Jó 20
1 E Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 Por isso meus meus pensamentos me fazem responder; por causa da agitação dentro de mim.
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 Eu ouvi a repreensão que me envergonha; mas o espírito desde o meu entendimento responderá por mim.
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Por acaso não sabes isto, [que foi] desde a antiguidade, desde que o ser humano foi posto no mundo?
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 Que o júbilo dos perversos é breve, e a alegria do hipócrita [dura apenas] um momento?
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Ainda que sua altura subisse até o céu, e sua cabeça chegasse até as nuvens,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 [Mesmo assim] com o seu excremento perecerá para sempre; os que houverem o visto, dirão: Onde ele está?
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 Como um sonho voará, e não será achado; e será afugentado como a visão noturna.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 O olho que já o viu nunca mais o verá; nem seu lugar olhará mais para ele.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 Seus filhos procurarão o favor dos pobres; e suas mãos devolverão a sua riqueza.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 Seus ossos estão cheios de sua juventude, que juntamente com ele se deitará no pó.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Se o mal é doce em sua boca, e o esconde debaixo de sua língua;
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 Se o guarda para si, e não o abandona; ao contrário, o retém em sua boca.
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 Sua comida se mudará em suas entranhas, veneno de cobras será em seu interior.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 Engoliu riquezas, porém as vomitará; Deus as tirará de seu ventre.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 Veneno de cobras subará; língua de víbora o matará.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 Não verá correntes, rios, [e] ribeiros de mel e de manteiga.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 Restituirá o trabalho e não o engolirá; da riqueza de seu comério não desfrutará.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 Pois oprimiu [e] desamparou aos pobres; roubou a casa que não edificou;
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 Por não ter sentido sossego em seu ventre, nada preservará de sua tão desejada riqueza.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 Nada [lhe] restou para que devorasse; por isso sua riqueza não será duradoura.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 Estando cheio de sua fartura, [ainda] estará angustiado; todo o poder da miséria virá sobre ele.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 Quando ele estiver enchendo seu vendre, Deus mandará sobre ele o ardor de sua ira, e [a] choverá sobre ele em sua comida.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 [Ainda que] fuja das armas de ferro, o arco de bronze o atravessará.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 Ele a tirará de [seu] corpo, e a ponta brilhante atingirá seu fígado; haverá sobre ele assombros.
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 Todas as trevas estão reservadas para seus tesouros escondidos; um fogo não assoprado o consumirá; acabará com o que restar em sua tenda.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Os céus revelarão sua maldade, e a terra se levantará contra ele.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 As riquezas de sua casa serão transportadas; nos dias de sua ira elas se derramarão.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Esta é a parte que Deus dá ao homem perverso, a herança que Deus lhe prepara.
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
