Jó 13
1 Eis que meus olhos têm visto tudo [isto]; meus ouvidos o ouviram, e entenderam.
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 Assim como vós o sabeis, eu também o sei; não sou inferior a vós.
3 Mas eu falarei com o Todo-Poderoso, e quero me defender para com Deus.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 Pois na verdade vós sois inventores de mentiras; todos vós sois médicos inúteis.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Bom seria se vos calásseis por completo, pois seria sabedoria de vossa parte.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Ouvi agora meu argumento, e prestai atenção aos argumentos de meus lábios.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 Por acaso falareis perversidade por Deus, e por ele falareis engano?
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 Fareis acepção de sua pessoa? Brigareis em defesa de Deus?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 Seria bom [para vós] se ele vos investigasse? Enganareis a ele como se engana a algum homem?
10 Certamente ele vos repreenderá, se em oculto fizerdes acepção de pessoas.
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 Por acaso a majestade dele não vos espantará? E o temor dele não cairá sobre sobre vós?
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 Vossos conceitos são provérbios de cinzas; vossas defesas são como defesas de lama.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 Calai-vos diante de mim, e eu falarei; e venha sobre mim o que vier.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Por que tiraria eu minha carne com meus dentes, e poria minha alma em minha mão?
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 Eis que, ainda que ele me mate, nele esperarei; porém defenderei meus caminhos diante dele.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 Ele mesmo será minha salvação; pois o hipócrita não virá perante ele.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Ouvi com atenção minhas palavras, e com vossos ouvidos minha declaração.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 Eis que já tenho preparado minha causa; sei que serei considerado justo.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Quem é o que brigará comigo? Pois então eu me calaria e morreria.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 Somente duas coisas não faças comigo; então eu não me esconderei de teu rosto:
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 Afasta tua mão de sobre mim, e teu terror não me espante.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 Chama, e eu responderei; ou eu falarei, e tu me responde.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 Quantas culpas e pecados eu tenho? Faze-me saber minha transgressão e meu pecado.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Por que escondes teu rosto, e me consideras teu inimigo?
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 Por acaso quebrarás a folha arrebatada [pelo vento]? E perseguirás a palha seca?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 Por que escreves contra mim amarguras, e me fazes herdar as transgressões de minha juventude?
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 Também pões meus pés no tronco, e observas todos os meus caminhos. Tu pões limites às solas dos meus pés.
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 Eu me consumo como a podridão, como uma roupa que a traça rói.
