Jó 33
1 Portanto, Jó, ouve, por favor, meus dizeres, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
Чуј дакле, Јове, беседу моју, и слушај све речи моје.
2 Eis que já abri minha boca; minha língua já fala debaixo do meu céu da boca.
Ево, сад отварам уста своја; говори језик мој у устима мојим.
3 Meus dizeres pronunciarão a integridade do meu coração, e o puro conhecimento dos meus lábios.
По правом срцу мом биће речи моје, и мисао чисту изрећи ће усне моје.
4 O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me deu vida.
Дух Божји створио ме је, и дах Свемогућега дао ми је живот.
5 Se puderes, responde-me; dispõe-te perante mim, e persiste.
Ако можеш, одговори ми, приправи се и стани ми на супрот.
6 Eis que para Deus eu sou como tu; do barro também eu fui formado.
Ево, ја ћу бити место Бога, као што си рекао; од кала сам начињен и ја.
7 Eis que meu terror não te espantará, nem minha mão será pesada sobre ti.
Ето, страх мој неће те страшити, и рука моја неће те тиштати.
8 Certamente tu disseste a meus ouvidos, e eu ouvi a voz de tuas palavras,
Рекао си, дакле, преда мном, и чуо сам глас твојих речи:
9 [Que diziam]: Eu sou limpo e sem transgressão; sou inocente, e não tenho culpa.
Чист сам, без греха, прав сам и нема безакоња на мени.
10 Eis que [Deus] buscou pretextos contra mim, [e] me tem por seu inimigo.
Ево, тражи задевицу са мном, држи ме за свог непријатеља.
11 Ele pôs meus pés no tronco, e observa todas as minhas veredas.
Меће у кладе ноге моје, вреба по свим стазама мојим.
12 Eis que nisto não foste justo, eu te respondo; pois Deus é maior que o ser humano.
Ето, у том ниси праведан, одговарам ти; јер је Бог већи од човека.
13 Por que razão brigas contra ele por não dar resposta às palavras do ser humano?
Зашто се преш с Њим, што за сва дела своја не одговара?
14 Contudo Deus fala uma ou duas vezes, ainda que [o ser humano] não entenda.
Један пут говори Бог и два пута; али човек не пази.
15 Em sonho [ou em] visão noturna, quando o sono profundo cai sobre as pessoas, [e] adormecem na cama.
У сну, у утвари ноћној, кад тврд сан падне на људе, кад спавају у постељи,
16 Então o revela ao ouvido das pessoas, e os sela com advertências;
Тада отвара ухо људима и науку им запечаћава,
17 Para desviar ao ser humano de sua obra, e do homem a soberba.
Да би одвратио човека од дела његовог, и заклонио од њега охолост;
18 Para desviar a sua alma da perdição, e sua vida de passar pela espada.
Да би сачувао душу његову од јаме, и живот његов да не наиђе на мач.
19 Também em sua cama é castigado com dores, com luta constante em seus ossos,
И кара га боловима на постељи његовој, и све кости његове тешком болешћу.
20 De modo que sua vida detesta [até] o pão, e sua alma a comida deliciosa.
Тако да се животу његовом гади хлеб и души његовој јело најмилије;
21 Sua carne desaparece da vista, e seus ossos, que antes não se viam, aparecem.
Нестаје тела његовог на очиглед, и измалају се кости његове, које се пре нису виделе,
22 Sua alma se aproxima da cova, e sua vida dos que causam a morte.
И душа се његова приближава гробу, и живот његов смрти.
23 Se com ele, pois, houver algum anjo, algum intérprete; um dentre mil, para anunciar ao ser humano o que lhe é correto,
Ако има гласника, тумача, једног од хиљаде, који би казао човеку дужност његову,
24 Então [Deus] terá misericórdia dele, e [lhe] dirá: Livra-o, para que não desça à perdição; [já] achei o resgate.
Тада ће се смиловати на њ, и рећи ће: Избави га да не отиде у гроб; нашао сам откуп.
25 Sua carne se rejuvenescerá mais do que era na infância, [e] voltará aos dias de sua juventude.
И подмладиће се тело његово као у детета, и повратиће се на дане младости своје,
26 Ele orará a Deus, que se agradará dele; e verá sua face com júbilo, porque ele restituirá ao ser humano sua justiça.
Молиће се Богу, и помиловаће га, и гледаће лице његово радујући се, и вратиће човеку по правди његовој.
27 Ele olhará para as pessoas, e dirá: Pequei, e perverti o [que era] correto, o que de nada me aproveitou.
Гледајући људи рећи ће: Бејах згрешио, и шта је право изврнуо, али ми не поможе.
28 [Porém] Deus livrou minha alma para que eu não passasse à cova, e [agora] minha vida vê a luz!
Он избави душу моју да не отиде у јаму, и живот мој да гледа светлост.
29 Eis que Deus faz tudo isto duas [ou] três vezes com o ser humano,
Гле, све ово чини Бог два пута и три пута човеку,
30 Para desviar sua alma da perdição, e o iluminar com a luz dos viventes.
Да би повратио душу његову од јаме, да би га обасјавала светлост живих.
31 Presta atenção, Jó, e ouve-me; cala-te, e eu falarei.
Пази, Јове, слушај ме, ћути, да ја говорим.
32 Se tiveres o que dizer, responde-me; fala, porque eu quero te justificar.
Ако имаш шта рећи, одговори ми; говори, јер сам те рад оправдати;
33 E se não, escuta-me; cala-te, e eu ensinarei sabedoria.
Ако ли не, слушај ти мене; ћути, и научићу те мудрости.
