Jó 31
1 Eu fiz um pacto com meus olhos; como, pois, eu olharia com cobiça para a virgem?
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 Pois qual é a porção [dada] por Deus acima, e a herança [dada] pelo Todo-Poderoso das alturas?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 Por acaso a calamidade não é para o perverso, e o desastre para os que praticam injustiça?
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 Por acaso ele não vê meus caminhos, e conta todos os meus passos?
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 Se eu andei com falsidade, e se meu pé se apressou para o engano,
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 Pese-me ele em balanças justas, e Deus saberá minha integridade.
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 Se meus passos se desviaram do caminho, e meu coração seguiu meus olhos, e se algo se apegou às minhas mãos,
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 Que eu semeie, e outro coma; e meus produtos sejam arrancados.
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 Se foi meu coração se deixou seduzir por [alguma] mulher, ou se estive espreitei à porta de meu próximo,
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 Que minha mulher moa para outro, e outros se encurvem sobre ela.
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 Pois tal seria um crime vergonhoso, e delito [a ser sentenciado por] juízes.
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 Pois seria um fogo que consumiria até à perdição, e destruiria toda a minha renda.
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 Se desprezei o direito de meu servo ou de minha serva quando eles reclamaram comigo,
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 Que faria eu quando Deus se levantasse? E quando ele investigasse [a causa], o que eu lhe responderia?
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 Aquele que me fez no ventre [materno também] não fez a ele? E não nos preparou de um mesmo [modo] na madre?
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 Se eu neguei aos pobres o que eles desejavam, ou fiz desfalecer os olhos da viúva;
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 E se comi meu alimento sozinho, e o órfão não comeu dele
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 (Porque desde a minha juventude cresceu comigo como [se eu fosse seu pai], e desde o ventre de minha mãe guiei [a viúva] );
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 Se eu vi alguém morrer por falta de roupa, e o necessitado sem algo que o cobrisse,
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 Se sua cintura não me bendisse, quando ele se esquentava com as peles de meus cordeiros;
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 Se levantei minha mão contra o órfão, quando vi que seria favorecido na corte judicial,
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 Que minha escápula caia do meu ombro, e meu braço se quebre de sua articulação.
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 Porque o castigo de Deus era um assombro para mim, e eu não teria poder contra sua majestade.
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 Se eu pus no ouro minha esperança, ou disse ao ouro fino: Tu és minha confiança;
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 Se eu me alegrei de que minha riqueza era muita, e de que minha mão havia obtido muito;
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 Se olhei para o sol quando brilhava, e à lua quando estava bela,
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 E meu coração se deixou enganar em segredo, e minha boca beijou minha mão,
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 Isto também seria um delito [a ser sentenciado por] juiz; porque teria negado ao Deus de cima.
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 Se eu me alegrei da desgraça daquele que me odiava, e me agradei quando o mal o encontrou,
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 Sendo que nem deixei minha boca pecar, desejando sua morte com maldição,
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 Se a gente da minha casa nunca tivesse dito: Quem não se satisfez da carne dada por ele?
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 O estrangeiro não passava a noite na rua; eu abria minhas portas ao viajante.
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 Se encobri minhas transgressões como as pessoas [fazem], escondendo meu delito em meu seio;
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
34 Porque eu tinha medo da grande multidão, e o desprezo das famílias me atemorizou; então me calei, e não saí da porta:
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 Quem me dera se alguém me ouvisse! Eis que minha vontade é que o Todo-Poderoso me responda, e meu adversário escrevesse um relato da acusação.
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 Certamente eu o carregaria sobre meu ombro, e o poria em mim como uma coroa.
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 Eu lhe diria o número de meus passos, e como um príncipe eu me chegaria a ele.
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 Se minha terra clamar contra mim, e seus sulcos juntamente chorarem;
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 Se comi seus frutos sem [pagar] dinheiro, ou fiz expirar a alma de seus donos;
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 Em lugar de trigo que [me] produza cardos, e ervas daninhas no lugar da cevada. [Aqui] terminam as palavras de Jó.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.
