Jó 17
1 Meu espírito está arruinado, meus dias vão se extinguindo, e a sepultura já etá pronta para mim.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Comigo há ninguém além de zombadores, e meus olhos são obrigados a ficar diante de suas provocações.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Concede-me, por favor, uma garantia para comigo; quem [outro] há que me dê a mão?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 Pois aos corações deles tu encobriste do entendimento; portanto não os exaltarás.
5 Aquele que denuncia a seus amigos em proveito próprio, também os olhos de seus filhos desfalecerão.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 Ele tem me posto por ditado de povos, e em meu rosto é onde eles cospem.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 Por isso meus olhos se escureceram de mágoa, e todos os membros de meu corpo são como a sombra.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Os íntegros pasmarão sobre isto, e o inocente se levantará contra o hipócrita.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 E o justo prosseguirá seu caminho, e o puro de mãos crescerá em força.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 Mas, na verdade, voltai-vos todos vós, e vinde agora, pois sábio nenhum acharei entre vós.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 Meus dias se passaram, meus pensamentos foram arrancados, os desejos do meu coração.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 Tornaram a noite em dia; a luz se encurta por causa das trevas.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 À cova chamo: Tu és meu pai; e aos vermes: [Sois] minha mãe e minha irmã.
15 Onde, pois, estaria agora minha esperança? Quanto à minha esperança, quem a poderá ver?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
