Jó 23
1 Porém Jó respondeu, dizendo:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Até hoje minha queixa é uma amargura; a mão [de Deus] sobre mim é mais pesada que meu gemido.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 Ah se eu soubesse como poderia achá-lo! [Então] eu me chegaria até seu trono.
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 Apresentaria minha causa diante dele, e encheria minha boca de argumentos.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 Eu saberia as palavras que ele me responderia, e entenderia o que me diria.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Por acaso ele brigaria comigo com seu grande poder? Não, pelo contrário, ele me daria atenção.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 Ali o íntegro pleitearia com ele, e eu me livraria para sempre de meu Juiz.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 Eis que se eu for ao oriente, ele não está ali; [se for] ao ocidente, e não o percebo;
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 Se ao norte ele opera, eu não [o] vejo; se ele se esconde ao sul, não [o] enxergo.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 Porém ele conhece meu caminho: Provar-me-á, e sairei como ouro.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 Meus pés seguiram seus passos; guardei seu caminho, e não me desviei.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 Nunca retirei [de mim] o preceito de seus lábios, e guardei as palavras de sua boca mais que minha porção [de comida].
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 Porém se ele está decidido, quem poderá o desviar? O que sua alma quiser, isso fará.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 Pois ele cumprirá o que está determinado para mim; ele [ainda] tem muitas coisas como estas consigo.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Por isso eu me perturbo em sua presença. Quando considero [isto], tenho medo dele.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 Deus enfraqueceu meu coração; o Todo-Poderoso tem me perturbado.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Pois não estou destruído por causa das trevas, nem por causa da escuridão que encobriu meu rosto.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
