Jó 13
1 Eis que meus olhos têm visto tudo [isto]; meus ouvidos o ouviram, e entenderam.
Ето, све је то видело око моје, чуло ухо моје, и разумело.
2 Assim como vós o sabeis, eu também o sei; não sou inferior a vós.
Шта ви знате, знам и ја, нисам гори од вас.
3 Mas eu falarei com o Todo-Poderoso, e quero me defender para com Deus.
Ипак бих говорио са Свемогућим, и рад сам с Богом правдати се.
4 Pois na verdade vós sois inventores de mentiras; todos vós sois médicos inúteis.
Јер ви измишљате лажи, сви сте залудни лекари.
5 Bom seria se vos calásseis por completo, pois seria sabedoria de vossa parte.
О да бисте сасвим ћутали! Били бисте мудри.
6 Ouvi agora meu argumento, e prestai atenção aos argumentos de meus lábios.
Чујте мој одговор, и слушајте разлоге уста мојих.
7 Por acaso falareis perversidade por Deus, e por ele falareis engano?
Треба ли да говорите за Бога неправду или превару да говорите за Њ?
8 Fareis acepção de sua pessoa? Brigareis em defesa de Deus?
Треба ли да Му гледате ко је? Треба ли да се препирете за Бога?
9 Seria bom [para vós] se ele vos investigasse? Enganareis a ele como se engana a algum homem?
Хоће ли бити добро кад вас стане испитивати? Хоћете ли Га преварити као што се вара човек?
10 Certamente ele vos repreenderá, se em oculto fizerdes acepção de pessoas.
Заиста ће вас карати, ако тајно узгледате ко је.
11 Por acaso a majestade dele não vos espantará? E o temor dele não cairá sobre sobre vós?
Величанство Његово неће ли вас уплашити? И страх Његов неће ли вас спопасти?
12 Vossos conceitos são provérbios de cinzas; vossas defesas são como defesas de lama.
Спомени су ваши као пепео, и ваше висине као гомиле блата.
13 Calai-vos diante de mim, e eu falarei; e venha sobre mim o que vier.
Ћутите и пустите ме да ја говорим, па нека ме снађе шта му драго.
14 Por que tiraria eu minha carne com meus dentes, e poria minha alma em minha mão?
Зашто бих кидао месо своје својим зубима и душу своју метао у своје руке?
15 Eis que, ainda que ele me mate, nele esperarei; porém defenderei meus caminhos diante dele.
Гле, да ме и убије, опет ћу се уздати у Њ, али ћу бранити путеве своје пред Њим.
16 Ele mesmo será minha salvação; pois o hipócrita não virá perante ele.
И Он ће ми бити спасење, јер лицемер неће изаћи преда Њ.
17 Ouvi com atenção minhas palavras, e com vossos ouvidos minha declaração.
Слушајте добро беседу моју, и нека вам уђе у уши шта ћу исказати.
18 Eis que já tenho preparado minha causa; sei que serei considerado justo.
Ево, спремио сам парбу своју, знам да ћу бити прав.
19 Quem é o que brigará comigo? Pois então eu me calaria e morreria.
Ко ће се прети са мном? Да сад умукнем, издахнуо бих.
20 Somente duas coisas não faças comigo; então eu não me esconderei de teu rosto:
Само двоје немој ми учинити, па се нећу крити од лица Твог.
21 Afasta tua mão de sobre mim, e teu terror não me espante.
Уклони руку своју од мене, и страх Твој да ме не страши.
22 Chama, e eu responderei; ou eu falarei, e tu me responde.
Потом зови ме, и ја ћу одговарати; или ја да говорим, а Ти ми одговарај.
23 Quantas culpas e pecados eu tenho? Faze-me saber minha transgressão e meu pecado.
Колико је безакоња и греха мојих? Покажи ми преступ мој и грех мој.
24 Por que escondes teu rosto, e me consideras teu inimigo?
Зашто скриваш лице своје и држиш ме за непријатеља свог?
25 Por acaso quebrarás a folha arrebatada [pelo vento]? E perseguirás a palha seca?
Хоћеш ли скршити лист који носи ветар или ћеш гонити суву сламку,
26 Por que escreves contra mim amarguras, e me fazes herdar as transgressões de minha juventude?
Кад ми пишеш горчине, и дајеш ми у наследство грехе младости моје,
27 Também pões meus pés no tronco, e observas todos os meus caminhos. Tu pões limites às solas dos meus pés.
И мећеш ноге моје у кладе, и пазиш на све стазе моје и идеш за мном устопце?
28 Eu me consumo como a podridão, como uma roupa que a traça rói.
А он се распада као трулина, као хаљина коју једе мољац.
