Jó 15
1 Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 Por acaso o sábio dará como resposta vão conhecimento, e encherá seu ventre de vento oriental?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 Repreenderá com palavras que nada servem, e com argumentos que de nada aproveitam?
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 Porém tu destróis o temor, e menosprezas a oração diante de Deus.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 Pois tua perversidade conduz tua boca, e tu escolheste a língua dos astutos.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Tua boca te condena, e não eu; e teus lábios dão testemunho contra ti.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 Por acaso foste tu o primeiro ser humano a nascer? Ou foste gerado antes dos morros?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 Ouviste tu o segredo de Deus? Reténs tu [apenas] contigo a sabedoria?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 O que tu sabes que nós não saibamos? [O que] tu entendes que não tenhamos [entendido]?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 Entre nós também há os que tenham cabelos grisalhos, também há os que são muito mais idosos que teu pai.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 Por acaso as consolações de Deus te são poucas? As mansas palavras voltadas a ti?
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 Por que o teu coração te arrebata, e por que centelham teus olhos,
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 Para que vires teu espírito contra Deus, e deixes sair [tais] tais palavras de tua boca?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 O que é o homem, para que seja puro? E o nascido de mulher, para que seja justo?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 Eis que [Deus] não confia em seus santos, nem os céus são puros diante de seus olhos;
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 Quanto menos o homem, abominável e corrupto, que bebe a maldade como água?
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 Escuta-me; eu te mostrarei; eu te contarei o que vi.
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 (O que os sábios contaram, o que não foi encoberto por seus pais,
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 A somente os quais a terra foi dada, e estranho nenhum passou por meio deles):
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 Todos os dias do perverso são sofrimento para si, o número de anos reservados ao opressor.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 Ruídos de horrores estão em seus ouvidos; até na paz lhe sobrevém o assolador.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 Ele não crê que voltará da escuridão; ao contrário, a espada o espera.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 Anda vagueando por comida, onde quer que ela esteja. Ele sabe que o dia das trevas está prestes a acontecer.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 Angústia e aflição o assombram, [e] prevalecem contra ele como um rei preparado para a batalha;
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se embraveceu contra o Todo-Poderoso,
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 Corre contra ele com [dureza] de pescoço, e como seus escudos grossos e levantados.
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 Porque cobriu seu rosto com sua gordura, e engordou as laterais de seu corpo.
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 E habitou em cidades desoladas cidades, em casas desabitadas; que estavam prestes a desmoronar.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 Ele não enriquecerá, nem seu patrimônio subsistirá, nem suas riquezas se estenderão pela terra.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 Não escapará das trevas; a chama secará seus ramos, e ao sopro de sua boca desparecerá.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 Não confie ele na ilusão para ser enganado; pois a sua recompensa será nada.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 Não sendo ainda seu tempo, ela se cumprirá; e seu ramo não florescerá.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 Sacudirá suas uvas antes de amadurecerem como a vide, e derramará sua flor como a oliveira.
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 Pois a ajuntamento dos hipócritas será estéril, e fogo consumirá as tendas do suborno.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 Eles concebem a maldade, e dão à luz a perversidade; e o ventre deles prepara enganos.
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
