< Jó 37 >
1 Disto também o meu coração treme, e salta de seu lugar.
A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
2 Ouvi atentamente o estrondo de sua voz, e o som que sai de sua boca,
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
3 Ao qual envia por debaixo de todos os céus; e sua luz até os confins da terra.
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
4 Depois disso brama com estrondo; troveja com sua majestosa voz; e ele não retém [seus relâmpagos] quando sua voz é ouvida.
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
5 Deus troveja maravilhosamente com sua voz; ele faz coisas tão grandes que nós não compreendemos.
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
6 Pois ele diz à neve: Cai sobre à terra; Como também à chuva: Sê chuva forte.
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
7 Ele sela as mãos de todo ser humano, para que todas as pessoas conheçam sua obra.
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
8 E os animais selvagens entram nos esconderijos, e ficam em suas tocas.
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
9 Da recâmara vem o redemoinho, e dos [ventos] que espalham [vem] o frio.
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
10 Pelo sopro de Deus se dá o gelo, e as largas águas se congelam.
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
11 Ele também carrega de umidade as espessas nuvens, [e] por entre as nuvens ele espalha seu relâmpago.
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
12 Então elas se movem ao redor segundo sua condução, para que façam quanto ele lhes manda sobre a superfície do mundo, na terra;
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
13 Seja que ou por vara de castigo, ou para sua terra, ou por bondade as faça vir.
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
14 Escuta isto, Jó; fica parado, e considera as maravilhas de Deus.
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
15 Por acaso sabes tu quando Deus dá ordem a elas, e faz brilhar o relâmpago de sua nuvem?
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
16 Conheces tu os equilíbrios das nuvens, as maravilhas daquele que é perfeito no conhecimento?
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
17 Tu, cujas vestes se aquecem quando a terra se aquieta por causa do [vento] sul,
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
18 acaso podes estender com ele os céus, que estão firmes como um espelho fundido?
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
19 Ensina-nos o que devemos dizer a ele; [pois discurso] nenhum podemos propor, por causa das [nossas] trevas.
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
20 Seria contado a ele o que eu haveria de falar? Por acaso alguém falaria para ser devorado?
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
21 E agora não se pode olhar para o sol, quando brilha nos céus, quando o vento passa e os limpa.
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
22 Do norte vem o esplendor dourado; em Deus há majestade temível.
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
23 Não podemos alcançar ao Todo-Poderoso; ele é grande em poder; porém ele a ninguém oprime [em] juízo e grandeza de justiça.
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
24 Por isso as pessoas o temem; ele não dá atenção aos que [se acham] sábios de coração.
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.