< 11 >

1 Então Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:
A LAILA olelo aku la o Zopara ka Naamata, i aku la,
2 Por acaso a multidão de palavras não seria respondida? E o homem falador teria razão?
Aole anei e pono ke pane aku i na huaolelo he nui la? E hoaponoia anei ke kanaka lehelehe wale?
3 Por acaso tuas palavras tolas faria as pessoas se calarem? E zombarias tu, e ninguém te envergonharia?
E paa anei ka waha o kanaka i kou kaena wale ana? A hoomaewaewa mai oe, aole anei he mea nana oe e hoohilahila aku?
4 Pois disseste: Minha doutrina é pura, e eu sou limpo diante de teus olhos.
A ua olelo mai oe, he maemae kuu olelo, A ua hala ole au i kou mau maka.
5 Mas na verdade, queria eu que Deus falasse, e abrisse seus lábios contra ti,
Ina paha e olelo mai ke Akua, A e wehe ae i kona lehelehe ia oe;
6 E te fizesse saber os segredos da sabedoria, porque o verdadeiro conhecimento tem dois lados; por isso sabe tu que Deus tem te castigado menos que [mereces] por tua perversidade.
A e hoike mai oia ia oe i na mea huna o ka naauao, Ua papalua ka maiau! Alaila e ike auanei oe, E hoopoina mai no ke Akua i na hewa ou.
7 Podes tu compreender os mistérios de Deus? Chegarás tu à perfeição do Todo-Poderoso?
E loaa anei ia oe ka ke Akua mau mea hohonu? E loaa pololei loa anei ia oe ka Mea mana?
8 [Sua sabedoria] é mais alta que os céus; que tu poderás fazer? E mais profunda que o Xeol; que tu poderás conhecer? (Sheol h7585)
Ua kiekie ia e like me ka lani; heaha kau e hana ai? Ua oi kona hohonu i ko ka po; heaha kau e ike ai? (Sheol h7585)
9 Sua medida é mais comprida que a terra, e mais larga que o mar.
Ua oi kona loa mamua o ko ka honua, A o ka laula imua o ko ke kai.
10 Se ele passar, e prender, ou se ajuntar [para o julgamento], quem poderá o impedir?
Ina e hopu mai ia, a hoopaa iho, a hookolokolo, Alaila owai la ka mea e keakea ia ia?
11 Pois ele conhece as pessoas vãs, e vê a maldade; por acaso ele não a consideraria?
No ka mea, ua ike no ia i ka poe hewa, Ua nana mai hoi ia i ka hala; Aole anei ia e ike mai?
12 O homem tolo se tornará entendido quando do asno selvagem nascer um humano.
E ake ke kanaka naaupo i akamai, O ke kanaka i hanau nae me he keiki la a ka hoki hihiu.
13 Se tu preparares o teu coração, e estenderes a ele tuas mãos;
Ina e hoomakaukau oe i kou naau, A e kikoo aku i kou mau lima io na la;
14 Se alguma maldade houver em tua mão, lança-a de ti, e não deixes a injustiça habitar em tuas tendas;
Ina he hewa iloko o kou lima, e hoolei loa aku ia; A mai ae e noho ka hewa ma kou mau halelewa.
15 Então levantarás teu rosto sem mácula; estarás firme, e não temerás;
Alaila e hoala ae oe i kou maka me ke kina ole; A e ku paa no oe, aole hoi e makau:
16 E esquecerás teu sofrimento, [ou] lembrarás dele como de águas que já passaram;
No ka mea, e hoopoina no oe i ka ehaeha, A e hoomanao ia mea, e like me ka wai i kahe aku:
17 E [tua] vida será mais clara que o meio-dia; ainda que haja trevas, tu serás como o amanhecer.
A e kupaa kou ola loa ana, e like me ke awakea; Ano ua pouli oe, alaila e like no oe me ke kakahiaka.
18 E serás confiante, porque haverá esperança; olharás em redor, [e] repousarás seguro.
A e maluhia oe, no ka mea, he mea no e laua ai ka manao; Ano ua poho ka manao, aka, alaila, e noho maluhia oe.
19 E te deitarás, e ninguém te causará medo; e muitos suplicarão a ti.
A e moe iho oe ilalo, aohe mea nana oe e hoomakau mai; A nui na mea e hoalohaloha imua ou.
20 Porém os olhos dos maus se enfraquecerão, e o refúgio deles perecerá; a esperança deles será a morte.
Aka, e pio na maka o ka poe hewa, A ua nele lakou i ka puuhonua, A o ko lakou manaolana, o ke kuu ana no ia o ka uhane.

< 11 >