Jó 15
1 Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Por acaso o sábio dará como resposta vão conhecimento, e encherá seu ventre de vento oriental?
Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
3 Repreenderá com palavras que nada servem, e com argumentos que de nada aproveitam?
Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
4 Porém tu destróis o temor, e menosprezas a oração diante de Deus.
Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
5 Pois tua perversidade conduz tua boca, e tu escolheste a língua dos astutos.
Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
6 Tua boca te condena, e não eu; e teus lábios dão testemunho contra ti.
Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
7 Por acaso foste tu o primeiro ser humano a nascer? Ou foste gerado antes dos morros?
Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
8 Ouviste tu o segredo de Deus? Reténs tu [apenas] contigo a sabedoria?
Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
9 O que tu sabes que nós não saibamos? [O que] tu entendes que não tenhamos [entendido]?
Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
10 Entre nós também há os que tenham cabelos grisalhos, também há os que são muito mais idosos que teu pai.
Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
11 Por acaso as consolações de Deus te são poucas? As mansas palavras voltadas a ti?
Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
12 Por que o teu coração te arrebata, e por que centelham teus olhos,
Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
13 Para que vires teu espírito contra Deus, e deixes sair [tais] tais palavras de tua boca?
Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
14 O que é o homem, para que seja puro? E o nascido de mulher, para que seja justo?
Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
15 Eis que [Deus] não confia em seus santos, nem os céus são puros diante de seus olhos;
Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
16 Quanto menos o homem, abominável e corrupto, que bebe a maldade como água?
Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
17 Escuta-me; eu te mostrarei; eu te contarei o que vi.
Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
18 (O que os sábios contaram, o que não foi encoberto por seus pais,
Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
19 A somente os quais a terra foi dada, e estranho nenhum passou por meio deles):
Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
20 Todos os dias do perverso são sofrimento para si, o número de anos reservados ao opressor.
Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
21 Ruídos de horrores estão em seus ouvidos; até na paz lhe sobrevém o assolador.
Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
22 Ele não crê que voltará da escuridão; ao contrário, a espada o espera.
Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
23 Anda vagueando por comida, onde quer que ela esteja. Ele sabe que o dia das trevas está prestes a acontecer.
Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
24 Angústia e aflição o assombram, [e] prevalecem contra ele como um rei preparado para a batalha;
Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
25 Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se embraveceu contra o Todo-Poderoso,
Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
26 Corre contra ele com [dureza] de pescoço, e como seus escudos grossos e levantados.
Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
27 Porque cobriu seu rosto com sua gordura, e engordou as laterais de seu corpo.
Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
28 E habitou em cidades desoladas cidades, em casas desabitadas; que estavam prestes a desmoronar.
Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
29 Ele não enriquecerá, nem seu patrimônio subsistirá, nem suas riquezas se estenderão pela terra.
Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
30 Não escapará das trevas; a chama secará seus ramos, e ao sopro de sua boca desparecerá.
Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
31 Não confie ele na ilusão para ser enganado; pois a sua recompensa será nada.
Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
32 Não sendo ainda seu tempo, ela se cumprirá; e seu ramo não florescerá.
Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
33 Sacudirá suas uvas antes de amadurecerem como a vide, e derramará sua flor como a oliveira.
Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
34 Pois a ajuntamento dos hipócritas será estéril, e fogo consumirá as tendas do suborno.
Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
35 Eles concebem a maldade, e dão à luz a perversidade; e o ventre deles prepara enganos.
Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
