< Jó 22 >
1 Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 Por acaso o homem será de [algum] proveito a Deus? Pode ele se beneficiar de algum sábio?
«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
3 É útil ao Todo-Poderoso que sejas justo? Ganha ele algo se os teus caminhos forem íntegros?
Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
4 Acaso ele te repreende [e] vem contigo a juízo por causa da tua reverência?
Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
5 [Ou] não será por causa de tua grande malícia, e de tuas maldades que não têm fim?
Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
6 Porque tomaste penhor a teus irmãos sem causa, e foste tu que tiraste as roupas dos nus.
Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
7 Não deste de beber água ao cansado, e negaste o pão ao faminto.
den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
8 Porém o homem poderoso teve a terra; e o homem influente habitava nela.
Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
9 Às viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrados.
Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
10 Por isso que há laços ao redor de ti, e espanto repentino te perturbou;
Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
11 Ou trevas, para que não vejas; e inundação de água te cobre.
Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
12 Por acaso Deus não está na altura dos céus? Olha, pois, para o cume das estrelas, como estão elevadas.
Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
13 Porém tu dizes: O que Deus sabe? Como ele julgará por entre a escuridão?
Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
14 As nuvens são seu esconderijo, e ele não vê; ele passeia pela abóbada do céu.
For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
15 Por acaso deste atenção para o velho caminho que pisaram os homens injustos?
Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
16 Tais foram cortados antes de tempo; [sobre] o fundamento deles foi derramada uma enchente.
Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
17 Eles diziam a Deus: Afasta-te de nós! O que o Todo-Poderoso pode fazer por nós?
som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
18 Sendo ele o que havia enchido suas casas de bens. Seja, porém, longe de mim o conselho dos perversos.
Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
19 Os justos virão e se alegrarão; e o inocente os escarnecerá,
Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
20 [Dizendo]: Certamente nossos adversários foram destruídos, e o que sobrou deles o fogo consumiu.
«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
21 Reconcilia-te, pois, com [Deus], e terás paz; assim o bem virá a ti.
Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
22 Aceita, pois, a instrução de sua boca, e põe suas palavras em teu coração.
Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
23 Se te converteres ao Todo-Poderoso, serás edificado; se afastares a maldade de tua tenda,
Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
24 E lançares [teu] ouro no pó, o [ouro] de Ofir junto às rochas dos ribeiros,
Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
25 Então o próprio Todo-Poderoso será teu ouro, e tua prata maciça.
Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
26 Porque então te deleitarás no Todo-Poderoso, e levantarás teu rosto a Deus.
Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
27 Orarás a ele, e ele te ouvirá; e tu [lhe] pagarás teus votos.
Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
28 Aquilo que tu determinares se cumprirá a ti, e em teus caminhos a luz brilhará.
Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
29 Quando [alguém] for abatido, e tu disseres: Haja exaltação, Então [Deus] salvará ao humilde.
Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
30 Ele libertará até ao que não é inocente, que será livrado pela pureza de tuas mãos.
Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»