Jó 11

1 Então Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:

I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:

2 Por acaso a multidão de palavras não seria respondida? E o homem falador teria razão?

Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?

3 Por acaso tuas palavras tolas faria as pessoas se calarem? E zombarias tu, e ninguém te envergonharia?

Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?

4 Pois disseste: Minha doutrina é pura, e eu sou limpo diante de teus olhos.

Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.

5 Mas na verdade, queria eu que Deus falasse, e abrisse seus lábios contra ti,

Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:

6 E te fizesse saber os segredos da sabedoria, porque o verdadeiro conhecimento tem dois lados; por isso sabe tu que Deus tem te castigado menos que [mereces] por tua perversidade.

Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.

7 Podes tu compreender os mistérios de Deus? Chegarás tu à perfeição do Todo-Poderoso?

Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?

8 [Sua sabedoria] é mais alta que os céus; que tu poderás fazer? E mais profunda que o Xeol; que tu poderás conhecer? (Sheol h7585)

Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol h7585)

9 Sua medida é mais comprida que a terra, e mais larga que o mar.

Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.

10 Se ele passar, e prender, ou se ajuntar [para o julgamento], quem poderá o impedir?

Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?

11 Pois ele conhece as pessoas vãs, e vê a maldade; por acaso ele não a consideraria?

Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?

12 O homem tolo se tornará entendido quando do asno selvagem nascer um humano.

Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.

13 Se tu preparares o teu coração, e estenderes a ele tuas mãos;

Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;

14 Se alguma maldade houver em tua mão, lança-a de ti, e não deixes a injustiça habitar em tuas tendas;

Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;

15 Então levantarás teu rosto sem mácula; estarás firme, e não temerás;

Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.

16 E esquecerás teu sofrimento, [ou] lembrarás dele como de águas que já passaram;

Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.

17 E [tua] vida será mais clara que o meio-dia; ainda que haja trevas, tu serás como o amanhecer.

I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.

18 E serás confiante, porque haverá esperança; olharás em redor, [e] repousarás seguro.

I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.

19 E te deitarás, e ninguém te causará medo; e muitos suplicarão a ti.

Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.

20 Porém os olhos dos maus se enfraquecerão, e o refúgio deles perecerá; a esperança deles será a morte.

Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.