< Jó 29 >

1 E Jó continuou a falar seu discurso, dizendo:
ایوب به سخنان خود ادامه داده، گفت:
2 Ah quem me dera que fosse como nos meses passados! Como nos dias em que Deus me guardava!
ای کاش روزهای گذشته بازمی‌گشت، روزهایی که خدا، نگهدار من بود
3 Quando ele fazia brilhar sua lâmpada sobre minha cabeça, e eu com sua luz caminhava pelas trevas,
و راهی را که در پیش داشتم روشن می‌ساخت و من با نور او در دل تاریکی قدم برمی‌داشتم!
4 Como era nos dias de minha juventude, quando a amizade de Deus estava sobre minha tenda;
بله، در آن روزها کامران بودم و زیر سایهٔ خدا زندگی می‌کردم.
5 Quando o Todo-Poderoso ainda estava comigo, meus filhos ao redor de mim;
خدای قادر مطلق همراه من بود و فرزندانم در اطراف من بودند.
6 Quando eu lavava meus passos com manteiga, e da rocha me corriam ribeiros de azeite!
من پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌ها برای من چشمه‌های روغن زیتون جاری می‌شد!
7 Quando eu saía para a porta da cidade, [e] na praça preparava minha cadeira,
در آن روزها به دروازهٔ شهر می‌رفتم و در میان بزرگان می‌نشستم.
8 Os rapazes me viam, e abriam caminho; e os idosos se levantavam, e ficavam em pé;
جوانان با دیدن من با احترام کنار می‌رفتند، پیران از جا برمی‌خاستند،
9 Os príncipes se detinham de falar, e punham a mão sobre a sua boca;
ریش‌سفیدان قوم خاموش شده، دست بر دهان خود می‌گذاشتند
10 A voz dos líderes se calava, e suas línguas se apegavam a céu da boca;
و بزرگان سکوت اختیار می‌کردند.
11 O ouvido que me ouvia me considerava bem-aventurado, e o olho que me via dava bom testemunho de mim.
هر که مرا می‌دید و حرفهایم را می‌شنید از من تعریف و تمجید می‌کرد؛
12 Porque eu livrava ao pobre que clamava, e ao órfão que não tinha quem o ajudasse.
زیرا من به داد فقرا می‌رسیدم و یتیمانی را که یار و یاور نداشتند کمک می‌کردم.
13 A bênção do que estava a ponto de morrer vinha sobre mim; e eu fazia o coração da viúva ter grande alegria.
کسانی را که دم مرگ بودند یاری می‌دادم و ایشان برایم دعای خیر می‌کردند و کاری می‌کردم که دل بیوه‌زنان شاد شود.
14 Vestia-me de justiça, e ela me envolvia; e meu juízo era como um manto e um turbante.
هر کاری که انجام می‌دادم از روی عدل و انصاف بود؛ عدالت جامه من بود و انصاف تاج من.
15 Eu era olhos para o cego, e pés para o manco.
برای کورها چشم و برای لنگان پا بودم؛
16 Aos necessitados eu era pai; e a causa que eu não sabia, investigava com empenho.
برای فقرا پدر بودم و از حق غریبه‌ها دفاع می‌کردم.
17 E quebrava os queixos do perverso, e de seus dentes tirava a presa.
دندانهای ستمگران را می‌شکستم و شکار را از دهانشان می‌گرفتم.
18 E eu dizia: Em meu ninho expirarei, e multiplicarei [meus] dias como areia.
در آن روزها فکر می‌کردم که حتماً پس از یک زندگی خوش طولانی به آرامی در جمع خانوادۀ خود خواهم مرد.
19 Minha raiz se estendia junto às águas, e o orvalho ficava de noite em meus ramos.
زیرا مانند درختی بودم که ریشه‌هایش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش از شبنم سیراب می‌شد.
20 Minha honra se renovava em mim, e meu arco se revigorava em minha mão.
پیوسته افتخارات تازه‌ای نصیبم می‌شد و به قدرتم افزوده می‌گشت.
21 Ouviam-me, e esperavam; e se calavam ao meu conselho.
همه با سکوت به حرفهایم گوش می‌دادند و برای نصیحت‌های من ارزش قائل بودند.
22 Depois de minha palavra nada replicavam, e minhas razões gotejavam sobre eles.
پس از اینکه سخنانم تمام می‌شد آنها دیگر حرفی نمی‌زدند، زیرا نصایح من برای آنها قانع کننده بود.
23 Pois esperavam por mim como pela chuva, e abriam sua boca como para a chuva tardia.
آنها مانند کسی که در زمان خشکسالی انتظار باران را می‌کشد، با اشتیاق در انتظار سخنان من بودند.
24 Se eu me ria com eles, não acreditavam; e não desfaziam a luz de meu rosto.
وقتی که دلسرد بودند، با یک لبخند آنها را تشویق می‌کردم و بار غم را از دلهایشان برمی‌داشتم.
25 Eu escolhia o caminho para eles, e me sentava à cabeceira; e habitava como rei entre as tropas, como o consolador dos que choram.
مانند کسی بودم که عزاداران را تسلی می‌دهد. در میان ایشان مثل یک پادشاه حکومت می‌کردم و مانند یک رهبر آنها را راهنمایی می‌نمودم.

< Jó 29 >