< Tiago 3 >

1 Meus irmãos, não sejais muitos de vós mestres, porque sabeis que receberemos um julgamento mais rigoroso.
ଏ ମର୍‌ ବାୟ୍‌ବେଣିମଃନ୍‌, ତୁମିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗାଦେକ୍‌ ଗୁରୁ ଅଃଉଆ ନାୟ୍‌; ବଃଲେକ୍‌ ତୁମିମଃନ୍ ଜାଣିଆଚାସ୍‌ ଜେ, ଅଃମାର୍‌ ହର୍‌ ଗୁରୁମଃନ୍‌ ବିନ୍ ଲକାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍‌ ଜଃବର୍‌ ଡଃଣ୍ଡ୍‌ ହାଉତି ।
2 Pois todos tropeçamos em muitas coisas. Se alguém não tropeça no que diz, tal homem é completo, e também capaz de refrear todo o corpo.
ଜଃନ୍‌କାର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ସଃବୁଲକ୍‌ ଗାଦେକ୍‌ କଃତାୟ୍‌ ଜଟ୍ୟାୟ୍‌ ଅଃଉଁନ୍ଦ୍‌ । ଜଦି କେ ତାର୍‌ କଃତାୟ୍‌ ବୁଲ୍‌ ନଃକେରେ, ତଃବେ ସେ ବଃଡେ ସିଦ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଆର୍‌ ସଃବୁ ଗଃଗାଳ୍‌କେ ହେଁ ସେ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁକେ ହାରେ ।
3 Ora, pomos freios nas bocas dos cavalos para nos obedecerem, e [assim] manobramos todo o corpo deles.
ଅଃମିମଃନ୍‌ ଗଳାମଃନ୍‌କେ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁକେ ସେମଃନାର୍‌ ଟଣ୍ଡେ ବାକୁର୍‌ ବାନ୍ଦୁଲୁ, ତଃବାର୍‌ଗିନେ ସେମଃନାର୍‌ ସଃବୁ ଗଃଗାଳ୍‌କେ ହେଁ ଅଃମାର୍‌ ଇଚାୟ୍‌ ବୁଲାଉଁ ହାରୁଲୁ ।
4 Vede também os navios, sendo tão grandes, e levados por impetuosos ventos, são manobrados com um pequeníssimo leme para onde quer que queira o impulso daquele que dirige.
ଦଃକା, ହାଣିଜାଜ୍‌ ହେଁ କଃଡେକ୍‌ ବଃଡ୍ ଅୟ୍‌ ଜଃବର୍‌ ବାଉଏ ଚାଲ୍‌ତି ରିଲେକ୍‌ ହେଁ ଗଟେକ୍‌ ସାନ୍ ମଙ୍ଗ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଡାୟ୍‌ବର୍‌ ତାର୍‌ ଇଚା ହଃର୍କାରେ ବୁଲାୟ୍‌ଦ୍‌ ।
5 Assim também a língua é um pequeno membro, mas se orgulha de grandes coisas. Vede como um pequeno fogo incendeia um grande bosque!
ସେବାନ୍ୟା ଜିବ୍‌ ହେଁ ଗଟେକ୍‌ ଗଃଗାଳାର୍‌ ସାନ୍ ଅଃଙ୍ଗ୍, ମଃତର୍‌ ଇରି ବଃଡେ ଗଃର୍ବାର୍‌ କଃତା କୟ୍‌ଦ୍‌ । ଦଃକା, ଇଡିକଃଣ୍ଡ୍‌ ଜୟ୍‌ ତିହ୍‌ଳାୟ୍‌ କଃଡେକ୍‌ ବଃଡ୍ ବଃନେ ଜୟ୍‌ ଲାଗେଦ୍‌ ।
6 A língua também [é] um fogo, o mundo da injustiça; a língua está posta entre os nossos membros, contaminando o corpo todo, inflamando o curso da natureza humana, e sendo inflamada pelo inferno. (Geenna g1067)
ଜିବ୍‌ ହେଁ ଜୟ୍‌ ହର୍‌; ବେସି ମିଚ୍ ବିସୟାର୍‌ ଜଃଗତ୍‌; ଆରେକ୍‌ ସେରି ଅଃମାର୍‌ ଗଃଗାଳ୍‌ ବିତ୍ରେ ରିଲାର୍‌ ଗିନେ ମିଚ୍ ସଃକ୍ତି ଅଃଦିକାର୍‌ କଃରି ଅଃମାର୍‌ ସଃବୁ ଜିବନ୍‌କେ ବିଟାଳ୍‌ କଃରେଦ୍‌ ଆର୍‌ ନଃର୍କ୍ ଜୟେ ଅଃମାର୍‌ ଜିବନ୍‌କେ ହଡାୟ୍‌ଦ୍‌ । (Geenna g1067)
7 Pois toda espécie, tanto de animais selvagens como de aves, tanto de répteis como de animais marinhos, é dominível e tem sido dominada pela espécie humana;
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସଃବୁ ରଃକମାର୍‌ ଜଃତୁ, ଚେଳେ, ବୁୟେଁ ରାଙ୍ଗ୍‌ତା ଜିବ୍‌ ଆର୍‌ ହାଣାୟ୍‌ ରେତା ଜିବ୍‌ଜଃତୁ ମାନାୟ୍‌ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁକେ ହାରେଦ୍‌, ଆରେକ୍‌ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରି ଆଚେ ।
8 Mas nenhum ser humano consegue dominar a língua; ela é um mal que não se cansa, cheia de veneno mortal.
ମଃତର୍‌ ଜିବ୍‌କେ କେହେଁ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁ ନଃହାରେ, କଃରାବ୍‌ କାମ୍‌ କଃରୁକେ କଃବେ ହେଁ ନଃହୁଣ୍ଡେ, ସେରି ମଃର୍ନ୍‌ ଆଣ୍‌ତା ବିସେ ହୁର୍ନ୍‌ ଅୟ୍‌ଆଚେ ।
9 Com ela bendizemos o Deus e Pai, e com ela amaldiçoamos os seres humanos, que são feitos à semelhança de Deus.
ଇ ଜିବ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଅଃମିମଃନ୍‌ ମାପ୍ରୁ ଆର୍‌ ଉବାକ୍‌ ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ କଃରୁଲୁ, ଆରେକ୍‌ ଇ ଜିବ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ହର୍‌ ତିଆର୍‌ ଅୟ୍‌ଲା ମାନାୟ୍‌କେ ସାୟ୍‌ପ୍‌ ଦେଉଁଲୁ ।
10 Da mesma boca procedem benção e maldição. Meus irmãos, isso não deve ser assim.
ଗଟେକ୍‌ ଟଣ୍ଡେ ହୁଣି ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ ଆର୍‌ ସାୟ୍‌ପ୍‌ ବାରାଉଁଲି । ଏ ମର୍‌ ବାୟ୍‌ବେଣିମଃନ୍‌ ଇବାନ୍ୟା ଅଃଉତାର୍‌ ନିକ ନୟ୍‌ ।
11 Acaso uma fonte jorra do mesmo manancial [água] doce e [água] amarga?
ଚିଉଆ କାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବାଟ୍‌ ଦଃୟ୍‌ ମଃଦୁର୍‌ ଆର୍‌ ହିତା ଦୁୟ୍‌ ରଃକମାର୍‌ ହାଣି ବାର କଃରେଦ୍‌?
12 Meus irmãos, pode a figueira dar azeitonas, ou a videira figos? E nenhuma fonte dá tanto água salgada como doce.
ଏ ମର୍‌ ବାୟ୍‌ବେଣିମଃନ୍‌, ଡୁମ୍ବୁର୍‌ ଗଃଚେ କାୟ୍‌ ଜିତ୍‌ ହଃଳ୍‌ ହଃଳେଦ୍‌ ଆର୍‌ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ମାଳେ କାୟ୍‌ ଡୁମ୍ବୁର୍‌ ହଃଳ୍‌ ହଃଳୁ ହାରେଦ୍‌? କଃରିଆ ହାଣି ବାରାଉତା ଚିଉଆ ତଃୟ୍‌ ହେଁ ମଃଦୁର୍‌ ହାଣି ନଃବାରେ ।
13 Quem dentre vós for sábio e inteligente, que mostre pela boa conduta as suas obras em humildade de sabedoria.
ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗ୍ୟାନି ଆର୍‌ ବୁଦିଆ ଲକ୍‌ କେ ଆଚେ? ସେ ଗ୍ୟାନ୍ ଆର୍‌ ଦିର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ସଃବୁବଃଳ୍‌ ନିକ କାମ୍‌ ତଃୟ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ କାମ୍‌ କଃରି ଦଃକାଅ ।
14 Porém, se tendes amarga inveja e rivalidade no vosso coração, não vos orgulheis, nem mintais contra a verdade.
ମଃତର୍‌ ଜଦି ତୁମିମଃନାର୍‌ ମଃନ୍ ବିତ୍ରେ ହିତା ଅଃକାର୍‌ ଆର୍‌ ନିଜାର୍‌ ଇଚା ହୁର୍ନ୍‌ କଃର୍ତାର୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ସଃତ୍‌ ବିରଦେ ଗଃର୍ବ୍‌ କଃରା ନାୟ୍‌ ଆର୍‌ ମିଚ୍ କଃଉଆ ନାୟ୍‌ ।
15 Esta sabedoria não é a que vem do alto, mas sim, terrena, animal, [e] demoníaca.
ଇବାନ୍ୟା ଗ୍ୟାନ୍ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ନାସେ, ମଃତର୍‌ ସେରି ଜଃଗତାର୍‌, ଗଃଗାଳାର୍‌ ଆର୍‌ ସୟ୍‌ତାନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଆସି ରଃୟ୍‌ଦ୍‌ ।
16 Pois onde [há] inveja e rivalidade, ali [há] perturbação e toda obra perversa.
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ତି ଡାରା ଆର୍‌ ନିଜେ ହଃକା ବଃଲ୍‌ ଅଃଉତା ଇଚା ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଟାଣେ ସଃବୁ ରଃକମାର୍‌ ଗଃଣ୍ଡ୍‌ଗଳ୍‌ ଆର୍‌ କଃରାବ୍‌ କାମ୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌ ।
17 Mas a sabedoria do alto é primeiramente pura, depois pacífica, moderada, tratável, cheia de misericórdia e de bons frutos, imparcial e sem hipocrisia.
ମଃତର୍‌ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆୟ୍‌ଲା ଗ୍ୟାନ୍ ହଃର୍ତୁକଃରି ପବିତ୍ର, ତାର୍‌ହଃଚେ ସୁସ୍ତା, ଦିର୍‌ମଃନାର୍‌, କଃତା ମାନ୍‌ତାର୍‌, ଦଃୟା ଆର୍‌ ନିକ ହଃଳେ ହୁର୍ନ୍‌, ଅଃହ୍ରାତ୍‌ ନୟ୍‌ଲାର୍‌ ଆର୍‌ କୁଟ୍‌ ନୟ୍‌ଲାର୍‌ ।
18 E o fruto da justiça é semeado na paz para os que praticam a paz.
ଆରେକ୍‌ ସୁସ୍ତା କଃର୍ତା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ସୁସ୍ତାର୍‌ ମୁଞ୍ଜି ବୁଣା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ ହର୍‌ ହଃଳ୍‌ କାଟ୍‌ତି ।

< Tiago 3 >