; e eu te perguntarei, e tu me explicarás.
Hyɛ wo ho den sɛ ɔbarima; mɛbisa wo nsɛm, na wobɛyi mʼano.
4 Onde estavas tu quando eu fundava a terra? Declara- [me], se tens inteligência.
“Ɛberɛ a metoo asase fapem no, na wowɔ he? Sɛ wonim a, ka ɛ.
5 Quem determinou suas medidas, se tu o sabes? Ou quem estendeu cordel sobre ela?
Hwan na ɔsusuu ne tenten ne ne tɛtrɛtɛ? Ampa ara wonim! Hwan na ɔtwee susuhoma faa ani?
6 Sobre o que estão fundadas suas bases? Ou quem pôs sua pedra angular,
Ɛdeɛn so na ɛgyina, anaasɛ hwan na ɔtoo ne tweatiboɔ no,
7 Quando as estrelas do amanhecer cantavam alegremente juntas, e todos os filhos de Deus jubilavam?
ɛberɛ a anɔpa nsoromma bɔɔ mu too dwom, na abɔfoɔ nyinaa de anigyeɛ teaam no?
8 Ou [quem] encerrou o mar com portas, quando transbordou, saindo da madre,
“Hwan na ɔkaa ɛpo hyɛɛ apono akyi, ɛberɛ a ɛpue firii yafunu mu,
9 Quando eu pus nuvens por sua vestidura, e a escuridão por sua faixa;
ɛberɛ a mede omununkum yɛɛ nʼaduradeɛ na mede esum kabii kyekyeree noɔ,
10 Quando eu passei sobre ele meu decreto, e [lhe] pus portas e ferrolhos,
ɛberɛ a metoo hyeɛ maa noɔ na mesisii nʼapono ne nʼadaban,
11 E disse: Até aqui virás, e não passarás adiante, e aqui será o limite para a soberba de tuas ondas?
ɛberɛ a mekaa sɛ, ‘Ɛha ara na wobɛduru, ɛntra ha; ɛha na wʼahantan asorɔkyeɛ no mmɛso’?
12 Desde os teus dias tens dado ordem à madrugada? [Ou] mostraste tu ao amanhecer o seu lugar,
“Woahyɛ mmara ama adekyeeɛ da? Anaa woakyerɛ no nʼafa,
13 Para que tomasse os confins da terra, e os perversos fossem sacudidos dela?
sɛ ɛnkɔka asase ano na ɛntu amumuyɛfoɔ mfiri so?
14 E [a terra] se transforma como barro [sob] o selo; [todas as coisas sobre ela] se apresentam como vestidos?
Asase fa ne bɔberɛ sɛ dɔteɛ a ɛhyɛ nsɔano ase; na ɛso tebea da adi te sɛ atadeɛ.
15 E dos perversos é desviada sua luz, e o braço erguido é quebrado.
Wɔde amumuyɛfoɔ hann akame wɔn, na wɔn abasa a wɔapagya no mu abu.
16 Por acaso chegaste tu às fontes do mar, ou passeaste no mais profundo abismo?
“Woapɛɛpɛɛ mu ahunu nsutire a ɛpo firi mu ba anaa woanante ne bunu mu?
17 Foram reveladas a ti as portas da morte, ou viste as portas da sombra de morte?
Wɔde owuo apono akyerɛ wo? Woahunu owuo sunsumma apono anaa?
18 Entendeste tu as larguras da terra? Declara, se sabes tudo isto.
Woate ewiase a ɛda hɔ hahanaa no ase anaa? Sɛ wonim yeinom nyinaa a, ka kyerɛ me.
19 Onde está o caminho [por onde] mora a luz? E quanto às trevas, onde fica o seu lugar?
“Ɛhe na hann firi ba? Na ɛhe na esum nso kɔ?
20 Para que as tragas a seus limites, e conheças os caminhos de sua casa.
Wobɛtumi de wɔn akɔ wɔn siberɛ? Wonim akwan a ɛkɔ wɔn atenaeɛ?
21 Certamente tu o sabes, pois já eras nascido, e teus dias são inúmeros!
Ampa ara wonim, ɛfiri sɛ na woawo wo dada. Woanyini yie!
22 Por acaso entraste tu aos depósitos da neve, e viste os depósitos do granizo,
“Woakɔ sukyerɛmma adekoradan mu da, anaa woahunu asukɔtweaa adekoradan
23 Que eu retenho até o tempo da angústia, até o dia da batalha e da guerra?
a makora so ama ahohiahia berɛ, ɔsa ne akodie nna?
24 Onde está o caminho em que a luz se reparte, e o vento oriental se dispersa sobre a terra?
Ɛkwan bɛn na ɛkɔ baabi a anyinam firi ba, anaa baabi a apueeɛ mframa firi na ɛbɔ fa asase so?
25 Quem repartiu um canal às correntezas de águas, e caminho aos relâmpagos dos trovões,
Hwan na ɔtwaa ɛka maa osubransam, ne ɛkwan maa aprannaa mmobom,
26 Para chover sobre a terra [onde] havia ninguém, [sobre] o deserto, onde não há gente,
sɛ ɛbɛtɔ agu asase a obiara nte soɔ so, anweatam a obiara nni soɔ,
27 Para fartar [a terra] deserta e desolada, e para fazer crescer aos renovos da erva.
na ama asase bonini a ɛyɛ wesee yi afɔ na ɛserɛ afifiri so?
28 Por acaso a chuva tem pai? Ou quem gera as gotas do orvalho?
Osutɔ wɔ agya anaa? Hwan na ɔyɛ agya ma obosuo?
29 De qual ventre procede o gelo? E quem gera a geada do céu?
Hwan yafunu mu na nsukyeneeɛ fire? Hwan na ɔwoo nsukyeneeɛ mporoporowa firi soro
30 As águas se tornam duras como pedra, e a superfície do abismo se congela.
ɛberɛ a nsuo kyene dane sɛ ɛboɔ, na ebunu ani kyene?
31 Podes tu atar as cadeias das Plêiades, ou desatar as cordas do Órion?
“Wobɛtumi de ahoma akyekyere Akokɔbaatan ne ne mma? Wobɛtumi asane Nwenwenente nhoma anaa?
32 Podes tu trazer as constelações a seu tempo, e guiar a Ursa com seus filhos?
Wobɛtumi de anɔpa nsoromma aba wɔ ne berɛ mu anaasɛ wobɛtumi ayi sisire ne ne mma afiri hɔ?
33 Sabes tu as ordenanças dos céus? Ou podes tu dispor do domínio deles sobre a terra?
Wonim mmara a ɛfa ewiem ho? Wobɛtumi de Onyankopɔn ahennie aba asase so?
34 Ou podes levantar tua voz até às nuvens, para que a abundância das águas te cubra?
“Wobɛtumi ama wo nne aduru omununkum so na wode nsuo akata wo ho anaa?
35 Podes tu mandar relâmpagos, para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
Wobɛtumi ama anyinam atwa? Wɔbɛka akyerɛ wo sɛ, ‘Yɛnnie anaa’?
36 Quem pôs a sabedoria no íntimo? Ou quem deu entendimento à mente?
Hwan na ɔde nyansa ma akoma anaasɛ ɔde nteaseɛ hyɛ adwene mu.
37 Quem pode enumerar as nuvens com sabedoria? E os odres dos céus, quem pode os despejar?
Hwan na ɔwɔ nyansa a wɔde kan omununkum? Hwan na ɔbɛtumi akyea ɔsoro nsuo nkotokuo,
38 Quando o pó se endurece, e os torrões se apegam uns aos outros?
ɛberɛ a mfuturo ayɛ den ama dɔteɛ atɔatɔ keka bɔ mu.
39 Caçarás tu a presa para o leão? Ou saciarás a fome dos leões jovens,
“Wokɔ ahayɔ ma gyatabereɛ ma agyata didi mee
40 Quando estão agachados nas covas, [ou] estão à espreita no matagal?
ɛberɛ a wɔbutubutu wɔn abɔn ano anaasɛ wɔtetɛ nnɔtɔ ase?
41 Quem prepara aos corvos seu alimento, quando seus filhotes clamam a Deus, andando de um lado para o outro por não terem o que comer?
Hwan na ɔma anene aduane ɛberɛ a ne mma su frɛ Onyankopɔn na wɔkyinkyini pɛ aduane?