Jó 16
1 Porém Jó respondeu, dizendo:
Отвещав же Иов, рече:
2 Ouvi muitas coisas como estas; todos vós sois consoladores miseráveis.
слышах сицевая многа, утешителие зол вси.
3 Por acaso terão fim as palavras de vento? Ou o que é que te provoca a responderes?
Что бо? Еда чин есть во словесех ветра? Или кую ти пакость сотворит, яко отвещаеши?
4 Também eu poderia falar como vós, se vossa alma estivesse no lugar da minha alma; eu poderia amontoar palavras contra vós, e contra vós sacudir minha cabeça.
И аз якоже вы возглаголю: аще бы душа ваша подлежала вместо моея, тогда наскочил бых на вы словесы, покиваю же на вы главою моею.
5 Porém eu vos confortaria com minha boca, e a consolação de meus lábios serviria para aliviar.
Буди же крепость во устех моих, движения же устен не пощажу.
6 Ainda que eu fale, minha dor não cessa; e se eu me calar, em que me alivio?
Аще бо возглаголю, не возболю ли язвою? Аще же и умолчу, чим менше уязвен буду?
7 Na verdade agora ele me tornou exausto; tu assolaste toda a minha companhia.
Ныне же преутруждена мя сотвори, буя, согнивша, и ят мя.
8 Testemunha [disto é] que já me enrugaste; e minha magreza já se levanta contra mim para em meu rosto dar testemunho [contra mim].
В послушество бых, и воста во мне лжа моя, противно лицу моему отвеща.
9 Sua ira me despedaça, e ele me odeia; range seus dentes contra mim; meu adversário aguça seus olhos contra mim.
Гневен быв низложи мя, возскрежета зубы на мя, стрелы разбойников Его нападоша на мя.
10 Abrem sua boca contra mim; com desprezo esbofeteiam meu rosto, e todos se ajuntam contra mim.
Остротою очес наскака, мечем порази мя в колена: вкупе же потекоша на мя:
11 Deus me entregou ao perverso, e me fez cair nas mãos dos malignos.
предаде бо мя Господь в руки неправедных, нечестивым же поверже мя.
12 Tranquilo eu estava, porém ele me quebrantou; e pegou-me pelo pescoço, e me despedaçou; e fez de mim seu alvo de pontaria.
Мирствующа разсыпа мя, взяв мя за власы оборва, постави мя аки примету.
13 Seus flecheiros me cercaram-me, partiu meus rins, e não [me] poupou; meu fel derramou em terra.
Обыдоша мя копиями бодуще во истесы моя, не щадяще: излияша на землю желчь мою,
14 Quebrantou-me de quebrantamento sobre quebrantamento; correu contra mim como um guerreiro.
низложиша мя труп на труп, текоша ко мне могущии,
15 Costurei saco sobre minha pele, e revolvi minha cabeça no pó.
вретище сошиша на кожу мою, и мощь моя на земли угасе.
16 Meu rosto está vermelho de choro, e minhas pálpebras estão escurecidas ao extremo;
Чрево мое сгоре от плача, на веждах же моих стень смертная,
17 Apesar de não haver injustiça em minhas mãos, e de minha oração ser pura.
неправедно же ни едино бе в руку моею: молитва же моя чиста.
18 Ó terra! Não cubras o meu sangue, e não haja lugar para meu clamor!
Земле, да не покрыеши над кровию плоти моея, ниже да будет место воплю моему.
19 Eis que mesmo agora minha testemunha está nos céus, e meu defensor nas alturas.
И ныне се, на небесех Послух мой, Свидетель же ми во вышних.
20 Meus amigos zombam de mim, [mas] meus olhos estão derramando para Deus.
Да приидет моя мольба ко Господу, пред Нимже да каплет око мое.
21 Ah, se [fosse possível] defender a causa com Deus em favor do homem, como o filho do homem em favor de seu amigo!
Буди же обличение мужу пред Господем, и сыну человеческому ко ближнему его.
22 Pois poucos anos restam, e seguirei o caminho [por onde] não voltarei.
Лета же изочтеная приидоша, и путем, имже не возвращуся, пойду.
