< Isaías 57 >

1 O justo perece, e ninguém há que pense nisso em seu coração; e os bons são levados, sem que ninguém dê atenção, que o justo é levado de diante do mal.
Mipha ho hinkho abeiyin; Pathen ngaisah aphat lhing louvin athi jiuve. Hinla koiman ipi jeh’ ham ti gelkhoh’a ahilouleh datmoa aumpouve. Ahivangin, koiman phat phalou lhung ding a kona Pathen’in alah uhinte, ti gel’a koima aumpoi.
2 Ele entrará [em] paz; descansarão em suas camas aqueles que vivem corretamente.
Pathen ngaisahna lampi a cheho chu hung thi jonguleh lungmonga choldo ding ahiuve.
3 Mas chegai-vos aqui, filhos da adivinha, descendência adúltera, e que cometeis pecados sexuais.
Hinla nangho doichoi ho chate, jon bol pasal ho le numei kijoh chilhah ho- hikoma hin hung khom’uvin!
4 De quem fazeis piadas de escárnio? Contra quem alargais a boca, e colocais a língua para fora? Por acaso não sois filhos da transgressão, [e] descendentes da falsidade?
Koi douna’a kigoa nahiuva? Koi douna’a namai’u najep pol’uva chule kamka’a lei lhadoh’a nahiu vem? Nangho chonset bol ho chate le jousei hat chate nahiu ve!
5 [Não sois] vós, que vos inflamais com os ídolos abaixo de toda árvore verde, [e] sacrificais os filhos nos vales, abaixo das fendas dos penhascos?
Nanghon khongnang phungho le thingphung hing bultina nalim -semthu hou chu nagel khoh lheh’uve. Nanghon phaicham dung hoa songpia konna kitandoh ho chunga nachateu chu kilhainan natoh doh’uvin ahi. Keima kahitapon, amaho joh chu nagou chin’u ahitai. Hiche nabol’hou jouse hin keima hi kipah inte nei tiu ham?
6 Nas pedras lisas dos ribeiros está tua parte; estas, estas são aquilo que te pertence; a estas também derramas ofertas de líquidos, [e] lhe apresenta ofertas. Por acaso ficaria eu contente com estas coisas?
Phaicham mun hoa song jolsel ho chu na-pathen ‘u ahin, amaho chu nanghon Pathen houva nahou’uva kikatdohna don ding thilto nalhei lhauvin chule anneh thiltoho natohdoh’uvin ahi. Amaho chu na gouchan diu ahitai, Keima kahitapoi. Hiche nabol ho’u hin Keima hi kipah inte neitiu hija ham?
7 Sobre altos e elevados montes pões tua cama; e a eles sobes para oferecer sacrifícios.
Nanghon molsang tinna jon-thanhoina nabol tauve. Chuche mun hoa chun nanghon milim nahou’uvin, Keima dinga kitahna bei nahiu ahitai.
8 E debaixo das portas e dos umbrais pões teus memoriais; porque a não a mim, mas a outros tu [te] descobres, e sobes, alargas tua cama, e fazes [pacto] com eles; amas a cama deles, a nudez que tu vês.
Nanghon lim-semthu houho melchihnaho chu na kotkhom ho’uva le na kotnung’uva natah’uvin, Keima nei dalhauvin, hiche pathenna neidia thet umtah ho chu nakichoijun, lupna nakaldoh piuvin ahi. Nanghon sagoh-keuva um semthu-milim chu lung ngaichatnin naveuvin, nangho tah nakipedoh jenguve.
9 E foste ao rei com óleo, e multiplicaste teus perfumes; e enviaste teus embaixadores para longe, e desceste até o Xeol. (Sheol h7585)
Nanghon Olive thao chu semthu-pathen (Molech-pathen)’a chun thao namtui pumin napedohtauve. Nangman naphahna thei chana, vannoi mithigam geijin, Pathen thah ngailut ding hollin nakalsongin ahi. (Sheol h7585)
10 Em tua longa viagem te cansaste, [porém] não disseste: Não tenho mais esperança. Achaste força em tua mão, por isso não desanimaste.
Na thilholna’a na cholta lheh’in, hinla na ngahnompoi. Ngaichat chun thahatna thah napen, na lhadah hihlaije.
11 Mas de quem tiveste receio e temeste? Por que mentiste, e não te lembraste de mim, nem pensaste em mim em teu coração? Por eu ter me calado desde muito tempo, [agora] não me temes?
Hiche lim-kisemthu hohi nakichat ham? Amaho hin natijat sah em? Hiche jeh’a hi nangman keima jouva neibol’a chule nei suhmil’a chule ka thuseiho nasuhmil gam hitam? Keima kathipsot behseh tah jeh’a hi nei ginlou hitam?
12 Eu declararei abertamente a tua justiça, e tuas obras; mas elas não te trarão proveito.
Tua hi keiman thilpha bol’a na kigelnaho hi kasosal ding nahitai. Hiho chun na panpi lou dingu ahije.
13 Quando tu vieres a clamar, que os ídolos que juntaste te livrem; porém o vento levará a todos eles, e um sopro os arrebatará; mas aquele que confia em mim herdará a terra, e tomará posse do meu santo monte.
Panpi na ngaichatna nakou teng hiche limsemthu- pathen ho chun na panpiu vem veuhite. Ipi itidan'a huisi hung nung chun amaho amutlhuh ahidem! Achunguva nahaigin ajah’ujongleh aginna lhu jengu hin tem! Hinla koi hijongleh eitahsan mi chun gam chu aloding chule Ka lhangtheng chu aloding ahi.
14 E será dito: Aplanai! Aplanai! Preparai o caminho! Tirai os tropeços do caminho do meu povo!
Pathen’in, lamlen chu semphauvin, ati! Kamite chu asohchan nauva ahung kilekitna dinguvin lampia songpi ho le songho suthengun.
15 Porque assim diz o Alto e Sublime, que habita na eternidade, e cujo nome é santo: Na altura e no lugar santo habito; e também com o contrito e abatido espírito, para vivificar o espírito dos abatidos, e para vivificar o coração dos contritos.
Sangtah le achungnungpenpa, tonsotna hing jingpa chun, hiche hi aseije:”Keima munsang le achungnungpen’a ka um'in, a lhagao ki sehgima chule akineosah hoto kaum khome. Keiman mi kineosah ho ka kiledohsah kitnin chule lungchang kisih ho lung ngamna kalepeh in ahi.
16 Pois não brigarei para sempre, nem ficarei continuamente indignado; pois perderia todas as forças diante de mim o espírito, as almas que eu criei.
Ajeh iham itileh nangho chunga doulung kaput jing ding ahipon; keima lung hang jing ding kahipoi. Chuti ding hileng, kasemsa mihemte hi abonchauva thigam diu ahitai.
17 Pela maldade de sua cobiça eu me indignei, e o feri; eu me escondi, e me indignei; porém ele se rebelou seguindo o caminho de seu coração.
Kalung ana hanga, hijeh’a hi hiche mite hi ka gimbol ahi. Keima amahoa konin kakikhin kangin, ahijeng vang'in alouchal nau ajom jing nalaijuve.
18 Tenho visto seus caminhos; porém eu o sararei, e o guiarei, e voltarei a dar consolo, a ele a os que por ele lamentam.
Amahon ipi abol’u kamunai, hijongleh kaboldam ding hitante! Ken amaho pui jingting, alhaseteho kalhamon ding ahi.
19 Eu crio os frutos dos lábios; paz, paz para os que estão longe e para os que estão perto, diz o SENHOR, e eu os sararei.
Pakai, amaho damsahpa’n aseije: Agamla le anaija hon lungmonna lhingset nei’uhen; akam’uva vahchoina thucheng hinlhut ‘uhen, ati.
20 Mas os perversos são como o mar bravo, que não pode se aquietar.
Hijongleh, Keima eidoubol jing ho chu twikhanglen kinong, umthim theilouva, bonnang le aphon-nen hin notdoh tobangbep ahiuve.
21 Os perversos, (diz meu Deus), não tem paz.
“Agiloupa dingin lungmonna aumpoi,” tin ka Pathen’in aseije.

< Isaías 57 >