Jó 20
1 E Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:
A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
2 Por isso meus meus pensamentos me fazem responder; por causa da agitação dentro de mim.
Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
3 Eu ouvi a repreensão que me envergonha; mas o espírito desde o meu entendimento responderá por mim.
Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
4 Por acaso não sabes isto, [que foi] desde a antiguidade, desde que o ser humano foi posto no mundo?
Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
5 Que o júbilo dos perversos é breve, e a alegria do hipócrita [dura apenas] um momento?
Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
6 Ainda que sua altura subisse até o céu, e sua cabeça chegasse até as nuvens,
By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
7 [Mesmo assim] com o seu excremento perecerá para sempre; os que houverem o visto, dirão: Onde ele está?
A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
8 Como um sonho voará, e não será achado; e será afugentado como a visão noturna.
Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
9 O olho que já o viu nunca mais o verá; nem seu lugar olhará mais para ele.
Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
10 Seus filhos procurarão o favor dos pobres; e suas mãos devolverão a sua riqueza.
Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
11 Seus ossos estão cheios de sua juventude, que juntamente com ele se deitará no pó.
Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
12 Se o mal é doce em sua boca, e o esconde debaixo de sua língua;
A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
13 Se o guarda para si, e não o abandona; ao contrário, o retém em sua boca.
Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
14 Sua comida se mudará em suas entranhas, veneno de cobras será em seu interior.
Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
15 Engoliu riquezas, porém as vomitará; Deus as tirará de seu ventre.
Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
16 Veneno de cobras subará; língua de víbora o matará.
Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
17 Não verá correntes, rios, [e] ribeiros de mel e de manteiga.
Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
18 Restituirá o trabalho e não o engolirá; da riqueza de seu comério não desfrutará.
Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
19 Pois oprimiu [e] desamparou aos pobres; roubou a casa que não edificou;
Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
20 Por não ter sentido sossego em seu ventre, nada preservará de sua tão desejada riqueza.
Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
21 Nada [lhe] restou para que devorasse; por isso sua riqueza não será duradoura.
Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
22 Estando cheio de sua fartura, [ainda] estará angustiado; todo o poder da miséria virá sobre ele.
Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
23 Quando ele estiver enchendo seu vendre, Deus mandará sobre ele o ardor de sua ira, e [a] choverá sobre ele em sua comida.
Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
24 [Ainda que] fuja das armas de ferro, o arco de bronze o atravessará.
Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
25 Ele a tirará de [seu] corpo, e a ponta brilhante atingirá seu fígado; haverá sobre ele assombros.
Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
26 Todas as trevas estão reservadas para seus tesouros escondidos; um fogo não assoprado o consumirá; acabará com o que restar em sua tenda.
Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
27 Os céus revelarão sua maldade, e a terra se levantará contra ele.
Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 As riquezas de sua casa serão transportadas; nos dias de sua ira elas se derramarão.
Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
29 Esta é a parte que Deus dá ao homem perverso, a herança que Deus lhe prepara.
Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
