< 3 >

1 Depois disto Jó abriu sua boca, e amaldiçoou seu dia.
Дупэ ачея, Йов а дескис гура ши а блестемат зиуа ын каре с-а нэскут.
2 Pois Jó respondeu, e disse:
А луат кувынтул ши а зис:
3 Pereça o dia em que nasci, e a noite [em que] se disse: Um homem foi concebido.
„Блестемате сэ фие зиуа ын каре м-ам нэскут ши ноаптя каре а зис: ‘С-а зэмислит ун копил де парте бэрбэтяскэ!’
4 Torne-se aquele dia em trevas; Deus não lhe dê atenção desde acima, nem claridade brilhe sobre ele.
Префакэ-се ын ынтунерик зиуа ачея, сэ ну Се ынгрижяскэ Думнезеу де еа дин чер ши сэ ну май стрэлучяскэ лумина песте еа!
5 Reivindiquem-no para si trevas e sombra de morte; nuvens habitem sobre ele; a escuridão do dia o espante.
С-о куприндэ ынтунерикул ши умбра морций, норь грошь сэ винэ песте еа ши негурь де песте зи с-о ынспэймынте!
6 Tome a escuridão aquela noite; não seja contada entre os dias do ano, nem faça parte do número dos meses.
Ноаптя ачея! С-о акопере ынтунерикул, сэ пярэ дин ан, сэ ну май фие нумэратэ ынтре лунь!
7 Ah se aquela noite fosse solitária, e música de alegria não viesse a ela!
Да, стярпэ сэ фие ноаптя ачея, дукэ-се веселия дин еа!
8 Amaldiçoem-na os que amaldiçoam o dia, os que se preparam para levantar seu pranto.
Блестематэ сэ фие де чей че блестемэ зилеле, де чей че штиу сэ ынтэрыте левиатанул;
9 Escureçam-se as estrelas de sua manhã; espere a luz, e não venha, e as pálpebras não vejam o amanhecer;
сэ се ынтунече стелеле дин амургул ей, ын задар сэ аштепте лумина ши сэ ну май вадэ ӂенеле зорилор зилей!
10 Pois não fechou as portas do ventre onde eu estava, nem escondeu de meus olhos o sofrimento.
Кэч н-а ынкис пынтечеле каре м-а зэмислит, нич н-а аскунс суферинца динаинтя окилор мей.
11 Por que eu não morri desde a madre, ou perdi a vida ao sair do ventre?
Де че н-ам мурит ын пынтечеле мамей меле? Де че ну мь-ам дат суфлетул ла еширя дин пынтечеле ей?
12 Por que joelhos me receberam? E por que seios me amamentaram?
Де че ам гэсит ӂенункь каре сэ мэ примяскэ? Ши цыце каре сэ-мь дя лапте?
13 Pois agora eu jazeria e repousaria; dormiria, e então haveria repouso para mim;
Акум аш фи кулкат, аш фи лиништит, аш дорми ши м-аш одихни
14 Com os reis e os conselheiros da terra, que edificavam para si os desertos;
ку ымпэраций ши чей марь де пе пэмынт, каре шь-ау зидит фалниче морминте,
15 Ou com os príncipes que tinham ouro, que enchiam suas casas de prata.
ку домниторий каре авяу аур ши шь-ау умплут каселе ку арӂинт.
16 Ou [por que] não fui como um aborto oculto, como as crianças que nunca viram a luz?
Сау н-аш май фи ын вяцэ, аш фи ка о стырпитурэ ынгропатэ, ка ниште копий каре н-ау вэзут лумина!
17 Ali os maus deixam de perturbar, e ali repousam os cansados de forças.
Аколо ну те май некэжеск чей рэй, аколо се одихнеск чей слеиць де путерь.
18 Ali os prisioneiros juntamente repousam; [e] não ouvem a voz do opressor.
Аколо чей пушь ын ланцурь сунт лэсаць тоць ын паче, ну май ауд гласул асуприторулуй;
19 Ali estão o pequeno e o grande; e o servo livre [está] de seu senhor.
чел май мик ши чел маре сунт тот уна аколо, ши робул скапэ де стэпынул сэу.
20 Por que se dá luz ao sofredor, e vida aos amargos de alma,
Пентру че дэ Думнезеу луминэ челуй че суферэ ши вяцэ челор амэрыць ла суфлет,
21 Que esperam a morte, e ela não chega, e que a buscam mais que tesouros;
каре аштяптэ моартя, ши ну вине, мэкар кэ о дореск май мулт декыт о комоарэ,
22 Que saltam de alegram e ficam contentes quando acham a sepultura?
каре н-ар май путя де букурие ши де веселие дакэ ар гэси мормынтул?
23 [E também] ao homem cujo caminho é oculto, e a quem Deus [o] encobriu?
Пентру че, зик, дэ Ел луминэ омулуй каре ну штие ынкотро сэ мяргэ, пе каре ыл ынгрэдеште Думнезеу дин тоате пэрциле?
24 Pois antes do meu pão vem meu suspiro; e meus gemidos correm como águas.
Суспинеле ымь сунт храна де тоате зилеле ши жаля ми се варсэ ка апа.
25 Pois aquilo eu temia tanto veio a mim, e aquilo que tinha medo me aconteceu.
Де че мэ тем, ачея ми се ынтымплэ; де че мь-е фрикэ, де ачея ам парте!
26 Não tenho tido descanso, nem tranquilidade, nem repouso; mas perturbação veio sobre mim.
Н-ам нич линиште, нич паче, нич одихнэ, ши неказул дэ песте мине.”

< 3 >