Jó 37
1 Disto também o meu coração treme, e salta de seu lugar.
Ла аузул ачестор лукрурь ымь тремурэ инима де тот ши саре дин локул ей.
2 Ouvi atentamente o estrondo de sua voz, e o som que sai de sua boca,
Аскултаць, аскултаць трэснетул тунетулуй Сэу, бубуитул каре есе дин гура Луй!
3 Ao qual envia por debaixo de todos os céus; e sua luz até os confins da terra.
Ыл ростоголеште пе тоатэ ынтиндеря черурилор ши фулӂерул Луй луминязэ пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй.
4 Depois disso brama com estrondo; troveja com sua majestosa voz; e ele não retém [seus relâmpagos] quando sua voz é ouvida.
Апой се ауде ун бубуит, тунэ ку гласул Луй мэрец, ши ну май опреште фулӂерул де ындатэ че рэсунэ гласул Луй.
5 Deus troveja maravilhosamente com sua voz; ele faz coisas tão grandes que nós não compreendemos.
Думнезеу тунэ ку гласул Луй ын кип минунат; фаче лукрурь марь пе каре ной ну ле ынцелеӂем.
6 Pois ele diz à neve: Cai sobre à terra; Como também à chuva: Sê chuva forte.
Ел зиче зэпезий: ‘Казь пе пэмынт!’ Зиче ачелашь лукру плоий, кяр ши челор май путерниче плой.
7 Ele sela as mãos de todo ser humano, para que todas as pessoas conheçam sua obra.
Печетлуеште мына тутурор оаменилор, пентру ка тоць сэ се рекуноаскэ де фэптурь але Луй.
8 E os animais selvagens entram nos esconderijos, e ficam em suas tocas.
Фяра сэлбатикэ се траӂе ынтр-о пештерэ ши се кулкэ ын визуина ей.
9 Da recâmara vem o redemoinho, e dos [ventos] que espalham [vem] o frio.
Вижелия вине де ла мязэзи ши фригул, дин вынтуриле де ла мязэноапте.
10 Pelo sopro de Deus se dá o gelo, e as largas águas se congelam.
Думнезеу, прин суфларя Луй, фаче гяца ши микшорязэ локул апелор марь.
11 Ele também carrega de umidade as espessas nuvens, [e] por entre as nuvens ele espalha seu relâmpago.
Ынкаркэ норий ку абурь ши-й рисипеште скынтееторь;
12 Então elas se movem ao redor segundo sua condução, para que façam quanto ele lhes manda sobre a superfície do mundo, na terra;
мишкаря лор се ындряптэ дупэ плануриле Луй, пентру ымплиниря а тот че ле порунчеште Ел пе фаца пэмынтулуй локуит.
13 Seja que ou por vara de castigo, ou para sua terra, ou por bondade as faça vir.
Ый фаче сэ парэ ка о нуя ку каре ловеште пэмынтул сау ка ун семн ал драгостей Луй.
14 Escuta isto, Jó; fica parado, e considera as maravilhas de Deus.
Йов, я аминте ла ачесте лукрурь! Привеште лиништит минуниле луй Думнезеу!
15 Por acaso sabes tu quando Deus dá ordem a elas, e faz brilhar o relâmpago de sua nuvem?
Штий кум кырмуеште Думнезеу норий ши кум фаче сэ стрэлучяскэ дин ей фулӂерул Сэу?
16 Conheces tu os equilíbrios das nuvens, as maravilhas daquele que é perfeito no conhecimento?
Ынцелеӂь ту плутиря норилор, минуниле Ачелуя а кэруй штиинцэ есте десэвыршитэ?
17 Tu, cujas vestes se aquecem quando a terra se aquieta por causa do [vento] sul,
Штий пентру че ци се ынкэлзеск вешминтеле кынд се одихнеште пэмынтул де вынтул де мязэзи?
18 acaso podes estender com ele os céus, que estão firmes como um espelho fundido?
Поць ту сэ ынтинзь черуриле ка Ел, тарь ка о оглиндэ турнатэ?
19 Ensina-nos o que devemos dizer a ele; [pois discurso] nenhum podemos propor, por causa das [nossas] trevas.
Аратэ-не че требуе сэ-Й спунем. Кэч сунтем пря нештиуторь ка сэ-Й путем ворби.
20 Seria contado a ele o que eu haveria de falar? Por acaso alguém falaria para ser devorado?
Чине-Й ва да де весте кэ Ый вой ворби? Дар каре есте омул каре-шь дореште пердеря?
21 E agora não se pode olhar para o sol, quando brilha nos céus, quando o vento passa e os limpa.
Акум, фиреште, ну путем ведя лумина соарелуй каре стрэлучеште ын досул норилор, дар ва трече ун вынт ши-л ва курэци.
22 Do norte vem o esplendor dourado; em Deus há majestade temível.
Де ла мязэноапте не вине аурора ши че ынфрикошатэ есте мэреция каре ынконжоарэ пе Думнезеу!
23 Não podemos alcançar ao Todo-Poderoso; ele é grande em poder; porém ele a ninguém oprime [em] juízo e grandeza de justiça.
Пе Чел Атотпутерник ну-Л путем ажунӂе, кэч есте маре ын тэрие, дар дрептул ши дрептатя деплинэ Ел ну ле фрынӂе.
24 Por isso as pessoas o temem; ele não dá atenção aos que [se acham] sábios de coração.
Де ачея, оамений требуе сэ се тямэ де Ел; Ел ну-Шь ындряптэ привириле спре чей че се кред ынцелепць.”
