Jeremias 40

1 Palavra que veio do SENHOR a Jeremias, depois que Nabuzaradã, capitão da guarda, o deixara ir de Ramá; quando o tomou, estando ele acorrentado com cadeias no meio de todos os presos de Jerusalém e de Judá que foram levados cativos à Babilônia.

Ятэ кувынтул спус луй Иеремия дин партя Домнулуй, дупэ че Небузарадан, кэпетения стрэжерилор, й-а дат друмул дин Рама. Кынд а тримис сэ-л адукэ, Иеремия ера ынкэ легат ку ланцурь, ымпреунэ ку тоць принший де рэзбой дин Иерусалим ши дин Иуда, каре авяу сэ фие душь ын Бабилон.

2 Pois o capitão da guarda tomou a Jeremias, e lhe disse: O SENHOR teu Deus falou este mal contra este lugar;

Кэпетения стрэжерилор а тримис сэ адукэ пе Иеремия ши й-а зис: „Домнул Думнезеул тэу а вестит май динаинте ачесте ненорочирь ымпотрива локулуй ачестуя;

3 E o SENHOR trouxe e fez o que havia falado; porque pecastes contra o SENHOR, e não obedecestes a sua voz, por isso vos aconteceu isto.

Домнул а адус ши а ымплинит че спусесе, ши лукруриле ачестя ви с-ау ынтымплат пентру кэ аць пэкэтуит ымпотрива Домнулуй ши н-аць аскултат гласул Луй.

4 E agora, eis que soltei hoje das cadeias que estavam sobre tuas mãos. Se [parece] bom aos teus olhos vir comigo à Babilônia, vem, e eu olharei por teu bem; mas se te [parece] mau aos teus olhos vir comigo a Babilônia, não o faça; olha, toda a terra está diante de ti; onde [te parecer] melhor e mais correto aos teus olhos ir, para ali vai.

Акум, ятэ, те избэвеск астэзь дин ланцуриле пе каре ле ай ла мынь; дакэ врей сэ вий ку мине ла Бабилон, вино, ши вой ынгрижи де тине. Дар, дакэ ну-ць плаче сэ вий ку мине ла Бабилон, ну вени. Ятэ, тоатэ цара есте ынаинтя та, ду-те унде вей креде ши унде-ць плаче сэ те дучь!”

5 Mas antes de [Jeremias] ter se virado, [o capitão lhe disse mais]: Volta para Gedalias, filho de Aicã, filho de Safã, ao qual o rei da Babilônia pôs sobre todas as cidades de Judá, e habita com ele em meio do povo; ou vai aonde te [parecer] mais correto aos teus olhos ir. E deu-lhe alimento [para o caminho], e um presente; e o despediu.

Ынсэ, фииндкэ ел зэбовя сэ рэспундэ, „ынтоарче-те,” а адэугат ел, „ла Гедалия, фиул луй Ахикам, фиул луй Шафан, пе каре л-а пус ымпэратул Бабилонулуй песте четэциле луй Иуда, ши рэмый ку ел ын мижлокул попорулуй сау ду-те орьунде вей вря сэ те дучь!” Кэпетения стрэжерилор й-а дат меринде ши дарурь ши й-а дат друмул.

6 Assim foi Jeremias a Gedalias filho de Aicã, a Mispá, e habitou com ele em meio do povo que tinha restado na terra.

Иеремия с-а дус ла Гедалия, фиул луй Ахикам, ла Мицпа, ши а рэмас ку ел ын мижлокул попорулуй каре рэмэсесе ын царэ.

7 E quando todos os príncipes do exércitos que estavam no campo, eles e seus homens, ouviram que o rei da Babilônia tinha posto a Gedalias filho de Aicã sobre a terra, e que tinha lhe encarregado dos homens, mulheres, e crianças, e os pobres da terra, os quais não foram levados em cativeiro à Babilônia,

Кынд ау афлат тоате кэпетенииле оштирилор каре рэмэсесерэ пе кымп ку оамений лор кэ ымпэратул Бабилонулуй а пус ка дрегэтор ал цэрий пе Гедалия, фиул луй Ахикам, ши кэ й-а ынкрединцат бэрбаций, фемеиле, копиий ши пе ачея дин сэрачий цэрий каре ну фусесерэ луаць робь ын Бабилон,

8 Vieram, pois, a Gedalias em Mispá. [Eram eles]: Ismael, filho de Netanias, Joanã e Jônatas, filhos de Careá, Seraías, filho de Tanumete, os filhos de Efai, o netofatita, e Jezanias, filho do maacatita; eles e seu homens.

с-ау дус ла Гедалия, ла Мицпа, ши ануме: Исмаел, фиул луй Нетания, Иоханан ши Ионатан, фиул луй Кареах, Серая, фиул луй Танхумет, фиий луй Ефай дин Нетофа, ши Иезания, фиул унуй маакатит, ей ши оамений лор.

9 E Gedalias filho de Aicã, filho de Safã, jurou a eles e a seus homens, dizendo: Não temais servir aos caldeus; habitai na terra, e servi ao rei da Babilônia, e tereis bem.

Гедалия, фиул луй Ахикам, фиул луй Шафан, ле-а журат лор ши оаменилор лор зикынд: „Ну вэ темець сэ служиць халдеенилор; рэмынець ын царэ, служиць ымпэратулуй Бабилонулуй ши о вець дуче бине!

10 E eis que eu habito em Mispá, para estar diante dos caldeus que vierem a nós; e vós, colhei o vinho, os frutos do verão, e o azeite, e [os] ponde em vossos vasos, e habitai em vossas cidades que tomastes.

Ятэ кэ еу рэмын ла Мицпа, ка сэ фиу ла порунка халдеенилор каре вор вени ла ной. Вой стрынӂець деч винул, поамеле де варэ ши унтделемнул, пунеци-ле ын васеле воастре ши локуиць ын четэциле ын каре вэ афлаць!”

11 E da mesma maneira todos os judeus que estavam em Moabe, e entre os filhos de Amom, e em Edom, e os que [estavam] em todas as terras, ouviram dizer que o rei da Babilônia tinha deixado alguns em Judá, e que tinha posto sobre eles a Gedalias filho de Aicã, filho de Safã.

Тоць иудеий каре ерау ын цара Моабулуй, ла амониць, ын цара Едомулуй ши ын тоате цэриле ау аузит кэ ымпэратул Бабилонулуй лэсасе о рэмэшицэ ын Иуда ши кэ ле дэдусе ка дрегэтор пе Гедалия, фиул луй Ахикам, фиул луй Шафан.

12 Todos estes judeus voltaram então de todas as partes para onde haviam sido lançados, e vieram à terra de Judá, a Gedalias em Mispá; e colheram vinho e muitos frutos de verão.

Ши тоць иудеий ачештя с-ау ынторс дин тоате локуриле пе унде ерау ымпрэштияць, ау венит ын цара луй Иуда ла Гедалия, ла Мицпа, ши ау авут ун маре белшуг де вин ши де поаме де варэ.

13 E Joanã filho de Careá, e todos os comandantes dos exércitos que estavam em campo, vieram a Gedalias em Mispá,

Иоханан, фиул луй Кареах, ши тоате кэпетенииле оштилор каре май ерау пе кымп ау венит ла Гедалия, ла Мицпа,

14 E lhe disseram: Com certeza tu sabes que Baalis, rei dos filhos de Amom, enviou a Ismael filho de Netanias, para te matar, não é verdade? Porém Gedalias filho de Aicã não creu neles.

ши й-ау зис: „Штий кэ Баалис, ымпэратул амоницилор, а ынсэрчинат пе Исмаел, фиул луй Нетания, сэ те омоаре?” Дар Гедалия, фиул луй Ахикам, ну й-а крезут.

15 Então Joanã filho de Careá falou a Gedalias em segredo, em Mispá, dizendo: Eu irei agora, e ferirei a Ismael filho de Netanias, e ninguém saberá; por que haveria ele de te matar, e todos os judeus que se ajuntaram a ti se dispersarem, e perecerem o restante de Judá?

Ши Иоханан, фиул луй Кареах, а спус ын тайнэ луй Гедалия, ла Мицпа: „Дэ-мь вое сэ мэ дук сэ омор пе Исмаел, фиул луй Нетания. Нимень н-аре сэ штие. Пентру че сэ те омоаре ел ши сэ се рисипяскэ тоць чей дин Иуда каре с-ау стрынс ла тине ши сэ пярэ рэмэшица луй Иуда?”

16 Mas Gedalias filho de Aicã disse a Joanã filho de Careá: Não faças isto, pois o que tu dizes de Ismael é falso.

Гедалия, фиул луй Ахикам, а рэспунс луй Иоханан, фиул луй Кареах: „Ну фаче лукрул ачеста, кэч че спуй ту деспре Исмаел ну есте адевэрат!”