Jó 19

1 Porém Jó respondeu dizendo:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 Até quando atormentareis minha alma, e me quebrantareis com palavras?

۲ «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟

3 Já dez vezes me humilhastes; não tendes vergonha em me maltratar.

۳ این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟

4 Mesmo se eu tiver errado, meu erro cabe apenas a mim.

۴ و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند.

5 Visto que vos exaltais contra mim, e contra mim usais minha desgraça,

۵ اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید،

6 Sabei, pois, que foi Deus que me transtornou, e [com] sua rede me cercou.

۶ پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است.

7 Eis que eu clamo: Violência! Porém não sou respondido; grito, porém não há justiça.

۷ اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست.

8 Ele entrincheirou meu caminho, de modo que não consigo passar; e pôs trevas sobre minhas veredas.

۸ طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است.

9 Ele me despojou de minha honra, e tirou a coroa de minha cabeça.

۹ جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته،

10 Ele me derrubou por todos os lados, e pereço; e arrancou minha esperança como a uma árvore.

۱۰ مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است.

11 E fez inflamar contra mim sua ira, e me considerou para consigo como a [um de] seus inimigos.

۱۱ غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است.

12 Juntas vieram suas tropas; prepararam contra mim seu caminho, e se acamparam ao redor de minha tenda.

۱۲ فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند.

13 Ele afastou meus irmãos para longe de mim; e os que me conheciam agora me estranham.

۱۳ «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند.

14 Meus parentes [me] deixaram, e meus conhecidos se esqueceram de mim.

۱۴ خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند.

15 Os moradores de minha casa e minhas servas me tiveram por estranho; estrangeiro me tornei em seus olhos.

۱۵ نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام.

16 Chamei a meu servo, e ele não respondeu; de minha própria boca eu lhe suplicava.

۱۶ غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم.

17 Meu hálito é estranho à minha mulher, e sou repugnante aos filhos de minha mãe.

۱۷ نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم.

18 Até os meninos me desprezam; quando eu me levanto, falam contra mim.

۱۸ بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند.

19 Todos os meus amigos próximos me abominam; e [até] aqueles que eu amava se viraram contra mim.

۱۹ همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند.

20 Meus ossos se grudaram à minha pele e à minha carne; e escapei [só] com a pele de meus dentes.

۲۰ استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام.

21 Compadecei-vos de mim, meus amigos, compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.

۲۱ بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.

22 Por que vós me perseguis como Deus, e não vos fartais de minhas carne?

۲۲ چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید.

23 Ah se minhas palavras fossem escritas! Ah se fossem escritas em um livro!

۲۳ کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید،

24 Que com ponta de ferro e com chumbo fossem esculpidas em pedra para sempre!

۲۴ و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد!

25 Pois eu sei que meu Redentor vive, e ao fim se levantará sobre a terra;

۲۵ و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست.

26 E mesmo depois de consumida minha pele, então em minha carne verei a Deus;

۲۶ و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید.

27 Ao qual eu verei para mim, e meus olhos [o] verão, e não outro. [Isto é o que] minhas entranhas anseiam dentro de mim.

۲۷ ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد.

28 Se disserdes: Como o perseguiremos? Pois a raiz do problema se acha em mim,

۲۸ اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود.

29 Temei vós mesmos a espada; pois furor [há nos] castigos pela espada; para que [assim] saibais que [haverá] julgamento.

۲۹ پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.»