Jó 27
1 E Jó prosseguiu em falar seu discurso, e disse:
Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2 Vive Deus, que tirou meu direito, o Todo-Poderoso, que amargou minha alma,
Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
3 Que enquanto meu fôlego estiver em mim, e o sopro de Deus em minhas narinas,
Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
4 Meus lábios não falarão injustiça, nem minha língua pronunciará engano.
Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
5 Nunca aconteça que eu diga que vós estais certos; até eu morrer nunca tirarei de mim minha integridade.
Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
6 Eu me apegarei à minha justiça, e não a deixarei ir; meu coração não terá de que me acusar enquanto eu viver.
Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
7 Seja meu inimigo como o perverso, e o que se levantar contra mim como o injusto.
Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
8 Pois qual é a esperança do hipócrita quando ele for cortado, quando Deus arrancar sua alma?
Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
9 Por acaso Deus ouvirá seu clamor quando a aflição vier sobre ele?
Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
10 Ele se deleitará no Todo-Poderoso? Invocará a Deus a todo tempo?
Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
11 Eu vos ensinarei acerca da mão de Deus; não esconderei o que há com o Todo-Poderoso.
Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
12 Eis que todos vós tendes visto [isso]; então por que vos deixais enganar por ilusão?
Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
13 Esta é a porção do homem perverso para com Deus, a herança que os violentos receberão do Todo-Poderoso:
Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
14 Se seus filhos se multiplicarem, serão para a espada; e seus descendentes não se fartarão de pão;
Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
15 Os que lhe restarem, pela praga serão sepultados; e suas viúvas não chorarão.
Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
16 Se ele amontoar prata como o pó da terra, e se preparar roupas como lama,
Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
17 Mesmo ele tendo preparado, é o justo que se vestirá, e o inocente repartirá a prata.
Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
18 Ele constrói sua casa como a traça, como uma barraca feita por um vigilante.
Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
19 O rico dormirá, mas não será recolhido; ele abrirá seus olhos, e nada mais há para si.
Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
20 Medos o tomarão como águas; um turbilhão o arrebatará de noite.
Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
21 O vento oriental o levará, e ele partirá; e toma-o de seu lugar.
Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
22 E o atacará sem o poupar, [enquanto] ele tenta fugir de seu poder.
Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
23 Baterá palmas por causa dele, e desde seu lugar lhe assoviará.
Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.
