Tiago 4

1 De onde [vêm] as guerras e brigas entre vós? Acaso não [vêm] disto, das vossas cobiças que guerreiam nos membros do vosso corpo?

យុឞ្មាកំ មធ្យេ សមរា រណឝ្ច កុត ឧត្បទ្យន្តេ? យុឞ្មទង្គឝិពិរាឝ្រិតាភ្យះ សុខេច្ឆាភ្យះ កិំ នោត្បទ្យន្តេ?

2 Cobiçais, e nada tendes; matais e sois invejosos, mas não conseguis obter; combateis e guerreais, mas nada tendes, porque não pedis.

យូយំ វាញ្ឆថ កិន្តុ នាប្នុថ, យូយំ នរហត្យាម៑ ឦឞ៌្យាញ្ច កុរុថ កិន្តុ ក្ឫតាត៌្ហា ភវិតុំ ន ឝក្នុថ, យូយំ យុធ្យថ រណំ កុរុថ ច កិន្ត្វប្រាប្តាស្តិឞ្ឋថ, យតោ ហេតោះ ប្រាត៌្ហនាំ ន កុរុថ។

3 Pedis, e não recebeis, porque pedis mal, para gastardes nos vossos prazeres.

យូយំ ប្រាត៌្ហយធ្វេ កិន្តុ ន លភធ្វេ យតោ ហេតោះ ស្វសុខភោគេឞុ វ្យយាត៌្ហំ កុ ប្រាត៌្ហយធ្វេ។

4 Adúlteros e adúlteras, não sabeis que a amizade do mundo é inimizade contra Deus? Portanto, quem quiser ser amigo do mundo constitui-se inimigo de Deus.

ហេ វ្យភិចារិណោ វ្យភិចារិណ្យឝ្ច, សំសារស្យ យត៑ មៃត្រ្យំ តទ៑ ឦឝ្វរស្យ ឝាត្រវមិតិ យូយំ កិំ ន ជានីថ? អត ឯវ យះ កឝ្ចិត៑ សំសារស្យ មិត្រំ ភវិតុម៑ អភិលឞតិ ស ឯវេឝ្វរស្យ ឝត្រុ រ្ភវតិ។

5 Ou pensais ser em vão que a Escritura diz: “O Espírito que ele fez habitar em nós ansia com ciúmes?”

យូយំ កិំ មន្យធ្វេ? ឝាស្ត្រស្យ វាក្យំ កិំ ផលហីនំ ភវេត៑? អស្មទន្តវ៌ាសី យ អាត្មា ស វា កិម៑ ឦឞ៌្យាត៌្ហំ ប្រេម ករោតិ?

6 Porém ele concede uma graça maior. Por isso diz: Deus resiste aos soberbos, mas concede graça aos humildes.

តន្នហិ កិន្តុ ស ប្រតុលំ វរំ វិតរតិ តស្មាទ៑ ឧក្តមាស្តេ យថា, អាត្មាភិមានលោកានាំ វិបក្ឞោ ភវតីឝ្វរះ។ កិន្តុ តេនៃវ នម្រេភ្យះ ប្រសាទាទ៑ ទីយតេ វរះ៕

7 Sujeitai-vos, pois, a Deus; resisti ao diabo, e ele fugirá de vós.

អតឯវ យូយម៑ ឦឝ្វរស្យ វឝ្យា ភវត ឝយតានំ សំរុន្ធ តេន ស យុឞ្មត្តះ បលាយិឞ្យតេ។

8 Aproximai-vos de Deus, e ele se aproximará de vós. Limpai as [vossas] mãos, pecadores, e vós de dupla mentalidade, purificai os [vossos] corações.

ឦឝ្វរស្យ សមីបវត៌្តិនោ ភវត តេន ស យុឞ្មាកំ សមីបវត៌្តី ភវិឞ្យតិ។ ហេ បាបិនះ, យូយំ ស្វករាន៑ បរិឞ្កុរុធ្វំ។ ហេ ទ្វិមនោលោកាះ, យូយំ ស្វាន្តះករណានិ ឝុចីនិ កុរុធ្វំ។

9 Reconhecei vossas misérias, lamentai e chorai. Torne-se o vosso riso em pranto, e a [vossa] alegria em tristeza.

យូយម៑ ឧទ្វិជធ្វំ ឝោចត វិលបត ច, យុឞ្មាកំ ហាសះ ឝោកាយ, អានន្ទឝ្ច កាតរតាយៃ បរិវត៌្តេតាំ។

10 Humilhai-vos diante do Senhor, e ele vos exaltará.

ប្រភោះ សមក្ឞំ នម្រា ភវត តស្មាត៑ ស យុឞ្មាន៑ ឧច្ចីករិឞ្យតិ។

11 Irmãos, não faleis mal uns dos outros. Quem fala mal de um irmão, ou julga o seu irmão, fala mal da lei, e julga a lei. E se julgas a lei, não és um cumpridor da lei, mas, sim, juiz.

ហេ ភ្រាតរះ, យូយំ បរស្បរំ មា ទូឞយត។ យះ កឝ្ចិទ៑ ភ្រាតរំ ទូឞយតិ ភ្រាតុ រ្វិចារញ្ច ករោតិ ស វ្យវស្ថាំ ទូឞយតិ វ្យវស្ថាយាឝ្ច វិចារំ ករោតិ។ ត្វំ យទិ វ្យវស្ថាយា វិចារំ ករោឞិ តហ៌ិ វ្យវស្ថាបាលយិតា ន ភវសិ កិន្តុ វិចារយិតា ភវសិ។

12 Um [só] é o Legislador e Juiz, que pode salvar e destruir. Quem és tu, que julgas o próximo?

អទ្វិតីយោ វ្យវស្ថាបកោ វិចារយិតា ច ស ឯវាស្តេ យោ រក្ឞិតុំ នាឝយិតុញ្ច បារយតិ។ កិន្តុ កស្ត្វំ យត៑ បរស្យ វិចារំ ករោឞិ?

13 Atenção! Vós que dizeis: “Hoje ou amanhã iremos a uma tal cidade, e lá passaremos um ano negociando e lucrando”;

អទ្យ ឝ្វោ វា វយម៑ អមុកនគរំ គត្វា តត្រ វឞ៌មេកំ យាបយន្តោ វាណិជ្យំ ករិឞ្យាមះ លាភំ ប្រាប្ស្យាមឝ្ចេតិ កថាំ ភាឞមាណា យូយម៑ ឥទានីំ ឝ្ឫណុត។

14 mas não sabeis o amanhã. Pois o que [é] a vossa vida? Sois um vapor, que por pouco tempo aparece, e logo se desvanece.

ឝ្វះ កិំ ឃដិឞ្យតេ តទ៑ យូយំ ន ជានីថ យតោ ជីវនំ វោ ភវេត៑ កីទ្ឫក៑ តត្តុ ពាឞ្បស្វរូបកំ, ក្ឞណមាត្រំ ភវេទ៑ ទ្ឫឝ្យំ លុប្យតេ ច តតះ បរំ។

15 Em vez disso, devíeis dizer: Se o Senhor quiser, e vivermos, faremos isso ou aquilo.

តទនុក្ត្វា យុឞ្មាកម៑ ឥទំ កថនីយំ ប្រភោរិច្ឆាតោ វយំ យទិ ជីវាមស្តហ៌្យេតត៑ កម៌្ម តត៑ កម៌្ម វា ករិឞ្យាម ឥតិ។

16 Mas agora vos orgulhais nas vossas presunções; todo orgulho como esse é maligno.

កិន្ត្វិទានីំ យូយំ គវ៌្វវាក្យៃះ ឝ្លាឃនំ កុរុធ្វេ តាទ្ឫឝំ សវ៌្វំ ឝ្លាឃនំ កុត្សិតមេវ។

17 Portanto, quem sabe fazer o bem, e não [o] faz, comete pecado.

អតោ យះ កឝ្ចិត៑ សត្កម៌្ម កត៌្តំ វិទិត្វា តន្ន ករោតិ តស្យ បាបំ ជាយតេ។