Jó 36
1 Prosseguiu Eliú ainda, dizendo:
Do tego przydał Elihu, i rzekł:
2 Espera-me um pouco, e eu te mostrarei que ainda há palavras a favor de Deus.
Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
3 Desde longe trarei meu conhecimento, e a meu Criador atribuirei a justiça.
Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
4 Porque verdadeiramente minhas palavras não serão falsas; contigo está um que tem completo conhecimento.
Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
5 Eis que Deus é grande, porém despreza ninguém; grande ele é em poder de entendimento.
Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
6 Ele não permite o perverso viver, e faz justiça aos aflitos.
Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
7 Ele não tira seus olhos do justo; ao contrário, ele os faz sentar com os reis no trono, e [assim] são exaltados.
Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
8 E se estiverem presos em grilhões, e detidos com cordas de aflição,
A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
9 Então ele lhes faz saber as obras que fizeram, e suas transgressões, das quais se orgulharam.
Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10 E revela a seus ouvidos, para que sejam disciplinados; e lhes diz, para que se convertam da maldade.
I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11 Se ouvirem, e [o] servirem, acabarão seus dias em prosperidade, e seus anos em prazeres.
Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12 Porém se não ouvirem, perecerão pela espada, e morrerão sem conhecimento.
Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13 E os hipócritas de coração acumulam a ira [divina]; e quando ele os amarrar, mesmo assim não clamam.
Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 A alma deles morrerá em sua juventude, e sua vida entre os pervertidos.
Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15 Ele livra o aflito de sua aflição, e na opressão ele revela a seus ouvidos.
Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16 Assim também ele pode te desviar da boca da angústia [para] um lugar amplo, onde não haveria aperto; para o conforto de tua mesa, cheia dos melhores alimentos.
Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17 Mas tu estás cheio do julgamento do perverso; o julgamento e a justiça te tomam.
Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Por causa da furor, [guarda-te] para que não sejas seduzido pela riqueza, nem que um grande suborno te faça desviar.
Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19 Pode, por acaso, a tua riqueza te sustentar para que não tenhas aflição, mesmo com todos os esforços de [teu] poder?
Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20 Não anseies pela noite, em que os povos são tomados de seu lugar.
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21 Guarda-te, e não te voltes para a maldade; pois por isto que tens sido testado com miséria.
Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22 Eis que Deus é exaltado em seu poder; que instrutor há como ele?
Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
23 Quem lhe indica o seu caminho? Quem poderá lhe dizer: Cometeste maldade?
Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
24 Lembra-te de engrandeceres sua obra, a qual os seres humanos contemplam.
Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
25 Todas as pessoas a veem; o ser humano a enxerga de longe.
Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
26 Eis que Deus é grande, e nós não o compreendemos; não se pode descobrir o número de seus anos.
Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
27 Ele traz para cima as gotas das águas, que derramam a chuva de seu vapor;
Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
28 A qual as nuvens destilam, gotejando abundantemente sobre o ser humano.
Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
29 Poderá alguém entender a extensão das nuvens, [e] os estrondos de seu pavilhão?
(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
30 Eis que estende sobre ele sua luz, e cobre as profundezas do mar.
Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
31 Pois por estas coisas ele julga aos povos, e dá alimento em abundância.
Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
32 Ele cobre as mãos com o relâmpago, e dá ordens para que atinja o alvo.
Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
33 O trovão anuncia sua presença; o gado também [prenuncia a tempestade] que se aproxima.
Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
